Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 24-10-2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:4007, 19/00262 en 19/00263
Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 24-10-2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:4007, 19/00262 en 19/00263
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof 's-Hertogenbosch
- Datum uitspraak
- 24 oktober 2019
- Datum publicatie
- 29 november 2019
- ECLI
- ECLI:NL:GHSHE:2019:4007
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBZWB:2019:1471, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan
- Cassatie: ECLI:NL:HR:2021:1653
- Zaaknummer
- 19/00262 en 19/00263
Inhoudsindicatie
Ten gevolge van een ongeval op 7 augustus 2012 zijn belanghebbende en een verzekeraar overeengekomen dat aan belanghebbende in totaal een lumpsum schade-uitkering van € 132.500 toekomt. Van dit bedrag is aan belanghebbende in het jaar 2013 als voorschotbetaling reeds € 19.000 uitgekeerd. In geschil is of de lumpsum schade-uitkering, waaronder voormelde voorschotbetaling van € 19.000, geheel of gedeeltelijk onbelast is met betrekking tot de aanslagen IB/PVV en Zvw 2013. Belanghebbende heeft na vragen van de Inspecteur de lumpsum schade-uitkering gespecificeerd in: een onbelaste vergoeding voor immateriële schade (€ 15.000), een onbelaste vergoeding voor vermogensschade (€ 7.500), een onbelaste vergoeding voor huishoudelijke hulp (€ 10.000), een onbelaste vergoeding voor verlies aan zelfwerkzaamheid (€ 10.000) en een onbelaste vergoeding voor schade wegens verlies van arbeidsvermogen (€ 90.000). Het Hof volgt de Rechtbank in haar oordeel dat de onbelaste vergoeding voor immateriële schade, overeenkomstig het standpunt van belanghebbende, € 15.000 bedraagt, dat de onbelaste vergoeding van vermogensschade voor een bedrag van € 5.000 redelijk is en dat belanghebbende de kosten voor huishoudelijke hulp en zelfwerkzaamheid niet aannemelijk heeft gemaakt. Ten aanzien van de onbelaste vergoeding voor schade vanwege het verlies van arbeidsvermogen heeft de Rechtbank deze in goede justitie op € 10.000 bepaald. Het Hof komt, na overwogen te hebben dat op belanghebbende de bewijslast rust, echter tot een onbelaste vergoeding van (in goede justitie) € 20.000. Dit komt enerzijds omdat in hoger beroep een arbeidskundige rapportage is overgelegd waaruit is af te leiden dat belanghebbende voor 33,33% arbeidsongeschikt is maar anderzijds een ander rapport met een mogelijk lager percentage door belanghebbende niet is overgelegd en belanghebbende na daartoe door het Hof te zijn bevraagd, geen duidelijkheid heeft kunnen scheppen over de conclusies van dit rapport. De hoger beroepen van belanghebbende zijn gegrond.
Uitspraak
Team belastingrecht
Meervoudige Belastingkamer
Kenmerken: 19/00262 en 19/00263
Uitspraak op de hoger beroepen van
[belanghebbende] ,
wonende te [woonplaats] ,
hierna: belanghebbende,
en het incidenteel hoger beroep van
de inspecteur van de Belastingdienst
hierna: de Inspecteur,
tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant te Breda (hierna: de Rechtbank) van 4 april 2019, nummers BRE 17/8220 en 17/8221 in het geding tussen
belanghebbende,
en
de Inspecteur,
betreffende de hierna te vermelden aanslagen en beschikkingen.
1 Ontstaan en loop van het geding
Aan belanghebbende is voor het jaar 2013 de aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (IB/PVV) opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 17.282 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 1.713. Tevens is bij beschikking € 507 belastingrente in rekening gebracht (en heeft de Inspecteur een verlies uit werk en woning vastgesteld van nihil).
Ook is aan belanghebbende voor het jaar 2013 de aanslag inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (Zvw) naar een bijdrage-inkomen van € 21.380 opgelegd. Tevens is bij beschikking € 143 belastingrente in rekening gebracht.
De aanslagen IB/PVV en Zvw (hierna ook tezamen genoemd “de aanslagen”) - en naar het Hof begrijpt de beschikkingen - zijn, na daartegen gemaakt bezwaar, bij in één geschrift vervatte uitspraken van de Inspecteur gehandhaafd.
Belanghebbende is van deze uitspraken in beroep gekomen bij de Rechtbank. Ter zake van deze beroepen heeft de griffier van de Rechtbank van belanghebbende een griffierecht geheven van € 46. De Rechtbank heeft de beroepen gegrond verklaard, de uitspraken op bezwaar vernietigd en de aanslagen en de beschikkingen belastingrente verminderd. Ook heeft zij de Inspecteur in de proceskosten van belanghebbende veroordeeld en gelast dat de Inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht vergoedt.
