Gerechtshof Den Haag, 19-02-2025, ECLI:NL:GHDHA:2025:247, BK-24/306
Gerechtshof Den Haag, 19-02-2025, ECLI:NL:GHDHA:2025:247, BK-24/306
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Den Haag
- Datum uitspraak
- 19 februari 2025
- Datum publicatie
- 17 maart 2025
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBDHA:2024:2527, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan
- Zaaknummer
- BK-24/306
- Relevante informatie
- Art. 17 WOZ, Art. 22 WOZ, Art. 30a WOZ, Art. 40 WOZ, Art. 7:4 Awb, Art. 7:15 Awb
Inhoudsindicatie
Wet WOZ. Ziekte gemachtigde. Uitstel zitting terecht afgewezen? Informatieverplichting art. 40 , lid 2, Wet WOZ niet geschonden. De heffingsambtenaar heeft geen gebruik gemaakt van indexeringscijfers, KOUDV- en liggingsfactoren en waarden van objectonderdelen. Waarde woning niet te hoog vastgesteld. Proceskostenvergoeding beroepsfase. Wegingsfactor 0,25. Vergoeding kosten woningwaarderapport naar tijdsbesteding van 10 minuten. Belastingrechter niet bevoegd te oordelen over vraag of proceskostenvergoeding moet worden overgemaakt naar de rekening van een ander dan de belanghebbende. Hoger beroep gegrond.
Uitspraak
Team Belastingrecht
enkelvoudige kamer
nummer BK-24/306
in het geding tussen:
(gemachtigde: G. Gieben)
en
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de Rechtbank Den Haag (de Rechtbank) van 14 februari 2024, nummer SGR 22/7151.
Procesverloop
De Heffingsambtenaar heeft bij beschikking op grond van artikel 22 van de Wet waardering onroerende zaken (Wet WOZ) de waarde op 1 januari 2021 van de onroerende zaak, plaatselijk bekend als [adres 1] te [woonplaats] (de woning), voor het kalenderjaar 2022 vastgesteld op € 469.000 (de beschikking). Met de beschikking is in één geschrift bekendgemaakt en verenigd de aan belanghebbende voor het jaar 2022 opgelegde aanslag in de onroerende-zaakbelastingen (de aanslag).
De Heffingsambtenaar heeft het tegen de beschikking en de aanslag gemaakte bezwaar bij uitspraak op bezwaar gegrond verklaard en de waarde van de woning verminderd tot € 449.000. Verder heeft de Heffingsambtenaar een vergoeding voor de kosten van bezwaar toegekend van € 269.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij de Rechtbank. In verband daarmee is een griffierecht geheven van € 50. De Rechtbank heeft geoordeeld:
“De rechtbank:
verklaart het beroep gegrond;
vernietigt de uitspraak op bezwaar, voor zover deze betrekking heeft op de kostenvergoeding voor het waarderapport;
bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van het vernietigde gedeelte van de uitspraak op bezwaar;
veroordeelt de heffingsambtenaar in de kosten voor het woningwaarderapport tot een bedrag van € 10,69;
veroordeelt de heffingsambtenaar in de proceskosten van belanghebbende in beroep tot een bedrag van € 218,75;
draagt de heffingsambtenaar op het betaalde griffierecht van € 50 aan belanghebbende te
vergoeden.”
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. In verband daarmee is een griffierecht geheven van € 138. De Heffingsambtenaar heeft een nader stuk aangeduid als verweerschrift ingediend.
Een onderzoek ter zitting van de zaak heeft niet plaatsgehad. De griffier heeft partijen bij bericht van 25 juli 2024 meegedeeld dat het Hof voornemens is een zitting achterwege te laten, tenzij partijen uiterlijk binnen twee weken na de dagtekening van het bericht het Hof laten weten dat zij ter zitting willen worden gehoord. Partijen hebben niet verzocht om een mondelinge behandeling. Het Hof heeft bij brief van 27 januari 2025 het onderzoek gesloten.
Feiten
Belanghebbende is eigenaar van de woning. De woning is een benedenwoning met twee bouwlagen uit 1899 met een gebruiksoppervlakte van ongeveer 121 m².
Belanghebbende heeft ter aanvulling op het bezwaarschrift een woningwaarderapport ingediend. Dit betreft een rapport opgesteld door [naam taxateur] op basis van een bureautaxatie waarbij geen inpandige opname is verricht. Belanghebbende heeft daarbij verzocht om vergoeding van de kosten van het rapport ten bedrage van € 128,26 ((2 uur x € 53) te vermeerderen met € 22,26 aan omzetbelasting).
Oordeel van de Rechtbank
3. De Rechtbank heeft – voor zover in hoger beroep van belang – geoordeeld:
“Verzoek tot uitstel van de zitting
1. De gemachtigde van belanghebbende heeft de ochtend van de zitting schriftelijk aan de rechtbank bericht dat hij vanwege ziekte niet aanwezig is bij de zitting, daarbij heeft hij tevens een verzoek tot uitstel ingediend. De rechtbank heeft dit verzoek afgewezen, nu het op de weg van gemachtigde had gelegen zorg te dragen voor vervanging. Dat gemachtigde geen vervanging kon regelen, komt, gelet op de omvang van diens organisatie, voor zijn rekening en risico.
