Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 15-06-2015, ECLI:NL:RBZWB:2015:3892, AWB - 13 _ 5967

Belanghebbende heeft tijdens de verhoren in het strafrechtelijk onderzoek (onder andere) het volgende verklaard:

PV van verhoor 18 november 2009, proces-verbaalnummer: 29-028037

(pagina 3 van 5) “Op dit moment is [B] van mij. [C] is van mij en [D]. [B] is mijn garage in Bergen op Zoom de zaak wordt gerund door [E]. (…)

[C] is een bedrijf die eigenaar is daarvan. Dat bedrijf is eigenaar van [B], dat is een holding (…)

[D] is een autoverhuurbedrijf. Ik zou ook wat handel gaan doen, ik heb altijd in de auto’s gezeten.

Met [C] is het de bedoeling om partijhandel te gaan doen (…)

Ik krijg elke maand € 1800 van [B].

Ik krijg elke maand € 2000 van [adres 2] [woonplaats].

Ik krijg huurinkomsten van [adres 3] [plaats F]. Die is van mij en [G] samen. Huurinkomsten zijn € 1650. Ik verkoop ook nog wel eens klokjes, er lagen nog twee horloges, die zullen wel in beslag genomen zijn. Die zijn van [H]. Dit zijn echte klokken. Ik verkoop ook wel een autootje en zo. (…)

Ik ben dagelijks bezig met mijn bedrijfjes [D] en [C].”

PV 18 november 2009, proces-verbaalnummer: 29-028042

(pagina 3 van 5)

“Ik heb wel eens een klokje verkocht en had dan geld in huis.”

PV 19 november 2009, proces-verbaalnummer: 29-029392

(pagina 3 van 4)

“Vraag: Kun je verklaren waar het geld vandaan komt?

Geld? Dat geld was om iets aan te kopen. Het geld is van mij. Ik wilde er wintercollectie onderbroeken kopen van Bjorn Borg. Er waren er een paar met kerstopdrukken. Er lag er ook een bij mij thuis op het bureau.

Ik zou bijvoorbeeld van een vriend van mij een grote partij, 163 containers, met gereedschap krijgen om te verkopen. (…)

Ook restpartijen van Nike, Kappa, onderbroeken en keukens en zo krijg ik dan bijvoorbeeld. Ik ken veel mensen en die bellen mij dan. Ik handel zo met die dingen en ik weet niet hoe andere mensen die boeken in orde hebben. Mijn boeken hebben in ieder geval zwaar achterstand. (…)

Ik heb [G] jaren geleden leren kennen. Dat is een vriend van mij geworden. [G] is geen straatmens maar die is heel goed met papieren en zo. Hij kon mij helpen met de kamer van Koophandel en zo. Mijn doel was een jaar of 4 geleden een soort Partijhal zoals in Sint Willebrord. Eerst een pand en om die rendabel te maken zijn we een autoverhuurbedrijf begonnen. [G] zou mij helpen.

Ik heb [B]. Die mensen, [E] en [I], kochten de garage [B]. Ik liet daar dingen aan mijn auto doen. Die mensen gingen failliet. (…) ik heb toen een lening genomen en die zaak overgenomen. [E] is daar nu bedrijfsleider.(…)

Ik kan wel zeggen dat ik het niet doe maar ik er zijn er maar zat mensen die gepakt worden voor belastingontduiking en voor het aannemen van zwart geld. Ik heb afgelopen tijd wel ik weet niet hoeveel klokjes verkocht en die moet ik nog steeds inboeken. (…)

Vraag: Wat bedoel je met zwaar achterstand in de boeken?

A: Ik zit in de legale partijenhandel en in de tussen handel, zo heb ik wel eens 40 duizend voetballen gekocht en zo. (…)

Ik ben wel eens met iemand naar de Kamer van Koophandel gegaan om iets op te starten. Ik moet nog steeds die dingen in boeken.”

PV 26 november 2009, proces-verbaalnummer: 29-033037

(pagina 2 en 3 van 8)

“Vraag: Wil je terug komen op je eerder afgelegde verklaring?

Ik heb ze vaak gelezen. Wat er in staat daar wil ik overal aan mee werken. Ik wil schoon schip maken en naar mijn gezin toe. (…)

Er kwamen mensen naar me toe en die vroegen of ik wilde investeren. Eigenlijk moet je de papieren in orde hebben en dan pas flink gaan doen. Dat was ook de reden van die wapens. Ik woonde achteraf en er kwamen mensen naar me toe. Ik kocht dan weer een klokje op van iemand en verkocht die dan weer door en zo. Ik kocht ook klokken van [H]. Ik verkocht af en toe ook wel klokken aan [H].

