Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 15-12-2020, ECLI:NL:GHSHE:2020:3870, 20-004031-18

geboren te [geboorteplaats] (Turkije) op [geboortedatum in het jaar] 1969,

wonende te [woonadres] .

Hoger beroep

Bij vonnis waarvan beroep is de verdachte ter zake van:

feit 1: ‘medeplegen van opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd en opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd’;

feiten 2 tot en met 6, telkens: ‘opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, begaan door een rechtspersoon, terwijl hij feitelijke leiding heeft gegeven aan de verboden gedraging, meermalen gepleegd’ en

feit 7: ‘medeplegen van valsheid in geschrift, meermalen gepleegd’,

veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden.

Namens de verdachte is tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep en in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof het vonnis waarvan beroep zal bevestigen.

De verdediging heeft een straftoemetingsverweer gevoerd en in dat verband, op in de pleitnota vermelde gronden, onder meer betoogd dat het benadelingsbedrag waarvan de rechtbank in het bestreden vonnis is uitgegaan te hoog is becijferd.

Vonnis waarvan beroep

Het bestreden vonnis zal worden vernietigd omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt dan de rechtbank.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

1e kwartaal 2012 (doc-038) en/of

3e kwartaal 2012 (doc-038) en/of

2e kwartaal 2013 (doc-038) en/of

2e kwartaal 2014 (doc-039a) en/of

4e kwartaal 2014 (doc-039a)

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben hij en/of (één of meer van) zijn medeverdachte(en) toen aldaar – zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) omzetbelasting over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan omzet en/of een te hoog bedrag aan voorbelasting en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan verschuldigde omzetbelasting opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven;

3e kwartaal 2013 (doc-040) en/of

4e kwartaal 2013 (doc-040) en/of

2e kwartaal 2014 (doc-042) en/of

3e kwartaal 2014 (doc-042) en/of

4e kwartaal 2014 (doc-042a)

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben de B.V. en/of (één of meer van) haar medeverdachte(en) toen aldaar –

zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) omzetbelasting over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan omzet en/of een te hoog bedrag aan voorbelasting en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan verschuldigde omzetbelasting opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens) opdracht heeft gegeven en/of aan welke bovenomschreven verboden gedraging(en) verdachte (telkens) feitelijke leiding heeft gegeven;

1e kwartaal 2013 en/of 2e kwartaal 2013 (doc-046)

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben de B.V. en/of (één of meer van) haar medeverdachte(en) toen aldaar –

zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) omzetbelasting over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een bedrag aan omzet en/of verschuldigde omzetbelasting van nihil opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens) opdracht heeft gegeven en/of aan welke bovenomschreven verboden gedraging(en) verdachte (telkens) feitelijke leiding heeft gegeven;

1e kwartaal 2013 en/of 2e kwartaal 2013 (doc-049)

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben de B.V. en/of (één of meer van) haar medeverdachte(en) toen aldaar –zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) omzetbelasting over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een bedrag aan omzet en/of verschuldigde omzetbelasting van nihil opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens) opdracht heeft gegeven en/of aan welke bovenomschreven verboden gedraging(en) verdachte (telkens) feitelijke leiding heeft gegeven;

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben de B.V. en/of (één of meer van) haar medeverdachte(en) toen aldaar – zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) loonheffing, over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan totaal loon voor de loonbelasting en de premieheffing en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan ingehouden loonbelasting en premie volksverzekeringen en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan nettoloon, opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens) opdracht heeft gegeven en/of aan welke bovenomschreven verboden gedraging(en) verdachte (telkens) feitelijke leiding heeft gegeven;

onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans laten doen,

immers heeft/hebben de B.V. en/of (één of meer van) haar medeverdachte(en) toen aldaar – zakelijk weergegeven – (telkens) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet(ten) loonheffing, over genoemd(e) aangiftetijdvak(ken), in elk geval één of meer aangiftetijdvak(ken), (telkens) valselijk en/of in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan totaal loon voor de loonbelasting en de premieheffing en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan ingehouden loonbelasting en premie volksverzekeringen en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan nettoloon, opgegeven en/of laten opgeven, terwijl dat/die feit(en) (telkens) ertoe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens) opdracht heeft gegeven en/of aan welke bovenomschreven verboden gedraging(en) verdachte (telkens) feitelijke leiding heeft gegeven;

