Gerechtshof Amsterdam, 24-02-2022, ECLI:NL:GHAMS:2022:584, 21/00214

2.1.

De rechtbank heeft in haar uitspraak de navolgende feiten vastgesteld:

1. Eiser is geboren op [datum x] en gehuwd met [echtgenote ] , geboren op [datum y] .

2. Bij brief van 27 oktober 2000 heeft de Bijzondere belastinginspectie van het Koninkrijk België aan de Nederlandse Belastingdienst spontaan inlichtingen verstrekt over rekeningen bij de Kredietbank Luxenbourg (hierna: KB-Lux). De informatie bevatte circa 20.000 bankrekeningen van circa 10.200 Nederlandse rekeninghouders, van wie een aantal codenamen gebruikte. Eind 2001 is het zogeheten Rekeningenproject van start gegaan.

3. In het kader van dat onderzoek heeft een toets plaatsgevonden of de gegevens gebruikt kunnen worden binnen fiscale procedures, omdat vermoed werd, dat, gelet op het Luxemburgse bankgeheim de gegevens niet door KB-Lux zijn verstrekt, maar waarschijnlijk afkomstig zijn van personen die deze gegevens van KB-Lux ontvreemd hebben: de zogenoemde Nota Rechtmatigheid. Geconcludeerd werd dat gelet op de op dat moment bekende jurisprudentie er geen sprake was van onrechtmatig verkregen bewijsmateriaal c.q. bewijsmateriaal dat niet gebruikt zou mogen worden.

4. Verweerder heeft een renseignement ontvangen van een rekening bij KB-Lux op naam van [X] en [echtgenote ] (hierna: echtgenote) met rekeningnummer [rekeningnummer 1 ] met daarop op 31 januari 1994 een totaalsaldo van fl. 23.170,22 (€ 10.514,19).

5. Tot de stukken behoort een op ambtsbelofte opgemaakt proces-verbaal van ambtshandeling Rekeningenproject van 26 september 2012 van [A] ambtenaar van de Belastingdienst, werkzaam bij de [A bedrijf] [plaats A] , betreffende het onderzoek naar de identiteit van de rekeninghouder van de rekening bij KB-Lux. Het proces-verbaal vermeldt, voor zover van belang, het volgende:

“Op basis van het voorgaande verklaar ik, verbalisant, het volgende:

1. Op de afdruk van de microfiche van de KB Lux komt onder meer voor de naam(en):

[X] – [echtgenote ]

2. Uit eerder onderzoek naar rekeninghouders van de KB Lux is komen vast te staan dat indien deze notatiewijze wordt gehanteerd er volgens de systematiek van de KB Lux geen sprake is van gehuwden ten tijde van het afsluiten van de rekening. In casu [X] gehuwd met [echtgenote ] .

3. Uit de match van het cliëntenbestand KB Lux met het BVR-bestand komt één hit voor, waarbij [X] de partner is van [echtgenote ] . Dit is [X] is: [voornaam X]

5. Verder zie ik in het BVR-bestand dat de huwelijkse staat vermoedelijk is ingegaan per [datum z] .”

6. Op 25 oktober 2017 heeft KB-Lux, op verzoek van de Nederlandse autoriteit, aan de Luxemburgse autoriteiten informatie verstrekt. Tot deze informatie behoort:

- een verzoek tot opening van een rekening, met nummer [rekeningnummer 3] , van 9 november 2006 van de “ [stichting] ” te [plaats C] . Het verzoek tot opening van de rekening is gedaan door [X] , geboren [datum x] (paspoortnummer [paspoortnummer 1] ) en [echtgenote ] , geboren [datum y] (paspoortnummer [paspoortnummer 2] ). De paspoorten van eiser en echtgenote zijn als bijlage van het verzoek tot opening van de rekening opgenomen;

- een verzoek tot opheffing van [geboortedatum 2] 2010 van rekeningnummer [rekeningnummer 2] , welke verzoek is gedaan door [X] (nummer identiteitsbewijs [paspoortnummer 1] ) en [echtgenote ] (nummer identiteitsbewijs [paspoortnummer 2] ). De tegoeden werden overgedragen naar rekeningnummer [rekeningnummer 3] van de “ [stichting] ”, en

- een verzoek tot opheffing van 10 oktober 2014 van rekeningnummer [rekeningnummer 3] met als bijlage een kopie van het paspoort van eisers echtgenote met nummer [nummer ] .