Tegen deze uitspraken heeft belanghebbende hoger beroep ingesteld bij het Hof.
Ter zake van deze beroepen heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 128 in de zaak met het hofkenmerk 19/00262. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
De Inspecteur heeft incidenteel hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank. Belanghebbende heeft omtrent het incidentele hoger beroep zijn zienswijze ingebracht.
De zitting heeft plaatsgehad op 3 oktober 2019 te ‘s-Hertogenbosch. Aldaar zijn toen verschenen en gehoord belanghebbende en namens hem [A] , [B] en [C] , alsmede, namens de Inspecteur, [inspecteur] .
Op grond van artikel 8:58 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) heeft belanghebbende per faxberichten, van 29 augustus 2019 en 16 september 2019, nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift doorgezonden aan de wederpartij.
Het Hof heeft aan het slot van de zitting het onderzoek gesloten.
Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt.
2 Feiten
In hoger beroep kan worden uitgegaan van de volgende, door de Rechtbank vastgestelde, feiten:
Op 7 augustus 2012 is belanghebbende betrokken geraakt bij een ongeval ten gevolge waarvan hij lichamelijk letsel aan zijn rechter voet, enkel en been heeft opgelopen. Een werknemer van [D] (hierna: [D] ) te [plaats 1] heeft het ongeval veroorzaakt. [D] was tegen de gevolgen van het ongeval verzekerd bij [E NV] (hierna: [E NV] ). [E NV] heeft de aansprakelijkheid erkend.
Ten tijde van het ongeval dreef belanghebbende voor eigen rekening een onderneming in de vorm van een eenmanszaak onder de naam “ [bedrijf] ”. De activiteiten van de onderneming bestonden uit onderhoud, APK keuring en in- en verkoop van auto’s. Het ongeval heeft plaatsgevonden op het bedrijfsterrein van de onderneming van belanghebbende.
Vooruitlopend op een definitieve schaderegeling heeft [E NV] vanaf 2012 (voorschot)betalingen op de uiteindelijk uit te keren schadeloosstelling verstrekt. Het betreft de volgende (voorschot)betalingen:
|
€ |
|
|
16 augustus 2012 |
1.000 |
|
13 november 2012 |
12.500 |
|
4 april 2013 |
5.000 |
|
19 april 2013 |
5.000 |
|
13 december 2013 |
9.000 |
|
Totaal |
32.500 |
Vanwege onduidelijkheid ten aanzien van de ongeval-gerelateerde klachten van belanghebbende en de schadeomvang, hebben belanghebbende en [E NV] onder begeleiding van een in opdracht van [E NV] ingeschakelde schaderegelaar, de heer [F] , een regeling getroffen ter finale afwikkeling van de schadeclaim. Een afschrift van het rapport van de heer [F] , gedateerd 16 juli 2014, behoort tot de gedingstukken (bijlage 13 bij het beroepschrift). Op 25 september 2014 heeft belanghebbende een vaststellingsovereenkomst ondertekend. [E NV] heeft belanghebbende een schadevergoeding van € 132.500 verleend voor geleden en in de toekomst nog te lijden materiële en immateriële schade, onder aftrek van de reeds verstrekte (voorschot)betalingen.
Eveneens op 25 september 2014 is belanghebbende door ondertekening een belastinggarantie overeengekomen met [E NV] . Deze belastinggarantie heeft uitsluitend betrekking op de eventuele belastbaarheid van de schadevergoeding in box 1. Op grond van de belastinggarantie neemt [E NV] de (eventuele) over de schadevergoeding verschuldigde IB/PVV voor haar rekening.
Op 7 oktober 2014 heeft [E NV] een slotuitkering van € 100.000 betaald aan belanghebbende.
Over de periode 10 juli 2015 tot en met 31 december 2015 heeft belanghebbende een uitkering ontvangen uit hoofde van zijn arbeidsongeschiktheidsuitkering. Deze is met ingang van 1 januari 2016 gestopt.
Op 2 maart 2015 heeft belanghebbende de aangifte IB/PVV en ZVW 2013 gedaan, naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 4.098 negatief, een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 1.713 en een bijdrage-inkomen van nihil. Daarbij heeft belanghebbende ten aanzien van de schadevergoeding geen belastbaar inkomen in aanmerking genomen.
