Centrale Raad van Beroep, 24-04-2019, ECLI:NL:CRVB:2019:1424, 17/5288 ZW
Centrale Raad van Beroep, 24-04-2019, ECLI:NL:CRVB:2019:1424, 17/5288 ZW
Gegevens
- Instantie
- Centrale Raad van Beroep
- Datum uitspraak
- 24 april 2019
- Datum publicatie
- 29 april 2019
- ECLI
- ECLI:NL:CRVB:2019:1424
- Zaaknummer
- 17/5288 ZW
Inhoudsindicatie
Geen recht meer op ZW-uitkering na eerstejaars ZW-beoordeling (EZWb). Niet meer ongeschikt voor zijn arbeid. Meerdere besluiten.
Uitspraak
17 5288 ZW, 18/3863 ZW
Datum uitspraak: 24 april 2019
Centrale Raad van Beroep
Enkelvoudige kamer
Uitspraak op de hoger beroepen tegen de uitspraken van de rechtbank Den Haag van
27 juni 2017, 16/8767 (aangevallen uitspraak 1) en 11 juni 2018, 17/7676 (aangevallen uitspraak 2)
Partijen:
[Appellant] te [woonplaats] (appellant)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
PROCESVERLOOP
Namens appellant heeft L.A.M. de Groot Heupner hoger beroepen ingesteld.
Het Uwv heeft verweerschriften ingediend en rapporten ingezonden.
De zaken zijn gevoegd behandeld ter zitting op 13 maart 2019. Voor appellant is H.R. Betten verschenen. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door J.J. Grasmeijer.
OVERWEGINGEN
Appellant is laatstelijk werkzaam geweest als beveiliger voor 40 uur per week. Op
14 oktober 2012 is appellant voor deze werkzaamheden uitgevallen wegens een acute virale infectie. Na een auto-ongeval op 27 januari 2014 heeft appellant ook lichamelijke en psychische klachten gekregen. Het Uwv heeft vastgesteld dat appellant na afloop van de voorgeschreven wachttijd met ingang van 12 oktober 2014 geen recht heeft op een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) omdat appellant per die datum minder dan 35% arbeidsongeschikt was. Appellant werd met zijn beperkingen in staat geacht de functies van perronmedewerker/medewerker logistiek (SBC‑code 111220), wikkelaar transformatoren/bestucker (SBC‑code 267050) en soldeerder (SBC‑code 111171) te vervullen.
17 5288 ZW
Appellant heeft zich op 16 april 2015 vanuit een situatie van werkloosheid ziek gemeld met nek- en knieklachten. Hij is vervolgens in aanmerking gebracht voor ziekengeld op grond van de Ziektewet (ZW).
In het kader van een eerstejaars ZW-beoordeling (EZWb) heeft een verzekeringsarts appellant op 10 maart 2016 gezien. Deze arts heeft appellant belastbaar geacht met inachtneming van de beperkingen die zijn neergelegd in een Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) van 29 maart 2016. Het Uwv heeft appellant weer in staat geacht de eerder in het kader van de WIA-beoordeling geselecteerde functies van bestucker en soldeerder (WIA‑functies) te vervullen. Bij besluit van 8 april 2016 heeft het Uwv vastgesteld dat appellant per 12 mei 2016 geen recht meer heeft op ziekengeld. Het bezwaar van appellant tegen dit besluit heeft het Uwv bij besluit van 28 oktober 2016 (bestreden besluit 1) ongegrond verklaard. Hieraan ligt een rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep ten grondslag.
De rechtbank heeft bij aangevallen uitspraak 1 het beroep van appellant tegen bestreden besluit 1 ongegrond verklaard. Hiertoe heeft de rechtbank, kort samengevat, overwogen dat het medisch onderzoek zorgvuldig is geweest en dat er geen aanleiding is voor twijfel aan de juistheid van het medisch oordeel van het Uwv. In het beroep op het arrest Korošec van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens van 8 oktober 2015 (ECLI:CE:ECHR:2015:1008JUD007721212) heeft de rechtbank geen grond gezien om zelf een deskundige te benoemen. Tot slot heeft de rechtbank overwogen dat, nu de geschiktheid voor de maatgevende arbeid in de regel wordt beoordeeld door een verzekeringsarts (bezwaar en beroep), appellant niet gevolgd wordt in zijn standpunt dat het achterwege blijven van een beoordeling door een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep het bestreden besluit onzorgvuldig maakt. Uitgaande van de juistheid van de FML van 29 maart 2016 heeft de rechtbank geen reden om de geschiktheid voor de geselecteerde WIA-functies in twijfel te trekken.