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten of omissies zijn verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder feit 1, feit 2, feit 3, feit 4, feit 5, feit 6 en feit 7 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande, dat:

1e kwartaal 2012 en3e kwartaal 2012 en

2e kwartaal 2013 en

2e kwartaal 2014 en

4e kwartaal 2014

onjuist en onvolledig heeft laten doen, immers heeft hij toen aldaar telkens opzettelijk op het bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet omzetbelasting over genoemde aangiftetijdvakken valselijk en in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan omzet en/of een te hoog bedrag aan voorbelasting en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan verschuldigde omzetbelasting laten opgeven, terwijl dat feit telkens ertoe strekte dat te weinig belasting werd geheven;

3e kwartaal 2013 en

4e kwartaal 2013 en

2e kwartaal 2014 en

3e kwartaal 2014 en

4e kwartaal 2014

onjuist en onvolledig heeft gedaan, immers heeft de B.V. toen aldaar telkens opzettelijk op het bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Apeldoorn, in elk geval in Nederland, ingeleverde aangiftebiljet omzetbelasting over genoemde aangiftetijdvakken valselijk en in strijd met de waarheid een te laag en/of onjuist bedrag aan omzet en/of een te hoog bedrag aan voorbelasting en/of een te laag en/of onjuist bedrag aan verschuldigde omzetbelasting laten opgeven, terwijl dat feit telkens ertoe strekte dat te weinig belasting werd geheven, aan welke bovenomschreven verboden gedragingen verdachte telkens feitelijke leiding heeft gegeven;

Het hof acht niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders ten laste is gelegd dan hierboven bewezen is verklaard, zodat hij daarvan zal worden vrijgesproken.

Bewijsmiddelen

Indien tegen dit verkorte arrest beroep in cassatie wordt ingesteld, worden de door het hof gebruikte bewijsmiddelen die redengevend zijn voor de bewezenverklaring opgenomen in een aanvulling op het arrest. Deze aanvulling wordt dan aan dit arrest gehecht.

Bewijsoverwegingen

I.

De beslissing dat het bewezenverklaarde door de verdachte is begaan, berust op de feiten en omstandigheden als vervat in de hierboven bedoelde bewijsmiddelen in onderlinge samenhang beschouwd.

Elk bewijsmiddel wordt – ook in zijn onderdelen – slechts gebruikt tot bewijs van dat bewezenverklaarde feit, of die bewezenverklaarde feiten, waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

II.

Uit het onderzoek ter terechtzitting en de vorenbedoelde bewijsmiddelen komt het navolgende naar voren. De verdachte dreef ten tijde van het onder feit 1 tot en met feit 7 tenlastegelegde een onderneming binnen een eenmanszaak onder de naam [eenmanszaak] (hierna ook wel: de eenmanszaak). Binnen deze onderneming werden in opdracht van verschillende bedrijven verpakkingswerkzaamheden van groente en fruit verricht, waarvoor personeel benodigd was. Het personeel werd tegen vergoeding ingeleend van [besloten vennootschap II] (tot 14 juni 2013) en van [besloten vennootschap I] (vanaf 14 juni 2013). De verdachte was ook bij deze rechtspersonen betrokken, aangezien hij van beide vennootschappen, middellijk via de vennootschap [besloten vennootschap IV] , de directeur en enig aandeelhouder was. Hij was via [besloten vennootschap IV] voorts de directeur en enig aandeelhouder van [besloten vennootschap III] Ook die onderneming hield zich bezig met verpakkingswerkzaamheden van groente en fruit. De werkzaamheden van die onderneming werden uitgevoerd door personeel van [besloten vennootschap II]

Feit 1: Onjuiste aangiften omzetbelasting eenmanszaak [eenmanszaak]

Het hof stelt op grond van de bewijsmiddelen vast dat de verdachte in de periode van 27 april 2012 tot en met 30 januari 2015 voor zijn eenmanszaak [eenmanszaak] elektronisch aangiften omzetbelasting heeft laten doen bij de Belastingdienst voor het 1e kwartaal van 2012, het 3e kwartaal van 2012, het 2e kwartaal van 2013, het 2e kwartaal 2014 en het 4e kwartaal 2014. Deze aangiftebiljetten zijn ingediend door [boekhouder 1] , de financieel adviseur/boekhouder van de verdachte. In deze aangiften omzetbelasting zijn te lage en daarmee onjuiste en onvolledige bedragen aan omzet aangegeven, waardoor de berekende verschuldigde omzetbelasting eveneens te laag en onjuist was.