Ik kan wel verklaren dat het geld niet van criminele activiteiten afkomstig is. (…) Ik regelde een auto voor iemand waar ze maanden mee rond konden rijden. Er gingen dan exportplaten op die auto. Er kwamen dan mensen bij mij en die gaven mij dan 2000 of 2500 Euro en dan konden ze tot maximaal een jaar rondrijden met verzekering, die hoef je niet apart af te rekenen. Die auto stond dan wel gewoon op naam van diegene die het paspoort overhandigde. Normaal moet je zelf, maar ik had de mogelijkheid om via een Duitse man dat allemaal te regelen zonder dat ik daar bij moest zijn. (…)

Vraag (…) Wat voor werk doet [J] dan eigenlijk voor jou?

A: (…) Er reden op een bepaald moment heel veel auto’s rond die ik had geregeld. Dat kon ik dan beter zelf gaan doen. Ik kwam toen [G] tegen en die had ik mijn probleem uitgelegd. Wij hadden kort na aanvang van [D] 20 auto rondrijden. Daar waren ook grotendeels auto’s van [leasemaatschappij]. Ik verhuurde die auto voor 200 of 300 Euro meer door aan klanten. Dit ging allemaal via [K]. Ze zitten in Goes, Steenbergen, Middelharnis en overal. Ik wilde partijhandel gaan doen. Dat was mijn ding. Wij konden geen pand vinden. Die man kon zijn pand niet verhuren en die paste de prijs aan, Wij konden dat pand wel huren. Benden zou [D] komen zitten en er zou nog iemand komen zitten met gereedschap.

(Pagina 4 van 8)

[J] zou op kantoor gaan zitten, als het goed gaat zou [J] er voor een percentage krijgen, dat werkt het best, dan hebben ze gevoel bij het bedrijf (…)

Ik gaf hem wel elke maand geld. Afhankelijk van hoeveel hij werkte gaf ik hem 150 euro of 200 euro of soms zelfs 300 euro per week. Er werd niets afgedragen aan ziekenfonds en dergelijk. Dat is iets dat zou [G] allemaal gaan regelen. Want dat is niets voor mij.

(pagina 5 van 8): Vraag: we hebben het eerder gehad over geld dat er dinsdag 17 november 2009 in jouw woning [adres 1] [woonplaats] werd aangetroffen. Jij dacht dat er totaal in huis € 190.000 was aangetroffen. Je zei dat 180.00 (Rb: lees 180.000 ) was voor de aankoop van de wintercollectie onderbroeken van Björn Borg. Je zei ook: “Het geld is van mij”. Onze vraag nu is: Hoe kom jij aan dat geld. Waar komt het vandaan?

A: Dat van die onderbroeken was een voorbeeld. Ik zou niet voor 180.000 Euro onderbroeken kopen.

Dat hoort bij mijn levensverhaal dat ik later zal vertellen.

Vraag: Wie heeft dat geld, die ruim 180.000 euro zo verpakt?

A: Omdat ik handel opkoop. Het lag achter een schot. In en ruimte achter twee deuren die altijd op slot waren. Het zat in een plastic zak in een doos. Er lagen ook horloges. Er lag een horloge van [H] die was 80.000 Euro waard. Voor mij was het handel. Ik denk dat ik afgelopen jaar wel 25 of 30 klokken verkocht. Ik kreeg van [H] wel eens klokjes mee als ik naar een feestje ging en dan spraken mensen mij aan en dan was ik zo van die klokjes af. Er zat dan een beetje geld tussen. Ik bedoel daarmee winst.

Vraag: Vorige week had jij het over een nette man, die jou een aantal jaren geleden advies gaf toen je hem vroeg hoe het verder moest met jouw verdiensten uit de handel. Je sprak toen over 50 procent belasting betalen, daaroverheen 50% boete. Dat je dan al je verdiende centen kwijt zou zijn. Wie is die meneer die je toen adviseerde en wat adviseerde hij?

A: (…) Ik ben toen met zijn advies weggegaan en heb besloten om het niet aan te geven.