7. Op 30 september 2014 bedroeg het saldo van de rekening met nummer [rekeningnummer 3]

€ 157.922,46.

8. Eiser heeft op 30 maart 2017 aangifte ib/pvv over het jaar 2016 gedaan en op

30 april 2018 aangifte ib/pvv over het jaar 2017. Eiser heeft in deze aangiftes geen melding gemaakt van in het buitenland aangehouden rekeningen of beleggingen.

9. Op 1 oktober 2018 heeft verweerder twee vragenbrieven gestuurd met betrekking tot beide belastingjaren. Verweerder heeft in beide brieven vragen gesteld aan eiser over de bankrekening met nummer [rekeningnummer 1 ] . De vragen van beide brieven zijn gelijkluidend, met als enige afwijking de jaartallen 2016 en 2017 respectievelijk 2015 en 2016. De vragen luiden als volgt:

“1. Is de bankrekening in 2016 en 2017 nog steeds door u aangehouden?

2. Zo ja, wat was het saldo, inclusief onderliggende sub- en beleggingsrekening, op 1 januari 2016 en 2017?

3. Zo nee, waar wordt het eerder op de [de bank] -rekening gestalde vermogen in 2016 en 2017 aangehouden?

4. Wat was het saldo van die andere rekeningen op 1 januari 2016 en 2017?

5. Indien niet langer vermogen in het buitenland wordt aangehouden, wanneer en op welke binnenlandse rekening is dit vermogen gestort of wanneer en waarvoor is het aangewend?

6. Ik verzoek u de bescheiden met betrekking tot de buitenlandse rekening(en) (in kopie) voor deze jaren te overleggen.”

10. Met dagtekening 4 december 2018 heeft verweerder het verzoek om informatie van 1 oktober 2018 herhaald.

11. Eiser heeft als reactie hierop bij e-mail van 4 januari 2019 aangegeven dat de aanslag ib/pvv 2015 reeds is vastgesteld conform de ingediende aangifte ib/pvv 2015 en hierdoor sprake is van een vergissing dat de vragen door verweerder aan eiser zijn gesteld betreffende de aangiftes ib/pvv 2016 en 2017.

12. Met dagtekening 14 januari 2019 heeft verweerder voor beide jaren een informatiebeschikking genomen.

13. Eiser heeft op 22 februari 2019, bezwaar gemaakt tegen de informatiebeschikking voor de jaren 2016 en 2017.

14. Op 8 mei 2019 heeft tussen verweerder en eiser een hoorgesprek plaatsgevonden. Van dit hoorgesprek is een verslag gemaakt.

15. Op 14 mei 2019 heeft eiser bij e-mail op het verslag van het hoorgesprek gereageerd.

16. Met dagtekening 24 mei 2019 heeft verweerder uitspraak op bezwaar gedaan. In de uitspraak op bezwaar is vermeld dat het commentaar van eiser van 14 mei 2019 op het verslag van het hoorgesprek is toegevoegd aan het verslag van het hoorgesprek. Het bezwaar heeft verweerder ongegrond verklaard.”

2.2.

Nu de hiervoor vermelde feiten door partijen op zichzelf niet zijn bestreden, zal ook het Hof daarvan uitgaan. Het Hof voegt hier nog het volgende aan toe.

2.4.

In het nader stuk van belanghebbende van 13 oktober 2021 (zie 1.5) is het volgende opgenomen:

a. [X] c.s wachten al ruim 18 jaar op de behandeling van bezwaarschriften die [X] in 2003 en de jaren daarna heeft ingediend n.a.v. navorderingsaanslagen en boetes die hem zijn opgelegd over de jaren 1990 en daarna. Van een redelijke termijnoverschrijding is hier geen sprake.

Deze handelwijze van de BD is in strijd met het EVRM.

In 2002 is [X] door de BD uitgenodigd voor een hoorgesprek. Op zijn verzoek om een gespreksverslag van die horing, kreeg hij te horen dat de BD geen verslag heeft van dat gesprek.

Op maandag 28 oktober 2013, de dag van het kort geding, kregen [X] c.s. in de wachtkamer van de rechtbank van mr. Scheffer, landelijk coördinator van de BD, te horen dat ze op dat moment bij de BD een astronomisch hoge belastingschuld van bijna 900.000 euro hadden. Het betreft navorderingsaanslagen, boetes en rente. Die schuld is inmiddels verder opgelopen.