Waarde van de woning
2. In geschil is de waarde van de woning op de waardepeildatum. Belanghebbende bepleit een waarde van € 405.000. Daarnaast is in geschil of de heffingsambtenaar in de bezwaarfase terecht geen vergoeding heeft toegekend voor het woningwaarderapport.
3. Ingevolge artikel 17, tweede lid, van de Wet WOZ wordt de waarde van de woning bepaald op de waarde die aan de woning dient te worden toegekend, indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen.
4. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de heffingsambtenaar met de matrix en hetgeen overigens is aangevoerd, aannemelijk gemaakt dat de waarde van de woning niet op een te hoog bedrag is vastgesteld. De rechtbank acht de door verweerder gehanteerde vergelijkingsobjecten voldoende vergelijkbaar met de woning. De heffingsambtenaar heeft in bezwaar reeds de waarde van de woning verminderd naar de waarde uit het woningwaarderapport van belanghebbende (€ 449.000) vanwege de gedateerde voorzieningen en matige onderhoudstoestand. Belanghebbende heeft met hetgeen hij heeft aangevoerd niet aannemelijk gemaakt dat de waarde vanwege deze secundaire objectkenmerken nog verder verlaagd moet worden.
Overleggen van stukken
5. Belanghebbende heeft gesteld dat de heffingsambtenaar in de bezwaarfase diverse stukken had moeten verstrekken waarover hij beschikte en waarmee belanghebbende de juistheid van de vastgestelde waarde kan controleren, dan wel waarmee de vastgestelde waarde inzichtelijk wordt gemaakt. De rechtbank stelt vast dat in de bezwaarfase het taxatieverslag met daarop drie referentiewoningen aan belanghebbende is toegezonden.
6. De heffingsambtenaar heeft verklaard geen gebruik te maken van grondstaffels, liggingsfactoren, indexeringscijfers van de onderbouwingen naar de waardepeildatum en KOUDV-factoren. De rechtbank heeft geen reden hieraan te twijfelen. Deze gegevens konden dus niet aan belanghebbende worden verstrekt. Belanghebbende heeft ook om de waardering van de bijgebouwen verzocht. De heffingsambtenaar is niet verplicht om deze te verstrekken. Waarderen is geen exacte wetenschap en het beoordelen van de juistheid van de waarde gaat niet over de vraag of de juiste bedragen van samenstellende onderdelen van het object zijn vastgesteld, maar om de beoordeling van de WOZ-waarde als geheel.[1] Naar het oordeel van de rechtbank heeft de heffingsambtenaar aan zijn verplichting van artikel 40, lid 2, van de Wet WOZ voldaan, ook in het licht van het arrest van de Hoge Raad van 18 augustus 2023.[2]
7. Ook is de rechtbank niet gebleken van schending van het motiveringsbeginsel dan wel schending van enig ander rechtsbeginsel. De heffingsambtenaar is in de uitspraak op bezwaar voldoende ingegaan op de gronden van belanghebbende.
Vergoeding kosten woningwaarderapport
8. Belanghebbende stelt dat, gelet op de Richtlijn van de belastingkamers van de gerechtshoven inzake vergoeding van proceskosten bij WOZ-taxaties, recht bestaat op een vergoeding van € 128,26 voor het in bezwaar ingebrachte woningwaarderapport. De heffingsambtenaar stelt primair dat er geen recht bestaat op de kostenvergoeding, omdat het rapport niet aan te merken is als deskundigenrapport. Ter zitting heeft de heffingsambtenaar aangegeven dat over dat standpunt in een andere zaak hoger beroep is ingesteld. Hij heeft (subsidiair) de rechtbank verzocht aan te sluiten bij de uitspraken van de meervoudige kamer van rechtbank Den Haag van 19 december 2023 waarin voor het woningwaarderapport een tijdsbesteding van 10 minuten redelijk wordt geacht.[3]
9. Nu niet aannemelijk is geworden dat de taxateur van belanghebbende meer dan een geringe hoeveelheid tijd aan het rapport heeft besteed, acht een tijdsbesteding van tien minuten daarom redelijk en stelt de vergoeding voor de kosten van het woningwaarderapport vast op (afgerond) € 10,69 (1/6 uur x € 53 te vermeerderen met 21 % btw).[4]
10. Gelet op wat hiervoor is overwogen, zijn de waarde van de woning en de daarop gebaseerde aanslag juist vastgesteld. De proceskostenvergoeding in de bezwaarfase is echter te laag vastgesteld. Het beroep is daarom gegrond.
11. De rechtbank veroordeelt de heffingsambtenaar in de door belanghebbende gemaakte proceskosten in beroep. De rechtbank stelt het gewicht in deze zaak vast op 0,25 (licht), omdat het gaat om een lichte schending van formele aard. De rechtbank stelt alsdan de te vergoeden kosten op grond van het Besluit proceskostenvergoeding bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 218,75 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift met een waarde per punt van € 875 (tarief 2024) met een wegingsfactor 0,25).
[1] Gerechtshof Den Haag 19 mei 2022, ECLI:NL:GHDHA:2022:886.
[2] Hoge Raad 18 augustus 2023, ECLI:NL:HR:2023:1052.
[3] Rechtbank Den Haag 19 december 2023, ECLI:NL:RBDHA:2023:21602.
[4] Idem.”