De bewijsmiddelen met betrekking tot de aangiften over het 1e kwartaal van 2012 en het 4e kwartaal 2014 houden in dat deze aangiften door boekhouder [boekhouder 1] op instigatie van de verdachte ten onrechte naar beneden zijn bijgesteld. Tijdens een controleonderzoek door de Belastingdienst op 31 maart 2014 heeft de verdachte schriftelijk verklaard dat hij medeverdachte [boekhouder 1] opdracht heeft gegeven om de omzetbelasting tegen een te laag bedrag aan te geven, omdat hij op dat moment over onvoldoende financiële middelen beschikte om het daadwerkelijk verschuldigde bedrag aan omzetbelasting te betalen. Uit e-mailcorrespondentie tussen de verdachte en boekhouder [boekhouder 1] , die deel uitmaakt van de bewijsmiddelen, komt naar voren dat de verdachte inderdaad aan [boekhouder 1] heeft doorgegeven welke bedragen [boekhouder 1] moest aangeven in de aangiften omzetbelasting, te weten de helft voor het 1e kwartaal van 2012 en € 60.000,00 minder voor het 4e kwartaal van 2014 ten opzichte van het door boekhouder [boekhouder 1] berekende bedrag. [boekhouder 1] heeft vervolgens de lagere bedragen opgegeven in de betreffende aangiftebiljetten en vervolgens de aangiften bij de Belastingdienst ingediend.

Op grond van het voorgaande is het hof van oordeel dat de aangiften van de verdachte die zien op zijn eenmanszaak over het 1e kwartaal van 2012 en het 4e kwartaal van 2014 opzettelijk onjuist en onvolledig zijn gedaan en dat de verdachte daarbij boekhouder [boekhouder 1] te lage, onvolledige en/of onjuiste bedragen heeft laten opgeven.

Wat betreft de onjuiste aangiften over het 3e kwartaal van 2012, het 2e kwartaal van 2013 en het 2e kwartaal 2014 overweegt het hof als volgt. Boekhouder [boekhouder 1] heeft verklaard dat hij de bedragen die hij als omzet in die aangiften heeft vermeld, heeft gebaseerd op de gegevens die toentertijd in het digitale boekhoudprogramma Exact Online van de eenmanszaak stonden vermeld. De verdachte heeft verklaard dat [zus verdachte] , zijn zus, de administratie van de diverse ondernemingen verzorgde. Zij maakte de facturen, boekte deze in het boekhoudprogramma in en verrichtte de betalingen. De verdachte maakte, zoals volgt uit zijn tegenover opsporingsambtenaren van de FIOD afgelegde verklaring, wel verkoopfacturen op van zijn eenmanszaak [eenmanszaak] . Op de administratieve werkzaamheden van zijn zus oefende de verdachte naar eigen zeggen geen controle uit. Hij was daar echter wel voor verantwoordelijk, evenals voor de (juistheid van) de daarop gebaseerde aangiften.

Over het 3e kwartaal van 2012 is in de aangifte omzetbelasting een lager bedrag aan te betalen omzetbelasting opgegeven dan volgens de administratie van de eenmanszaak per saldo betaald had moeten worden. Dit komt mede omdat de verdachte de opgenomen voorbelasting van een verkoopfactuur van een restaurant, genaamd Portofino, ten onrechte in aftrek heeft gebracht.

Over het 2e kwartaal van 2013 en het 2e kwartaal van 2014 is ten onrechte voorbelasting teruggevorderd, welke voorbelasting is te relateren aan verkoopfacturen van [besloten vennootschap II] , [besloten vennootschap III] respectievelijk [besloten vennootschap I] , telkens gericht aan de eenmanszaak. Genoemde vennootschappen hebben echter in de betreffende kwartalen nihilaangiften ingediend, althans veel lagere bedragen aan omzet opgegeven. Omdat verdachte dit wist dan wel had moeten weten kon de aan de eenmanszaak in rekening gebrachte voorbelasting niet in aftrek worden gebracht.¹

Het hof stelt aldus vast dat de verdachte voor zijn eenmanszaak in de periode van 27 april 2012 tot en met 30 januari 2015 meerdere malen opzettelijk een onjuiste en onvolledige aangifte voor de omzetbelasting heeft gedaan.

