Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 04-08-2016, ECLI:NL:GHARL:2016:6345, 200.192.085/02

Aan de orde is het verzoek van [verzoekster] schorsing te bevelen van de werking van de bestreden beschikking voor zover het betreft de onder 3.4 genoemde beslissingen. Voorts is aan de orde het verzoek van [verzoekster] een bijzondere curator te benoemen. [verweerster] heeft tegen beide verzoeken gemotiveerd verweer gevoerd.

Hoger beroep schorst de werking van de bestreden beschikking, tenzij de beschikking uitvoerbaar bij voorraad is verklaard. Op grond van artikel 360 lid 2, tweede volzin, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering kan de hogere rechter, indien hoger beroep is ingesteld tegen een beschikking die uitvoerbaar bij voorraad is verklaard, alsnog de werking van die beschikking schorsen.

Het hof stelt, onder verwijzing naar de uitspraken van de Hoge Raad van 20 maart 2015 (ECLI:NL:HR:2015:688) en 30 mei 2008 (ECLI:NL:HR:2008:BC5012), voorop dat bij de beoordeling van een schorsingsverzoek het volgende geldt.

( i) De verzoeker moet belang hebben bij de door hem verzochte schorsing van de werking van de bestreden beschikking.

( v) Indien de rechtbank in eerste aanleg geen gemotiveerde beslissing heeft gegeven op het verzoek tot uitvoerbaarverklaring bij voorraad, geldt de hiervoor onder (iv) vermelde eis niet en moet worden beslist met inachtneming van het hiervoor onder (i) tot en met (iii) vermelde.

De rechtbank heeft de beslissing houdende uitvoerbaarverklaring bij voorraad van de vaststelling van de hoofdverblijfplaats van [kind] bij [verweerster], van een motivering voorzien. Dit betekent dat het hof zal beslissen met inachtneming van de hiervoor onder (iv) vermelde eis.

[verzoekster] voert in haar verzoek tot schorsing kort samengevat het volgende aan. Het verdient de voorkeur dat [kind] ook hangende het hoger beroep bij haar verblijft, omdat [kind] al sinds het uiteengaan van partijen ruim anderhalf jaar geleden bij haar verblijft. Mocht het hof tot een andere conclusie komen dan de rechtbank, dan moet [kind] opnieuw verhuizen. Schorsing dient een mogelijk onnodig verhuizen van [kind] te voorkomen, vooral ook omdat ook in de huidige en toekomstige situatie [verzoekster] degene is die de meeste tijd heeft voor de dagelijkse zorg van [kind]. Daarnaast kan [verzoekster] de opgelegde zorgregeling niet nakomen, omdat zij op vrijdag voor haar eigen bedrijf werkt als [kind] op school is. Als zij deze werkzaamheden niet meer kan uitvoeren omdat zij op vrijdag tweemaal heen en weer moet rijden naar de school in de woonplaats van [verweerster] (en voor [kind] moet zorgen), kan zij haar bedrijf, waaruit zij inkomsten verkrijgt die haar wellicht in staat stellen de echtelijke woning op haar naam te zetten, niet continueren. Ook dit vormt een reden om de uitvoerbaarheid bij voorraad van de beschikking te schorsen, aldus [verzoekster]. Voorts voert [verzoekster] aan dat [verweerster] in elk geval iedere woensdag [kind] van school kan halen, zodat volgens haar daarmee de belangrijkste grond aan de beslissing van de rechtbank ontvalt.

Het hof is van oordeel dat het schorsingsverzoek van [verzoekster] dient te worden afgewezen en overweegt daartoe als volgt.

Zoals in rechtsoverweging 4.4 overwogen beslist het hof op het onderhavige schorsingsverzoek met inachtneming van de eis dat sprake moet zijn van een kennelijke juridische of feitelijke misslag in de bestreden uitspraak dan wel van feiten en omstandigheden die bij de beslissing niet in aanmerking konden worden genomen doordat zij zich eerst na de uitspraak hebben voorgedaan, en die kunnen rechtvaardigen dat van die eerdere beslissing wordt afgeweken.

