Gerechtshof Den Haag, 23-07-2025, ECLI:NL:GHDHA:2025:1418, 22-000243-21

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1962,

adres: [woonadres], [[woonplaats] ([land]).

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van dit hof.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte ter zake van het primair tenlastegelegde veroordeeld tot een taakstraf van 150 uren subsidiair 75 dagen hechtenis.

Namens de verdachte is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op een of meer verschillende tijdstippen in of omstreeks de periode 10 april 2012 tot en met 30 juni 2016,

te Oosterbeek en/of Ede en/of Reeuwijk en/of Arnhem en/of Mandelieu-la-Napoule (Frankrijk) en/of San Remo (Italië) en/of (elders) in Nederland en/of Frankrijk en/of Italië, tezamen en in vereniging met een of meer andere natuurlijke personen, te weten [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 2] en/of (een) ander(en), en/of met een of meer andere rechtspersonen, te weten [bedrijf 1] en/of [bedrijf 2] en/of (een) ander(e) rechtsperso(o)n(en),

althans alleen,

in het vooruitzicht van en/of tijdens het faillissement van [medeverdachte 2], wiens faillissement bij vonnis van de rechtbank Arnhem dd. 28 juni 2012 is gevolgd/was uitgesproken, ter bedrieglijke verkorting van de rechten van de schuldeiser(s) van [medeverdachte 2],

een goed, te weten een boot, merk Sunseeker Predator 63, bouwjaar 1999 met registratienummer [registratienummer] aan de boedel van [medeverdachte 2], heeft onttrokken, althans een of meer betaling(en) (in natura) betreffende een of meer opeisbare of niet-opeisbare schuld(en) heeft aangenomen van genoemde [medeverdachte 2],

terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) wist(en) dat het faillissement van die rechtspersoon reeds was aangevraagd en/of ten gevolge van overleg met genoemde [medeverdachte 2];

subsidiair, voor zover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij in of omstreeks de periode 10 april 2012 tot en met

3 oktober 2016,

te Oosterbeek en/of Ede en/of Reeuwijk en/of Arnhem en/of Mandelieu-la-Napoule (Frankrijk) en/of San Remo (Italië) en/of (elders) in Nederland en/of Frankrijk en/of Italië

een goed, te weten een boot, merk Sunseeker Predator 63, bouwjaar 1999 met registratienummer [registratienummer], heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen,

terwijl hij, verdachte, ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen van die boot wist, althans redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat het een door misdrijf verkregen goed betrof; meer subsidiair, voor zover het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij in of omstreeks de periode 10 april 2012 tot en met

3 oktober 2016,

te Oosterbeek en/of Ede en/of Reeuwijk en/of Arnhem en/of Mandelieu-la-Napoule (Frankrijk) en/of San Remo (Italië) en/of (elders) in Nederland en/of Frankrijk en/of Italië

de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding, de verplaatsing heeft verborgen en/of verhuld, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende(n) op het genoemde voorwerp was/waren, en/of heeft verborgen en/of verhuld wie genoemd voorwerp voorhanden heeft/hebben gehad,

terwijl hij, verdachte wist, althans redelijkerwijs moest vermoeden dat bovenomschreven voorwerp - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf,

en/of

heeft verworven en/of voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen en/of heeft omgezet, althans van genoemd voorwerp gebruik heeft gemaakt,

terwijl hij wist, althans redelijkerwijs moest vermoeden, dat bovenomschreven voorwerp - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig(e) misdrijf/misdrijven.

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat de verdachte ter zake van het primair tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een voorwaardelijke taakstraf van 100 uren subsidiair 50 dagen hechtenis, met een proeftijd van 1 jaar.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Vrijspraak

Het hof overweegt op grond van het verhandelde ter terechtzitting en de inhoud van het strafdossier als volgt.

Het hof stelt vast dat de op 19 april 2016 door mevrouw [[medeverdachte 1] ten overstaan van de FIOD afgelegde verklaring doorslaggevend is voor het bewijs van de wetenschap van de verdachte van het faillissement van [medeverdachte 2] of het vooruitzicht daarop, op het moment waarop de verdachte zich de boot heeft toegeëigend. De verdachte heeft ontkend hiervan wetenschap te hebben gehad. Andere voorhanden bewijsmiddelen leveren niet meer dan een indirect vermoeden op van financiële problemen van [medeverdachte 2], zodat het hof concludeert dat dit essentiële bestanddeel alleen kan worden bewezen met gebruikmaking van de genoemde verklaring van de getuige [medeverdachte 1]. De verdediging heeft reeds in eerste aanleg verzocht [medeverdachte 1] als getuige te kunnen horen, welk verzoek destijds is toegewezen door de rechtbank. Tijdens haar verhoor bij de rechter-commissaris heeft [medeverdachte 1], op dat moment ook zelf nog verdachte, zich op haar verschoningsrecht beroepen. In hoger beroep heeft de verdediging opnieuw verzocht om [medeverdachte 1] als getuige te kunnen horen, maar op dat moment bleek mevrouw [medeverdachte 1] inmiddels te zijn overleden. Hieruit volgt dat de verdediging niet in staat is geweest om haar verdedigingsrechten uit te oefenen ten aanzien van het horen van de getuige [medeverdachte 1].

Vervolgens dient het hof zich de vraag te stellen of deze schending van het ondervragingsrecht voldoende is gecompenseerd op andere wijze. De advocaat-generaal heeft hiertoe een aantal stukken in het geding gebracht, afkomstig uit het strafdossier en in het bijzonder uit het dossier van de rechter-commissaris inzake de verdachte [medeverdachte 1]. Het hof acht deze compensatie evenwel in dit geval onvoldoende, zodat de vraag of de verdediging anderszins voldoende is gecompenseerd negatief moet worden beantwoord.

Concluderend is het hof van oordeel dat er in dit verband geen mogelijkheid bestaat om de verklaring van [medeverdachte 1] van 19 april 2016 voor het bewijs te gebruiken, zonder in strijd te komen met het bepaalde in artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden, zijnde het recht op een eerlijk proces.

Hieruit volgt dat niet kan worden bewezen dat de verdachte in de periode van 10 april 2012 tot en met

30 juni 2016 een boot heeft onttrokken aan het op

28 juni 2012 uitgesproken faillissement van [medeverdachte 2], terwijl de verdachte wist van dit faillissement. Derhalve is niet wettig en overtuigend is bewezen hetgeen aan de verdachte primair is tenlastegelegd, zodat de verdachte daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Voorts is het hof van oordeel dat evenmin wettig en overtuigend kan worden bewezen hetgeen aan de verdachte subsidiair en meer subsidiair is tenlastegelegd, zodat de verdachte ook daarvan dient te worden vrijgesproken.