Met dagtekening 11 mei 2017 heeft de inspecteur de in geschil zijnde aanslagen opgelegd. De aanslag IB/PVV 2013 is opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 17.282 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 1.713. Naar de rechtbank uit de stukken afleidt is het belastbaar inkomen uit werk en woning (box 1) als volgt berekend:
|
€ |
|
|
Winst voor ondernemersaftrek |
6.920 |
|
Bij: correctie schadevergoeding |
32.500 |
|
Subtotaal |
39.420 |
|
Af: zelfstandigenaftrek 2013 |
-/- 7.280 |
|
Af: zelfstandigenaftrek voorgaande jaren |
-/- 7.280 |
|
Subtotaal |
24.860 |
|
Af: MKB-winstvrijstelling (14%) |
-/- 3.480 |
|
Belastbare winst |
21.380 |
|
Af: premies AOV |
-/- 4.098 |
|
Belastbaar inkomen box 1 |
17.282 |
De aanslag ZVW 2013 is opgelegd naar een bijdrage-inkomen van € 21.380.
In aanvulling op het bovenstaande stelt het Hof – doornummerend – de volgende feiten vast.
De in 2.4 vermelde vaststellingsovereenkomst luidt, voor zover van belang, als volgt:
“APS Vaststellingsovereenkomst Kenmerk: [nummer]
De ondergetekenden:
1 [belanghebbende] , geboren op [geboortedatum] 1967, wonende te [woonplaats] , verder te noemen benadeelde, bijgestaan door [G]
2. [E NV] , gevestigd te [plaats 2] , nader te noemen [E NV]
In aanmerking nemende:
• dat op 7 augustus 2012 een ongeval heeft plaatsgevonden, waarbij betrokken waren [D]
en benadeelde;
• dat ten aanzien van [D] ten tijde van het ongeval een
aansprakelijkheidsverzekering van kracht was bij [E NV] ;
• dat benadeelde tengevolge van dat ongeval letsel heeft opgelopen waarvoor hij [E NV] en/of haar verzekerde aansprakelijk heeft gesteld;
• dat benadeelde en [E NV] in onderhandeling zijn getreden over een definitieve regeling van de aanspraken van benadeelde jegens [E NV] en haar verzekerde(n);
• dat bij die onderhandelingen onzekerheden zijn gerezen over de omvang van de door benadeelde geleden en/of nog te lijden schade;
• dat benadeelde en [E NV] ter beëindiging of ter voorkoming van onzekerheid of geschil omtrent aanspraken van benadeelde op vergoeding van de door benadeelde geleden en in de toekomst nog te lijden materiële en immateriële schade zich jegens elkaar wensen te binden aan een vaststelling van die aanspraken door middel van een vaststellingsovereenkomst als geregeld in de artt. 7:900 e.v. B.W.;
Verklaren te zijn overeengekomen:
1. Alle aanspraken van benadeelde op vergoeding van de geleden en in de toekomst nog te lijden
materiële en immateriële schade worden door deze vaststellingsovereenkomst vastgesteld op een
bedrag van € 132.500 (…)”
Tot het dossier in hoger beroep behoort een arbeidskundige rapportage opgemaakt door [H] , gecertificeerd registerarbeidskundige, opgemaakt op 13 november 2016. Deze rapportage, welke pas in hoger beroep is overgelegd, luidt, voor zover van belang, als volgt:
“(…) 1. INLEIDING
Op verzoek van de belangenbehartiger van betrokkene, te weten de heer [J] d.d.
14 juni 2016, werd op 22 juli 2016 een bezoek gebracht aan betrokkene, de heer [belanghebbende] .
Tijdens dit gesprek waarbij eveneens de echtgenote van betrokkene aanwezig was, werd een
bedrijfsrondgang gemaakt.
Betrokkene geeft aan dat hij niet akkoord is met een eerder arbeidsdeskundig onderzoek, verricht
door de heer [K] , register arbeidsdeskundige van [L BV] in
opdracht van [M] . Het rapport van laatstgenoemde werd opgesteld op
7 december 2015 en rust in mijn dossier.
Betrokkene verzocht mij om een arbeidsdeskundige herbeoordeling van zijn dossier.(…)
7. BESCHOUWING EN OORDEEL ARBEIDSDESKUNDIGE
Dit onderzoek werd uitgevoerd op verzoek van betrokkene en betreft een arbeidsdeskundige herbeoordeling van het dossier.
Met de heer [belanghebbende] werd uitvoerig over zowel zijn beperkingen (belastbaarheid) evenals
werkzaamheden (belasting) gesproken. Het gesprek vond plaats in een open en prettige sfeer.
Betrokkene benadrukt dat hij niet akkoord is met de beperkingen zoals eerder verwoord in het beperkingenpatroon (BP) van [M] d.d. 19 oktober 2015. Hij acht zich met name forser beperkt ten aanzien van lopen en staan tijdens het uitvoeren van zijn werkzaamheden.
Naar aanleiding van de meest recent medische expertise d.d. 21 september 2016 door [N] , verzocht betrokkene mij een arbeidsdeskundige herbeoordeling op basis van deze belastbaarheidsgegevens, uit te voeren.