Feit 2: Onjuiste aangiften omzetbelasting [besloten vennootschap I]

Ten aanzien van de onder feit 2 in de tenlastelegging vermelde aangiftetijdvakken acht het hof, op grond van de bewijsmiddelen, wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte feitelijke leiding heeft gegeven aan het meermalen opzettelijk doen van een onjuiste en onvolledige aangifte door [besloten vennootschap I] Hierdoor is telkens te weinig omzetbelasting afgedragen respectievelijk te veel voorbelasting in aftrek gebracht en is de fiscus benadeeld.

De in dit verband door de verdachte geponeerde stelling dat hij zich in de dagelijkse praktijk niet bezighield met de administratie disculpeert hem niet. Hij was immers als directeur en enig aandeelhouder eindverantwoordelijk voor het indienen van correcte aangiften omzetbelasting. Indien de verdachte, dan wel zijn zus, niet in staat zou zijn om op correcte wijze een administratie te voeren, lag het op zijn weg om daarvoor passende maatregelen te treffen. Door dit na te laten heeft de verdachte minst genomen willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat [besloten vennootschap I] onjuiste belastingaangiften zou doen, waardoor sprake is van (voorwaardelijk) opzet en aan welke gedragingen de verdachte feitelijke leiding heeft gegeven.

Feiten 3 en 4: Onjuiste aangiften omzetbelasting [besloten vennootschap II] en [besloten vennootschap III]

Met betrekking tot de door [besloten vennootschap II] en [besloten vennootschap III] gedane aangiften omzetbelasting over het 1e kwartaal van 2013 en het 2e kwartaal van 2013 overweegt het hof als volgt.

Uit de bewijsmiddelen komt naar voren dat de verdachte het boekhoudkantoor [boekhouder 2] heeft verzocht om namens [besloten vennootschap II] en [besloten vennootschap III] de aangiften omzetbelasting over het 1e kwartaal van 2013 en het 2e kwartaal van 2013 in te dienen. De verdachte heeft in dat kader gemeld dat er door beide vennootschappen geen omzet was gerealiseerd, dan wel dat zij geen activiteiten hadden ontplooid, waarna telkens door [boekhouder 2] nihilaangiften zijn gedaan.

Uit het onderzoek van de FIOD blijkt evenwel dat er wel degelijk omzet was gerealiseerd, die aldus ten onrechte niet op aangifte is aangegeven. Het hof acht mitsdien wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte feitelijke leiding heeft gegeven aan het meermalen opzettelijk doen van een onjuiste en onvolledige aangifte omzetbelasting door [besloten vennootschap II] en [besloten vennootschap III] , te weten over het 1e kwartaal van 2013 en het 2e kwartaal van 2013. De verdachte heeft deze feiten ter terechtzitting van de rechtbank, alsmede in hoger beroep ten overstaan van het hof, bekend.

Feiten 5 en 6: Onjuiste aangiften loonheffing [besloten vennootschap II] en [besloten vennootschap I]

Op grond van de gebezigde bewijsmiddelen stelt het hof vast dat [besloten vennootschap II] te weinig loon voor de loonbelasting heeft verantwoord in de aangiften loonheffing over de loontijdvakken 1 tot en met 6 van 2013, zoals onder feit 5 ten laste is gelegd. Uit vorenbedoelde bewijsmiddelen komt naar voren dat er door [besloten vennootschap II] meer loon is uitbetaald (doorgaans over zogenaamde ‘wachturen’) dan in de aangiften loonheffing zijn verantwoord. Deze aangiften zijn op elektronische wijze ingediend door [besloten vennootschap II] of de boekhouder, die zich daarbij heeft gebaseerd op de gegevens die namens [besloten vennootschap II] door [zus verdachte] werden aangeleverd.

