Rechtbank Breda, 04-10-2011, ECLI:NL:RBBRE:2011:4468 BU4883, 11/1592

Procedurenummer: AWB 11/1592

Uitspraakdatum: 4 oktober 2011

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

1.Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2.Gronden

2.1.Belanghebbende is in 2005 gestart met een vierjarige opleiding tot masseur. Na negen maanden studie heeft hij de bevoegdheid gekregen om een eigen praktijk te beginnen. Daarna is hij gestart met de opleiding tot massagetherapeut. Indien belanghebbende deze opleiding met goed gevolg zou afronden, zou hij zich kunnen aansluiten bij een beroepsvereniging. Dit zou zijn cliënten de mogelijkheid bieden de kosten van de massage te declareren bij de ziektekostenverzekeraar, waardoor belanghebbende een grotere klantenkring zou kunnen verwerven.

2.2.In de loop van het jaar 2007 heeft belanghebbende zijn massagesalon [massagesalon] opgericht. In september 2008 heeft belanghebbende besloten om niet te starten met het laatste jaar van zijn opleiding tot massagetherapeut. Per 1 november 2008 is hij als oproepkracht in loondienst gaan werken bij een uitvaartcentrum. Het betrof een aanstelling voor de duur van 8 uur per week. Naast deze dienstbetrekking is belanghebbende doorgegaan met zijn massagewerkzaamheden.

2.3.In geschil is of belanghebbende recht heeft op toepassing van de zelfstandigenaftrek.

2.4.Voor de beantwoording van deze vraag is eerst van belang vast te stellen of de inkomsten uit de massagesalon winst uit onderneming vormen, zoals belanghebbende stelt, of resultaat uit overige werkzaamheden, zoals de inspecteur voorstaat. De rechtbank stelt vast dat niet in geschil is dat sprake is van een bron van inkomen. Belanghebbende heeft ter zitting onweersproken gesteld dat hij in 2008 zowel voor een accountantskantoor als voor particuliere klanten massages verzorgde. Hij verstuurde zijn klanten daarvoor een nota. Uit de urenspecificatie die in het dossier is opgenomen volgt dat belanghebbende gedurende het jaar geregeld betaalde massagewerkzaamheden heeft verricht. Zijn omzet bedroeg op basis van de aangiften omzetbelasting in 2007 € 1.230, in 2008 € 8.719 en in 2009 € 14.619. Belanghebbende heeft de werkzaamheden zelfstandig en voor eigen rekening verricht en heeft daarbij een debiteurenrisico gelopen. Naar het oordeel van de rechtbank is op basis van bovenstaande feiten - in onderling verband bezien - sprake van een zelfstandig uitgeoefend beroep en daarmee van een onderneming in de opstartfase.

2.5.Voor toepassing van de zelfstandigenaftrek dient voorts te worden voldaan aan het urencriterium van artikel 3.6 Wet IB 2001. Volgens de door belanghebbende overgelegde urenspecificatie heeft hij in 2008 326 declarabele uren gemaakt. De overige gemaakte 1.015 uren betreffen uren voor administratie, acquisitie en de door belanghebbende gevolgde opleiding. Volgens de inspecteur tellen de opleidingsuren niet mee voor het urencriterium. Indien deze uren buiten beschouwing worden gelaten, is niet in geschil dat belanghebbende niet voldoet aan het urencriterium.

2.6.Opleidingsuren kunnen meetellen voor het urencriterium als de opleiding strekt tot het verkrijgen of op peil houden van de vakbekwaamheid die nodig is om de onderneming te kunnen blijven uitoefenen. Belanghebbende heeft aangegeven dat hij met de opleiding tot massagetherapeut een grotere klantenkring zou kunnen verwerven. De rechtbank is van oordeel dat in dat geval niet kan worden gezegd dat belanghebbende de opleiding nodig had om zijn onderneming te kunnen blijven uitoefenen. Belanghebbende heeft immers de onderneming gedurende de opleiding en nadat hij daarmee gestopt was gewoon voortgezet. De opleiding strekte blijkbaar tot het verwerven van een belangrijk grotere vakkennis, waarmee de studie strekte tot een duurzame verbetering van de persoonlijke uitrusting van belanghebbende. De kosten daarvoor behoren niet tot de bedrijfs- of beroepskosten. De opleidingsuren kunnen dan ook niet meetellen voor het urencriterium. Nu belanghebbende in dat geval niet voldoet aan het urencriterium, heeft hij geen recht op toepassing van de zelfstandigenaftrek.

2.7.Gelet op al het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

2.8.De rechtbank vindt geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

De griffier, De rechter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 21 oktober 2011.

Rechtsmiddel