[X] c.s. zijn beiden van 1985 tot 2011 fiscaal alleenstaand geweest. [echtgenote ] , die fiscaal alleenstaand was is niet door de BD ervan op de hoogte gesteld dat zij door BD ervan verdacht werd een verzwegen bankrekening te hebben bij de [de bank] , en dat haar naam was opgenomen in het rekeningenproject. Op …. 2010 kreeg zij voor het eerst een schrijven met een vragenbrief van de BD, waarbij haar verzocht werd op te geven welke buitenlandse bankrekeningen zij had.

In het draaiboek staat dat de BD van elke rekeninghouder een papieren en een digitaal dossier moet hebben. Op 28-01-2013 kregen [X] c.s. op hun verzoek om toezending van het digitaal dossier, per e-mail van de mr. Laansma te horen dat er geen digitaal dossier van hun is. Later bleek dat hun dossier bestaat uit de 4 ambtsedige PV's van identificatie van [A] en een kopie van een microfiche.

Mevrouw [X] kreeg tijdens een hoorzitting op 10 januari 2018 op haar verzoek om inzage in haar papieren dossier, van [inspecteur xxx] , in aanwezigheid van [F] te horen dat de BD géén dossier van haar heeft, omdat zij haar waren vergeten. [X] c.s. zijn nog in afwachting van de ontvangst van het gespreksverslag van die hoorzitting.

[X] kreeg tijdens diezelfde hoorzitting op zijn verzoek om inzage in zijn papieren dossier slechts enkele vellen papier te zien m.b.t. correspondentie die hij gevoerd heeft met de BD.

Op 9 januari 2019 waren BR c.s. uitgenodigd voor een hoorgesprek met [xxx] en de landsadvocaat. Het hoorgesprek zou plaats vinden op het kantoor van de landsadvocaat in Den Haag. Bij aankomst op het kantoor van de landsadvocaat kregen [X] c.s. te horen dat zowel [xxx] als de landsadvocaat afwezig waren. En degenen die aanwezig waren hadden geen kennis van het dossier.

i. Op woensdag 8 juli 2015 om 10.00 uur aan [B-straat ] te [Z] , hebben [X] c.s. een hoorgesprek gehad met de BD en de landsadvocaat. Namens de BD was [inspecteur xxxx] aanwezig. [X] c.s. hebben het initiatief voor dat gesprek genomen, omdat zij in het kort gedingvonnisdaartoe veroordeeld waren. Aan het einde van het gesprek vroegen [X] c.s. om een gespreksverslag. Zij kregen toen van de landsadvocaat te horen dat zij geen gespreksverslag zouden krijgen. De landsadvocaat zei dat de aantekeningen die zij had gemaakt bestemd waren voor haar eigen dossier. Ook de advocaat van [X] c.s. kreeg op haar verzoek geen gespreksverslag van de landsadvocaat. Sterker nog, in de dagvaarding van [X] c.s. staat dat het de BD was die het initiatief had genomen tot dat gesprek. [X] c.s. beschikken over de e-mailcorrespondentie waarmee ze kunnen aantonen dat die bewering van de BD feitelijk onjuist is.

Op 8 mei 2019 hebben [X] c.s. een hoorgesprek gehad op het kantoor van de BD. [xxxx] vertelde hun dat hij nieuwe informatie van [de bank] had ontvangen en vroeg hun daarop te reageren. Maar hij gaf hun geen inzage in de stukken; hij had die stukken niet eens bij zich. Verder had hij geen kennis van het dossier. Het hoorgesprek heeft bijna twee uur geduurd en in het gespreksverslag is niets van wat besproken is terug te vinden.

[X] c.s hebben aanmaningen en dwangbevelen ontvangen om te betalen, nadat hun reeds uitstel van betaling was verleend.

2.5.

In het proces-verbaal van de zitting van het Hof van 3 november 2021 is onder meer het volgende opgenomen:

2.6.

In de pleitnota die belanghebbende ter zitting van het Hof heeft overgelegd is onder meer het volgende opgenomen:

30. Schending hoorplicht

R.O. 21 t/m R.O. 23: De Rechtbank schrijft dat de hoorplicht door de BD niet is geschonden en dat voldaan is aan de verplichtingen van artikel 7:7 van de Awb en artikel 7:7 van de Awb juncto artikel 9, vijfde lid van het BFB.