(pagina 6 van 8) Vraag: wat kun je verklaren over de door jou dagelijks gebruikte zilvergrijze Mercedes Benz S320, kenteken [kenteken]. (…)

Die heb ik gekocht. Ik heb die gekocht van een Duits bedrijf. (…) Die auto staat op naam van [K] dus die zullen jullie wel hebben die bon (…). Ik heb het geld voor die auto betaald aan die jongens van [K]. [K] hebben hem voor mij ingevoerd. (…) (pagina 7 van 8) Ik heb die auto betaald. ik heb mijn zaken niet op orde maar ik licht niemand op of besodemietert niemand. Ik betaal de verzekeringspremie en de houderbelasting aan [K].(…) Als ze bij [K] hebben gezegd dat ik 2440,99 ex btw per maand moet betalen dan klopt dat wel.”

PV 26 november 2009, proces-verbaalnummer: 29-034017

(Pagina 3 van 6)

“Ik begon een beetje met autootjes te rommelen. Ik begon een beetje geld te verdienen en die auto’s gingen in de boeken van [L].”

PV 27 november 2009, proces-verbaalnummer 29-0340230

(Pagina 6, 7 en 8 van 9)

“Ik heb [B]. Ik handelde wel. [M] en [G] zagen wel wat ik deed. In ben anti boekhouden. Ik weet niet precies hoe het zit. Hij heeft twee keer 18.000 gestort om [C] en [B] te starten. (…) [M] zat toen wel zwaar met zijn relatie en moest zijn huis verkopen. Ik heb toen uit mijn handelsgeld 36000 euro gegeven zodat hij geld aan mij kon storten. [M] moest snel storten omdat anders [E] en [I] op straat zouden komen te staan. Vervolgens ging alles lopen, die BV’s waren geopend. Kamer van Koophandel rond, bankrekening geopend (…) Vervolgens had ik de bedrijven [C] en [B] in running. Ik weet niet hoe ik een factuur moet schrijven of hoe deze eruit ziet. [M] zei dat we dat zouden gaan regelen. (...)

Als iets koop en daarna verkoop en ik heb 50 euro cent winst, dan heb ik 50 eurocent winst. Ik heb oog voor handel. Voorbeeld. Als iets een euro waard is en ik koop het voor 30 cent waarna ik het voor 80 cent verkoop heb ik dus 50 cent winst.

Ik gaf als voorbeeld dat WIJ Björn Borg onderbroeken kochten in de tijd dat iedereen zijn broek liet zakken om de onderbroek te laten zien. Ik zeg niet wie wij is.(..)

Als je je ogen open houdt is er geld te verdienen. Ik heb een zwarte actie meegedaan rond het WK. Dat ging om een [actie]. (…)

Zo hoorde ik over container keukens en auto banden. Als ik er niets in zag ging ik er niet achteraan. Als ik er wat in zag, ging ik er achteraan. Er wordt best wel onderschat hoeveel zwart geld in de restpartijen handel omgaat.

Er zijn feesten die zijn binnen 30 minuten uitverkocht. Die kaarten kosten 55 per stuk. Dat wordt gemanipuleerd er zijn altijd kaarten over. Zoals ik bestel voor die hotste feest waar de meter snel voor loopt bestel ik via de achterdeur kaarten. Ik koop 2000 kaarten zwart. Hun doen niets verkeerd. Als mensen naar zo’n feest willen betalen ze gewoon 70 euro voor een kaartje van 50 euro. Heb je zo 2000 kaarten heb je netto winst van 20 euro per kaart. Het is een gemakkelijke manier van geld verdienen waar niemand mee in de problemen komt.(…)

[activiteit]. Kijk zo zijn er meerdere zaken. (…)

Ik weet dat ik belastingplichtig ben. [G] zag wel dat ik bezig was en wilde samen doen. Hij zou de boekhouding gaan doen. Meestal doe ik geen handel via de telefoon. Als ik denk dat iets voor mij is rijd ik er naar toe. Dit was dan om te kijken of het geen nepspullen zijn. Bijvoorbeeld dat het Niketeken op zijn kop stond.