Ik kom op basis van de hiervoor genoemde belastbaarheid, tot het navolgende.
Indien ik kijk naar de relevante functiebelasting van exploitant garagehouder, dan heeft
betrokkene binnen 80% van zijn tijd te maken met diverse uitvoerende werkzaamheden.
Binnen deze tijd heeft betrokkene met name te maken met langdurig staan tijdens het werk. Ik zie in een ietwat mindere mate, lopen tijdens het uitvoeren van zijn werkzaamheden. De belasting als gevolg van staan tijdens het werk zie ik met name als de factor die de belastbaarheid van betrokkene fors overschrijdt. Deze belasting is gezien de aard van zowel het werk evenals het bedrijf, niet te reduceren. Voorts geldt er een beperking ten aanzien van duwen waarmee betrokkene frequent te maken heeft, namelijk op die momenten dat een auto (of bus) met kapotte motor alleen of met meerdere personen het garagebedrijf wordt binnengeduwd.
Ik zie geen overschrijding van de belastbaarheid ten aanzien van de administratieve
werkzaamheden gedurende 20% van de totale tijd en acht betrokkene derhalve niet beperkt voor deze taken.
Er wordt overschrijding van de belastbaarheid van betrokkene geconstateerd tijdens het plaatsen van autobanden op kleine vrachtwagens. Middels taakverschuiving is deze belasting volledig te reduceren.
Ter plekke werd een autoband gewogen en is geconstateerd dat het gewicht 25 kg. bedraagt. Tijdens het verwisselen is er sprake van overschrijding door de tilbelasting in combinatie met staan tijdens het werk. Betrokkene kon echter niet aangeven in welke frequentie deze taak voorkomt. Middels taakverschuiving is deze belasting eveneens volledig te reduceren.
Hetzelfde geldt voor hurken tijdens de uitvoerende werkzaamheden waarbij laag aan auto’s wordt gewerkt bijv. tijdens het afmonteren van een deur, indien er in de relaiskast wordt gewerkt of een interieurfilter wordt vervangen. Dit komt dagelijks voor.
Met betrokkene werd gesproken over het gebruik van de ladder waarbij sprake is van klimmen. Betrokkene gebruikt de ladder op het moment dat banden, in combinatie met tillen, uit de stellage wordt gehaald. Deze belasting in het werk is eenvoudig en volledig te reduceren door te kiezen voor opslag op de begane verdieping aangezien hier voldoende ruimte voor aanwezig is. Op deze wijze vindt geen verdere overschrijding van de belastbaarheid van betrokkene plaats.
Uitgaande van de kwantificering van de medisch adviseur dat betrokkene in staat wordt geacht om 4 tot 6 uur per dag te lopen en te staan tijdens het werk, acht ik het reëel te stellen dat betrokkene, gemiddeld, 5 uur per dag kan lopen en staan tijdens het werk.
Uit de voorgaande taak/functie analyse blijkt dat betrokkene in totaliteit 10,5 uur per dag
werkzaam is.
Ik acht betrokkene op basis van de weging belasting/belastbaarheid voor 3,5/10,5 * 100% = 33% arbeidsongeschikt voor het eigen werk.
8. CONCLUSIE
Kunt u een herbeoordeling verrichten betreffende de mate van arbeidsongeschiktheid voor het eigen werk, namelijk dat van exploitant van ene garagebedrijf?
Betrokkene wordt voor circa 33% arbeidsongeschikt geacht voor het eigen werk. (…)”
De door [E NV] aan belanghebbende gegeven belastinggarantie vermeldt ten aanzien van kosten van beroepsprocedures het volgende:
“dat alle kosten, die aan deze bezwaarschriften-, respectievelijk beroepsprocedures verbonden zijn, voor rekening komen van de verzekeraar”
3 Geschil, alsmede standpunten en conclusies van partijen
In geschil is of de Inspecteur de aanslagen te hoog heeft vastgesteld. In het bijzonder houdt partijen verdeeld of en in hoeverre het door [E NV] in 2013 uitgekeerde bedrag van € 19.000 onbelast is.
Belanghebbende is van mening dat dit bedrag geheel, dan wel gedeeltelijk, onbelast is. De Inspecteur conformeert zich aan het oordeel van de Rechtbank.
Partijen doen hun standpunten in hoger beroep steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Voor wat hier ter zitting aan is toegevoegd, wordt verwezen naar het proces-verbaal van de zitting.
De Inspecteur heeft ter zitting van het Hof zijn incidenteel hoger beroep ingetrokken.
Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het hoger beroep en tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en die van de Inspecteur, tot vermindering van de aanslagen en tot dienovereenkomstige vermindering van de beschikkingen belastingrente, alsmede vaststelling van een verlies uit werk en woning van € 4.098. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.