31. [X] c.s. kunnen de Rechtbank hierin niet volgen. [X] c.s. hebben beiden gevraagd om een hoorgesprek. In het verslag staat [X] vermeld als belanghebbende en daaronder staat [echtgenote ] vermeld als aanwezige. [echtgenote ] bad gevraagd om gehoord te worden als belanghebbende. De hoor.zitting hadden [X] c.s. aangevraagd om gehoord te worden i.v.m. de informatiebeschikkingen van hun beiden (vier in totaal). De nummers van de informatiebeschikkingen van [echtgenote ] zijn niet vermeld in het hoorverslag. Dit betekent dat er geen boring heeft plaatsgevonden over de informatiebeschikkingen van mevrouw [echtgenote ] . Van [X] is slechts het nummer van één infonnatiebeschilc1cjng vermeld.

32. En bij R.O. 22 schrijft de Rechtbank "…op grond van artikel 9,vijfde lid, van het besluit

33. Ook hierin kunnen [X] c.s. de Rechtbank niet volgen. Het is een FAB dat een verslag een 7.&kelijke weergave moet zijn van wát, er besproken is; de leem van hetgeen naar voren gebracht is, moet schriftelijk vastgelegd worden (Parlementaire Geschiedenis, Boek 1, pagina 343).

34. [X] c.s. hebben niet geêist dat het verslag moet worden aangepast. Zij hebben

- aangegeven dat niets van hetgeen besproken is, in het verslag is opgenomen. [X] c.s. willen graag weten wat de waarde van het verslag is, als het niet de weergave is van hetgeen besproken is.

35. De hoorzitting heeft ongeveer twee uur geduurd en wat er besproken is, is niet terug te vinden in het verslag. Tijdens de hoorzitting deelde de heer Van der Veen, [X] c.s. mee dat de BD informatie gekregen heeft van de KB-Lux en hij vroeg hun daarop te reageren, zonder hun inzage te geven in de informatie die hij van de KB-Lux had gekregen. Hij 7.ei o.a. dat kopieën van hun paspoorten onderdeel uitmaakte van de informatie die de BD van de KB-Lux had ontvangen. Pas nadat [X] c.s. in een volgende juridische procedure inzage kregen in de informatie die de BD van de KB-Lux had ontvangen, kwamen [X]

c.s. erachter dat de kopieën die op 12 december 2013 door de KB-Lux van hun paspoorten zijn gemaakt, onderdeel waren van de informatie die de BD van de KB-Lux heeft ontvangen. Indien de BD [X] c.s. vóór de hoorzitting inzage had gegeven in de dossierstukken waarmee hij hun wilde confronteren, dan hadden [X] c.s. toen reeds adequaat kunnen reageren.

36. Ten behoeve van de hoorzitting hadden [X] c.s. onder andere een deel van de bloemlezingen van mr. Wisman en andere stukken meegenomen, besproken en vragen over gesteld. Niets hierover is terug te vinden in het verslag. Zo staat er o.a. in het verslag: "De heer [xxxxx] legt aan belanghebbende uit hoe de Belastingdienst aan de informatie is gekomen......" Wát hij heeft uitgelegd en de twijfels die [X] c.s. hebben geuit staan niet in het verslag.

37. De Rechtbank verwijst bij R.O. 22 naar de uitspraak van het Hof Den Haag 3 maart 2020, ECLI:GHDHA:2020:480 Citaat waar het Hof naar verwijst:

Uit artikel 7:7 van de Algemene wet bestuursrecht volgt dat van het horen een verslag wordt opgemaakt, maar de wet schrijft niet voor in welke vorm het verslag dient te worden gegoten en hoe uitgebreid het dient te zijn. Volgens de parlementaire geschiedenis van deze bepaling kan ook uit de beslissing op bezwaar blij/een van hetgeen tijdens de hoorzitting is verhandeld In ieder geval moet op enige wijze een korte weergave van de kern van hetgeen naar voren gebracht is, schriftelijk vastgelegd worden (Parlementaire Geschiedenis, Boek 1, pagina 343).

38. Het Hof schrijft; In ieder geval moet op enige wijze een korte weergave van de kern van hetgeen naar voren gebracht is, schriftelijk vastgelegd worden.

Er is op geen enkele wijze een korte weergave van de kern van hetgeen naar voren gebracht is, schriftelijk vastgelegd [X] c.s. hebben hier slechts enkele voorbeelden genoemd. [echtgenote ] wordt in het verslag niet als belanghebbende aangemerkt en de nummers van haar informatiebeschikking zijn niet vermeld in het "verslag" Van [X] is het nummer van slechts één informatiebeschikking vermeld.

39. [X] c.s. zijn van mening dat hun recht op een hoorzitting wel degelijk is geschonden.”