Aflevering 4

Een dga weet aan een bijtelling wegens privégebruik te ontkomen door een achteraf opgestelde rittenadministratie plus een Tellerrapport van RDW en een bon van de garage.

Het voorjaar van 2020 wordt uiteraard helemaal in beslag genomen door corona. Daar is geen ontkomen aan. Het hele land lijkt tijdelijk tot stilstand gekomen. Al is dat ook relatief natuurlijk. Een aantal sectoren heeft zwaar te lijden onder de ‘intelligente lockdown’, zoals horeca, kappers, schoonheidsspecialistes, masseurs, fysiotherapeuten. Maar er zijn ook sectoren die deze tijd volop draaien, zoals online winkels en supermarkten.

Op advies van de overheid moeten mensen vanwege het covid-19 virus in ieder geval tot 1 september 2020 zoveel mogelijk thuis werken. Toch zijn er steeds meer bedrijven die van hun werknemers verlangen dat zij weer op kantoor komen werken. Niet alle werknemers zijn daar even blij mee. Onlangs moest Rechtbank Gelderland oordelen over een verzoek van een werkneemster om tot 1 september 2020 thuis te mogen blijven werken. Deze uitspraak roept de vraag op of werknemers vanwege covid-19 een ‘recht’ op thuiswerken af kunnen dwingen.

Met de inwerkingtreding van de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) per 1 januari 2020 is een nieuwe ontslaggrond opgenomen in de wet. Deze cumulatiegrond (ook wel i-grond) geeft de rechter een wettelijke basis om van twee of meer onvoldragen ontslaggronden een redelijke grond voor ontslag te maken. Leidt deze nieuwe ontslaggrond eerder tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst of is het een bijna onneembare horde?

Het kabinet wil tijdens de coronacrisis banen en inkomens beschermen. Eén van de genomen maatregelen is het Noodfonds Overbrugging Werkgelegenheid (NOW), een tegemoetkoming in de loonkosten voor bedrijven die nu omzetverlies lijden.

Rechtbank Noord-Nederland staat niet toe dat een werkgever een misgelopen lage-inkomensvoordeel alsnog ontvangt door te laat een correctiebericht in te dienen. Een correctiebericht te laat als het na 1 mei van het daaropvolgende jaar is ingediend.

Het pensioenstelsel wordt transparanter en persoonlijker. De gesprekken over de uitwerking van het pensioenakkoord zijn op 12 juni 2020 afgerond, op basis van de doelen uit het vorig jaar afgesloten pensioenakkoord. Pensioenaanspraken worden losgelaten en de noodzaak vervalt voor het gebruik van rekenrente en dekkingsgraden.

De Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor behoud van Werkgelegenheid (hierna verder NOW) is een subsidieregeling voor tegemoetkoming van loonkosten in relatie tot de gevolgen van de coronacrisis. Werkgevers kunnen onder voorwaarden een loonkostensubsidie krijgen. De rechtsvorm van de werkgever is niet van belang en ook maakt het niet uit of het een natuurlijke persoon of een rechtspersoon is. De regeling heeft een ‘conceptuele’ insteek, doch onderkent ook risico’s van misbruik, het is noodwetgeving die binnen enkele weken tot stand is gekomen. Sinds de eerste invoering zijn er een drietal wijzigingen op de NOW gepubliceerd en inmiddels is op 20 mei 2020 een verlenging van de regeling, de NOW 2.0, in een Kamerbrief aangekondigd.

Nood aan de man of van de nood een deugd maken? De afgelopen maanden is de hele wereld geconfronteerd met de gevolgen van COVID-19. Veel werkgevers zijn genoodzaakt geweest gebruik te maken van de noodmaatregelen om het hoofd boven water te kunnen houden. Maar liefst 114.000 werkgevers hebben in de periode 6 tot 30 april jl. de zogenaamde NOW-aanvraag ingediend bij UWV. De NOW is een tijdelijke loonsubsidie om de grootste nood weg te nemen. Werkgevers zullen nu alvast moeten nadenken over de toekomst en de benodigde structurele maatregelen. Een herstructurering van de onderneming is daar meestal onderdeel van. Dit kan leiden tot uiteenlopende besluiten en uiteenlopende personele gevolgen. In dit artikel zullen wij ingaan op die verschillende mogelijkheden.

Het fiscale genietingsmoment in de loon- en inkomstenbelasting blijft de gemoederen bezig houden. Wanneer wordt het loon genoten en moet dit in de heffing worden betrokken? De afgelopen tijd is de nodige jurisprudentie op dit gebied verschenen. In dit artikel zal ik een tweetal uitspraken behandelen die betrekking hebben op het fiscaal genietingstijdstip.

Sinds 15 maart heeft het kabinet maatregelen getroffen in de aanpak tegen het coronavirus. Voor werkgevers die ten gevolge van corona in de problemen dreigen te raken zijn steunregelingen geïntroduceerd. Deze steunregelingen bieden werkgevers de mogelijkheid om (een gedeelte) van de gevolgen van de coronacrisis op te vangen. Veelal blijken deze regelingen alleen toch niet voldoende te zijn en is de werkgever genoodzaakt om ook een beroep te doen op de werknemers. Recentelijk vragen steeds meer werkgevers hun werknemers om in te stemmen met een ‘loonoffer’ om zo de crisis te doorstaan.

Staatssecretaris Vijlbrief en minister Koolmees hebben in een voortgangsbrief aangegeven hoe het staat met de ontwikkeling van de webmodule, het beloofde hulpmiddel bij het beoordelen van werkrelaties. De maatregel voor een minimumtarief en een zelfstandigenverklaring wordt niet verder uitgewerkt.

En daar was ineens het corona-virus; met aanzienlijke gevolgen, ook voor de economie. Sterker nog, boze tongen beweren dat de gevolgen verstrekkender zullen zijn dan de kredietcrisis in 2008. Niemand weet echter hoe een en ander zich zal gaan ontwikkelen.

Sinds het verschijnen van het vorige nummer van Loonzaken zijn onderstaande besluiten verschenen.

In tegenstelling tot Rechtbank Noord-Nederland is Rechtbank Noord-Holland van mening dat internationaal verkeer in het verdrag met Zwitserland moet worden uitgelegd op basis van het OESO-commentaar waaruit blijkt dat er sprake moet zijn van inkomen in verband met het transport van personen of zaken.

Een werknemer die in België woont en die door zijn Nederlandse werkgever wordt uitgezonden naar China, blijft op grond van het Nederlandse sociale zekerheidsverdrag met China in Nederland sociaal verzekerd voor ouderdom, werkloosheid en nabestaanden.