Gerechtshof Arnhem, 17-11-2009, BK6119, 09/00027

Uitspraak van de derde meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

X te Z (hierna:belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Arnhem van 11 december 2008, nummer 07/352, in het geding tussen belanghebbende

en

de inspecteur van de Belastingdienst te P (hierna:de Inspecteur)

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1 Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd over het tijdvak 1 januari 2000 tot en met 31 december 2000 ten bedrage van € 2.521 belasting. Voorts is bij beschikking een verzuimboete opgelegd van € 252.

1.2 Op het bezwaarschrift van belanghebbende heeft de Inspecteur bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar de naheffingsaanslag en de boetebeschikking gehandhaafd.

1.3 Belanghebbende is tegen die uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank Arnhem (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep tegen de naheffingsaanslag ongegrond verklaard, het beroep tegen de boetebeschikking gegrond, de uitspraak op bezwaar inzake de boetebeschikking vernietigd en de boete verminderd tot € 227.

1.4 Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5 Tot de stukken van het geding behoren, naast de hiervoor vermelde stukken, het van de Rechtbank ontvangen dossier dat op deze zaak betrekking heeft alsmede alle stukken die nadien, al dan niet met bijlagen, door partijen in hoger beroep zijn overgelegd.

1.6 Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 oktober 2009 te Arnhem. Daarbij zijn verschenen en gehoord namens belanghebbende haar vennoten en haar gemachtigde alsmede de Inspecteur.

1.7 De Inspecteur heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij. Deze pleitnota wordt door het Hof tot de stukken van het geding gerekend.

1.8 Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. De vaststaande feiten

Voor de feiten verwijst het Hof naar de door de Rechtbank vastgestelde feiten.

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1 Tussen partijen is in geschil of de naheffingsaanslag en de boete terecht en naar de juiste bedragen zijn opgelegd.

3.2 Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het aan deze uitspraak gehechte proces-verbaal van de zitting.

4. Beoordeling van het geschil

4.1 In artikel 34, eerste lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (verder: de Wet) is bepaald dat de ondernemer gehouden is aantekening te houden van – onder meer – de door hem en aan hem verrichte leveringen en verleende diensten. In artikel 31, vijfde lid, van de Uitvoeringsbeschikking omzetbelasting 1968 is met betrekking tot deze boekhoudverplichting onder meer bepaald dat de aantekeningen op zodanige duidelijke en overzichtelijke wijze en met vermelding van zodanige bijzonderheden worden gehouden, dat aan de hand daarvan de over een bepaald belastingtijdvak verschuldigde belasting kan worden vastgesteld.

4.2 Vaststaat dat belanghebbende een facturenoverzicht heeft opgesteld (bijlage 20 bij het door de Inspecteur bij de Rechtbank ingediende verweerschrift) waarin alle facturen zijn opgenomen die door derden aan belanghebbende zijn verstrekt wegens aan haar verrichte leveringen en diensten. Belanghebbende, die zowel belaste prestaties (verzorging van paarden) als vrijgestelde prestaties (verhuur van paardenboxen) verricht, heeft de op alle aan haar gerichte facturen vermelde voorbelasting volledig in aftrek gebracht. De Rechtbank heeft geoordeeld dat uit vorenbedoeld facturenoverzicht onvoldoende kan worden opgemaakt dan wel afgeleid welke facturen zien op de door belanghebbende verrichte belaste prestaties, de vrijgestelde prestaties dan wel betrekking hebben op privé-uitgaven van beide vennoten en dat belanghebbende daarom niet heeft voldaan aan het in artikel 34 van de Wet gestelde vereiste. De Rechtbank heeft daaraan de conclusie verbonden dat belanghebbende op grond van artikel 36 van de Wet overtuigend moet aantonen dat de opgelegde naheffingsaanslag onjuist is dan wel tot een te hoog bedrag is opgelegd.

4.2 Door aldus te oordelen heeft de Rechtbank naar het oordeel van het Hof een onjuiste maatstaf aangelegd, nu de door de Rechtbank aangenomen verplichting geen steun vindt in het recht. Partijen verschillen slechts van mening over de vraag of alle aan belanghebbende verrichte leveringen en diensten zien op de belaste prestaties van belanghebbende (standpunt belanghebbende) dan wel of een gedeelte daarvan ziet op vrijgestelde prestaties en privé-uitgaven (standpunt Inspecteur). De bewijslast dat (alle) voorbelasting aftrekbaar is rust (al) op belanghebbende. Toepassing van het in artikel 36 van de Wet neergelegde zware middel van (omkering en) verzwaring van de bewijslast is hier niet op zijn plaats.

4.3 Ter zitting zijn partijen bij wijze van compromis – ter beëindiging van de onderhavige procedure – overeengekomen dat 2/3e deel van de op de aan belanghebbende gerichte facturen vermelde voorbelasting aftrekbaar is en 1/3e deel niet. Partijen zijn voorts overeengekomen dat dit voor de onderhavige procedure meebrengt dat de naheffingaanslag moet worden verminderd tot € 2.200 en de opgelegde boete tot € 198. Het Hof zal dienovereenkomstig beslissen.

slotsom

Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep gegrond.

5. Kosten

Het Hof acht termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten. Het Hof stelt de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het hoger beroep heeft moeten maken overeenkomstig het Besluit proceskosten bestuursrecht vast op € 644 (1 punt voor het hoger beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting maal € 322 per punt maal wegingsfactor 1).

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. C.M. Ettema als voorzitter, mr. G.M. van der Meer en mr. W.A.P. Nieuwenhuizen, in tegenwoordigheid van drs. S. Darwinkel als griffier.

De beslissing is op 17 november 2009 in het openbaar uitgesproken.

De griffier, De voorzitter,

(S. Darwinkel) (C.M. Ettema)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op 17 november 2009

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.