Er is niet gebleken van een kennelijke juridische of feitelijke misslag in de bestreden beschikking. De stelling van [verzoekster] dat [verweerster], als de hoofdverblijfplaats niet bij [verweerster] wordt bepaald, [kind] in elke geval iedere woensdag bij de school in [woonplaats verzoekster] kan ophalen, heeft zij tegenover de gemotiveerde betwisting door [verweerster] vooralsnog onvoldoende aannemelijk gemaakt. [verweerster] heeft aangevoerd dat [kind] op de woensdag (de dag waarop volgens [verzoekster] contact tussen [verweerster] en de school mogelijk is) om 12.30 uur uit school is. Het is voor haar op die dag niet mogelijk [kind] van school te halen omdat zij (reizend vanuit haar werk in [plaats]) pas om 13.00 uur in [woonplaats verzoekster] kan zijn. Het komt het hof vooralsnog niet onaannemelijk voor dat [verweerster] daarmee niet op tijd op school kan zijn. Van een kennelijke feitelijke misslag is in elk geval geen sprake.

De overige door [verzoekster] genoemde omstandigheden zijn omstandigheden die al bij de rechtbank aan de orde zijn geweest, maar die door de rechtbank anders zijn gewogen dan [verzoekster] wenst. In de hoofdzaak in hoger beroep zullen deze punten opnieuw in de beoordeling worden betrokken. Daarvoor is geen plaats in dit schorsingsincident. De problemen die [verzoekster] stelt te zullen ondervinden bij de nakoming van de door de rechtbank getroffen zorgregeling, zijn niet aan te merken als een nieuwe omstandigheid die schorsing rechtvaardigt. [verzoekster] heeft namelijk tijdens de mondelinge behandeling bij de rechtbank op 5 april 2016 verklaard zich te kunnen vinden in de door [verweerster] verzochte en door de rechtbank vastgestelde zorgregeling als de hoofdverblijfplaats van [kind] bij [verweerster] zou worden bepaald, zo blijkt uit de bestreden beschikking, terwijl zij op dat moment - zo bleek ter mondelinge behandeling in hoger beroep - al enige tijd met de werkzaamheden voor haar eigen bedrijf bezig was.

Het verzoek tot schorsing zal dan ook worden afgewezen.

Ingevolge artikel 1:250 BW kan de rechter, wanneer in aangelegenheden betreffende diens verzorging en opvoeding dan wel het vermogen van de minderjarige de belangen van de met het gezag belaste ouders of een van hen in strijd zijn met die van de minderjarige, een bijzondere curator benoemen om de minderjarige ter zake zowel in als buiten rechte te vertegenwoordigen indien de rechter dit in het belang van de minderjarige noodzakelijk acht, daarbij in het bijzonder de aard van de belangenstrijd in aanmerking genomen.

[verzoekster] stelt dat het de voorkeur verdient een bijzondere curator te benoemen omdat partijen ieder een andere invulling geven aan wat in het belang van [kind] is. Partijen zijn er niet in geslaagd in het ouderschapsplan de hoofdverblijfplaats van [kind] en de daaraan gekoppelde zorgregeling te regelen. Ook mediation heeft daarin geen oplossing gebracht. Gelet op de nog te nemen beslissingen over de hoofdverblijfplaats en de zorgregeling in de hoofdzaak, de aard van de belangenstrijd en de consequenties van de bewuste beslissingen op de lange termijn, zijn de belangen van [kind] ermee gebaat dat een onafhankelijke derde opkomt voor haar belangen, haar een stem geeft en haar vertegenwoordigt, aldus [verzoekster].

Naar het oordeel van het hof noopt het belang van [kind] niet tot benoeming van een bijzondere curator. Er is weliswaar strijd tussen [verzoekster] en [verweerster] over de hoofdverblijfplaats van [kind], maar er zijn onvoldoende concrete aanwijzingen dat deze strijd leidt tot een wezenlijk conflict tussen de belangen van [verzoekster] en/of [verweerster] enerzijds en die van [kind] anderzijds. In dit kader acht het hof van betekenis dat beide partijen ter mondelinge behandeling in hoger beroep hebben verklaard dat het goed gaat met [kind], mede dankzij het feit dat beiden er in slagen hun onderlinge strijd over de hoofdverblijfplaats bij [kind] weg te houden. [kind] heeft met beide partijen een goed contact en tussen partijen is niet in geschil dat beiden goed voor [kind] zorgen. Ondanks de twist over de hoofdverblijfplaats acht het hof onvoldoende aannemelijk geworden dat sprake is van een zodanig conflictueuze situatie dat [kind] dreigt klem te raken tussen partijen en het noodzakelijk is een bijzondere curator te benoemen teneinde de stem van (de zesjarige) [kind] door een onafhankelijke derde te laten horen en haar belangen door deze te laten vertegenwoordigen.

Het verzoek tot benoeming van een bijzondere curator zal dan ook worden afgewezen.