Zoals ik al zei. Soms doe ik handel in partijen zelf. Soms doe ik samen met anderen. Ik heb daar geld aan verdiend. Ik wil niemand door mij in problemen brengen. Ik pas daarvoor. Ik zit hier en ik zit na te denken. Ik kan wel begrijpen dat ik met dure auto’s en reizen opgevallen ben bij andere mensen. Als ik mijn belasting had betaald had ik dat niet kunnen doen. Ik leefde in een roes, een flow. Ik was bezig, verdiende geld, kwam met een dure auto. Achteraf helemaal fout. Ik ga op de blaren zitten. Ik hoor net als een andere Nederlander te weten dat ik mijn inkomsten op had moeten geven. (…)”

PV 9 december 2009, proces-verbaalnummer 29-041405

(pagina 2 van 5)

“Ik heb een voorbeeld gegeven van feesten waar ik kaartjes van kochten. Ik kocht die kaarten niet rechtstreeks via de achterdeur bij die mensen die de feesten organiseerden. Ik kon ze niet eens kopen bij die mensen want die computers zijn allemaal gekoppeld. Ik kocht niet alleen kaarten van die feesten die ik eerder in de verklaring heb genoemd maar ik kocht van meerdere evenementen kaarten. Dit ging dan via andere kanalen. Ik deed dat met andere mensen. Geld maakt altijd geld.

Vraag: Wij tonen jou een foto. Foto zijn uit een in beslag genomen fotoboek. Lag in de [adres 1] te [woonplaats] en is daar in beslag genomen. Staan twee auto’s op. Ferrari (…) en Lamborghini.(…). Wat kun en wil jij over die foto en die twee auto’s verklaren?

A: Ik heb heel kort gebruik gemaakt van deze Ferrari. Deze was van mij en iemand anders. Ik heb daar even mee rond gereden. Die hebben wij met winst verkocht. Als je daar mee rondrijdt dan komen daar mensen op af. Ik had die goedkoop gekocht en met winst verkocht. (…)

Uit de tap moet toch ook op te maken zijn dat ik in auto’s en horloges heb bemiddeld. Ik kreeg die auto’s en horloges op goed vertrouwen. Ik kreeg die op krediet mee. Ik moest pas betalen als ik ze verkocht had. De winst hield ik thuis. Als het niet verkocht was kon ik het zo teruggeven.

Vraag: Van wie is die Lamborghini op de foto?

A: Dat weet ik niet. Ik heb die auto gekocht omdat ik wist dat iemand daar naar op zoek was. Iemand anders had een Ferrari voor zijn bruiloft geregeld. Ik was [N] zijn getuige en toen hebben we voor de foto’s beide auto’s gebruikt.”

PV 9 juni 2010, proces-verbaalnummer 29-173526

“Ik begrijp dat u mij wil confronteren met de door u opgemaakte kasopstelling. Ik begrijp van u dat door middel van deze kasopstelling inzichtelijk is gemaakt wat er door mij en [A] contant is uitgegeven in de periode 1 januari 2001 tot en met 17 november 2009. De dag van mijn aanhouding. Aan deze contante uitgaven liggen volgens u geen legale inkomsten ten grondslag. U zegt mij dat u berekend heeft dat ik ongeveer € 1.000.000,00 verdiend hebt zonder dat er een legale grond is.

Ik kan verklaren dat ik daar reeds eerder over verklaard heb. Ik had toen bijvoorbeeld € 200.000,00 en ik heb daar advies over gevraagd bij [M]. En deze vertelde mij toen dat ik daar 52% zou moeten betalen, dat was in 2004. Ik heb toen gekozen om dat niet te doen. Ik handelde vanaf 2004 in horloges, boten, auto’s e.d. Jullie kunnen dit allemaal lezen in de tapgesprekken. Ik vind 1 miljoen erg veel. Ik ben zelf verantwoordelijk. Vanaf 2001 handelde ik al in auto’s. Auto’s worden met gesloten beurzen doorgezet. De Q7 als voorbeeld, heb ik telefonisch verkocht.(…)

V: Hoe kom je aan het geld om deze contanten uitgaven van ongeveer 1.000.000 gedaan te kunnen hebben?

Ik zal het wel zien hoe jullie dit berekend hebben. Ik kan zeggen dat dit onzin is.

(…)

Ik heb geld verdiend en ik heb dat niet opgegeven en dat geld is inderdaad in het huis gegaan. Maar zo heb ik bijvoorbeeld een lantaarnpaal van de gemeente gehad. Ik ben een handelaar en ik ga niet de duurste prijs betalen. Ik weet niet hoeveel geld in het huis is gegaan.”

Voor 2008 heeft dit uiteindelijk geleid tot de volgende opstelling: