Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 30-11-2021, ECLI:NL:GHARL:2021:11114, 20/01124

4.1.

Op grond van artikel 1 van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 (hierna: de Wet) wordt – voor zover hier van belang – voor een personenauto BPM verschuldigd ter zake van de registratie ervan in het Nederlandse kentekenregister. Indien de personenauto ten tijde van het belastbare feit eerder in gebruik is geweest, wordt het bij die personenauto behorende bedrag aan BPM berekend met inachtneming van een vermindering (artikel 10, lid 1, van de Wet). Die vermindering is de afschrijving. Deze afschrijving wordt uitgedrukt in procenten van de som van de catalogusprijs, bedoeld in artikel 9, lid 5 (tekst 2018), van de Wet, en de BPM op het tijdstip waarop het motorrijtuig voor het eerst in gebruik is genomen (artikel 10, lid 2, van de Wet). Ingevolge artikel 9, lid 5, van de Wet moet onder catalogusprijs worden verstaan de in Nederland door de fabrikant of importeur publiekelijk kenbaar gemaakte prijs welke naar zijn inzicht bij verkoop aan de uiteindelijke afnemer valt te berekenen en is de BPM zelf niet in deze geadviseerde verkoopprijs begrepen. Indien een zodanige prijs ontbreekt, wordt de catalogusprijs, op grond van de slotzin van artikel 9, lid 5, door vergelijking bepaald. Op grond van artikel 9, lid 4 van de Wet wordt onder netto catalogusprijs verstaan de catalogusprijs verminderd met de daarin begrepen omzetbelasting.

4.2.

Blijkens voormeld wettelijk kader wordt de vermindering afgezet tegen het totaalbedrag van de netto catalogusprijs, de BTW en de BPM van de betreffende auto. Geen van die componenten is in geschil. De Rechtbank heeft de vermindering derhalve terecht afgezet tegen een historische nieuwprijs van € 72.562. Het standpunt van de Inspecteur, dat het afschrijvingspercentage gelijkgesteld moet worden aan dat van het referentievoertuig en dat om die reden de lagere historische nieuwprijs van de uitvoering die op de Nederlandse markt is gebracht (met een CO2-uitstoot van 161 g/km) tot uitgangspunt moet worden genomen, kan niet worden gevolgd. Hoewel de werkelijke vermindering op die manier mogelijk nauwkeurig wordt benaderd, staat het bepaalde in artikel 10, lid 2 van de Wet aan de door de Inspecteur bepleite benadering in de weg, nu de door de Inspecteur bepleite afschrijvingsbasis niet aansluit bij de, niet in geschil zijnde netto catalogusprijs van de betreffende auto verhoogd met de eveneens niet in geschil zijnde bedragen aan BTW en BPM.

4.3.

In artikel 10, lid 8, van de Wet is bepaald dat als sprake is van een voertuig met meer dan normale gebruiksschade, de afschrijving wordt gesteld – mits daartoe een verzoek bij de aangifte is gedaan – op de som van de catalogusprijs verminderd met de taxatiewaarde vermeld in een taxatierapport dat voldoet aan bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden. Een redelijke verdeling van de bewijslast brengt mee dat de belastingplichtige die stelt recht te hebben op een vermindering van belasting, de daardoor benodigde feiten moet stellen en bij betwisting aannemelijk moet maken (vgl. HR 17 januari 2020, ECLI:NL:HR:2020:63). Deze bewijslastverdeling brengt mee dat indien er twijfel bestaat over het door belanghebbende gestelde, dit ten nadele werkt van belanghebbende. Waardeverminderingsfactoren die niet afzonderlijk in de koerslijst zijn opgenomen of die, hoewel wel in de koerslijst opgenomen, niet te bepalen zijn bij gebrek aan gegevens omtrent de staat van de concrete auto op het peilmoment, mogen behoudens tegenbewijs worden geacht op een gemiddeld niveau te liggen (vgl. HR 6 december 2002, ECLI:NL:HR:2002:AE4811).

4.4.

Belanghebbende heeft allereerst gesteld dat het schadeverleden van de auto als zodanig een waardedrukkende factor is en dat daarmee in het taxatierapport terecht rekening is gehouden voor het daarin genoemde bedrag (72% van € 3.327,50). De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat ook auto’s met een schadeverleden in de koerslijstwaarde zijn meegenomen en dat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat onvoldoende rekening is gehouden met het schadeverleden van de auto.

4.5.

Het Hof stelt voorop dat de enkele vaststelling dat de auto een schadeverleden heeft, niet zonder meer kan leiden tot een waardevermindering. In het onderhavige geval is het schadeverleden van de auto echter zodanig dat naar het oordeel van het Hof sprake is van een waardeverminderende factor die afzonderlijk in aanmerking moet worden genomen. Het Hof neemt hierbij in aanmerking dat het gaat om een jonge auto met een lage kilometerstand in een bovengemiddeld prijssegment voor tweedehands auto’s in samenhang bezien met de aard en omvang van de schade. De auto was “total loss” volgens de in de Amerikaanse staat Nevada geldende maatstaven en de schade omvatte onder meer, naar belanghebbende onweersproken heeft verklaard, dat de bodemplaat was vervormd. Het geschatte schadebedrag, de omstandigheid dat de auto “total loss” is verklaard en foto’s van de beschadigde auto zijn voorts geregistreerd in een databank, gekoppeld aan het chassisnummer (VIN) van de auto en die gegevens zijn tegen betaling van een gering bedrag verkrijgbaar. Dit schadeverleden kan bij een verkoop niet onopgemerkt worden gelaten. Gelet op het voorgaande is aannemelijk dat het schadeverleden een extra waardevermindering oplevert. De taxateur heeft de door hem in aanmerking genomen waardevermindering niet onderbouwd. Het Hof acht de extra waardevermindering voldoende aannemelijk gemaakt tot een bedrag van € 1.000.

4.6.

Belanghebbende bepleit voorts een extra waardevermindering voor een bedrag van € 534,74 in verband met de omstandigheid dat de boordcomputer van de auto volgens belanghebbende nog niet geschikt was voor spraakaansturing in de Nederlandse taal en het navigatiesysteem niet beschikte over de “points of interest” in Nederland. Belanghebbende heeft in dit verband een factuur van 9 oktober 2018 overgelegd waarin voormeld bedrag als totaalbedrag van meerdere verrichte werkzaamheden is vermeld. De Inspecteur stelt zich op het standpunt dat op de handelsinkoopwaarde geen aftrek mag worden toegepast, omdat de auto al voorzien was van Nederlandse software.

4.7.

Het Hof stelt allereerst vast dat niet in geschil is dat de weergave op het dashboard van de metrische eenheden (Fahrenheit versus Celsius, mijlen versus kilometers en gallons versus liters) en de datumnotatie op het moment van registratie waren aangepast aan de Europese normen. De door belanghebbende overgelegde factuur omschrijft de werkzaamheden als “software-updates, controle en aanpassingen coderingen”. Het voor die werkzaamheden gefactureerde bedrag is veel lager dan het totaalbedrag van de factuur waar belanghebbende van uitgaat. De omschrijving duidt naar het oordeel van het Hof veeleer op een actualisering van geïnstalleerde software dan op het herstel van een gebrek. De werkzaamheden zijn voorts enkele maanden na de registratie van de auto verricht. Tegenover de gemotiveerde betwisting door de Inspecteur heeft belanghebbende naar het oordeel van het Hof niet aannemelijk gemaakt dat ter zake van de geïnstalleerde software sprake was van een gebrek als gevolg waarvan een waardevermindering op de handelsinkoopwaarde moet worden toegepast.