Voorts is gebleken dat [besloten vennootschap II] over de loontijdvakken 7 tot en met 13 van 2013 een aanzienlijk bedrag aan loon heeft uitbetaald, terwijl er geen personeel meer in dienst was van deze vennootschap. Deze loonbetalingen hadden feitelijk betrekking op personeel in dienst van [besloten vennootschap I] Dientengevolge zijn ook de in de tenlastelegging onder feit 6 vermelde aangiften loonheffing van [besloten vennootschap I] onjuist en onvolledig gedaan. De loonadministratie van deze besloten vennootschap werd door verdachtes zus [zus verdachte] verzorgd.

De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep naar voren gebracht dat zijn zus kennelijk handen tekort kwam en de administratie niet aankon, maar dat niet aan hem heeft verteld. Gesteld dat zulks juist is, laat dat onverlet dat de verdachte als directeur en enig aandeelhouder van de vennootschappen verantwoordelijk was voor het op juiste wijze voeren van de administratie. Indien de verdachte, dan wel zijn zus, daartoe niet in staat was, lag het op de weg van de verdachte om daarvoor passende maatregelen te treffen. Door dit na te laten heeft de verdachte minst genomen willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat [besloten vennootschap II] en/of [besloten vennootschap I] onjuiste aangiften loonheffing zouden doen, waarmee met (voorwaardelijk) opzet is gehandeld. Een en ander disculpeert de verdachte dus geenszins en doet niet af aan een bewezenverklaring.

Het hof acht voorts wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte daarbij feitelijke leiding heeft gegeven, ook in de periode vanaf 14 juni 2013. Weliswaar zijn per die datum de aandelen van [besloten vennootschap II] overgedragen aan de [stichting] , doch uit de bewijsmiddelen volgt naar het oordeel van het hof genoegzaam dat de verdachte na die aandelenoverdracht nog steeds de feitelijke leidinggever was van [besloten vennootschap II] Zo beschikte de verdachte als enige gevolmachtigde ook na 14 juni 2013 nog over de bankrekening van [besloten vennootschap II] , terwijl op die bankrekening bedragen van de eenmanszaak werden ontvangen en van die bankrekening loon is betaald aan werknemers die in dienst waren bij [besloten vennootschap I] Daarnaast komen de verklaringen van twee elkaar opvolgende bestuurders van de [stichting] , te weten [katvanger 1] en [katvanger 2] , zoals die zijn afgelegd bij gelegenheid van hun verhoor door de FIOD, er op neer dat zij door de verdachte als katvanger c.q. stroman zijn gebruikt. De andersluidende ten overstaan van het hof afgelegde verklaring van de verdachte, inhoudende dat hij deze personen niet kent, althans niet bij naam, alsmede dat hij geen betrokkenheid heeft gehad bij de [stichting] , vindt zijn weerlegging in de tot het bewijs van het onder de feiten 5 en 6 tenlastegelegde gebezigde processen-verbaal.

Feit 7: Valselijk opmaken van de bedrijfsadministratie

De uit de bewijsmiddelen naar voren komende feiten en omstandigheden leiden het hof tot het oordeel dat de verdachte valse facturen in de bedrijfsadministraties van [besloten vennootschap II] , [eenmanszaak] , [besloten vennootschap I] en [besloten vennootschap III] heeft opgenomen en/of verwerkt, althans door een ander (met name [zus verdachte] ) doen opnemen en/of verwerken. In dat verband overweegt het hof nog als volgt.

De verkoopfactuur van [besloten vennootschap II] , gericht aan [eenmanszaak] d.d. 31 augustus 2013 en de verkoopfactuur van [besloten vennootschap II] , gericht aan [besloten vennootschap I] d.d. 31 oktober 2013 zijn op de computer van de verdachte aangetroffen en op die computer op 31 januari 2014 gemaakt door ‘gebruiker-01’. De zus van de verdachte, [zus verdachte] , heeft hieromtrent tegenover opsporingsambtenaren van de FIOD verklaard dat de verdachte ‘gebruiker-01’ is. De verdachte heeft dit ter terechtzitting in hoger beroep eveneens erkend. [zus verdachte] heeft tevens verklaard dat zij in principe geen interne facturen heeft opgemaakt, tenzij zij daar specifiek de opdracht toe kreeg van de verdachte. Gelet op deze feiten en omstandigheden is voor het hof boven redelijke twijfel verheven dat het de verdachte is geweest die verantwoordelijk is voor het valselijk opmaken van de genoemde facturen.

Hetzelfde geldt voor de verkoopfactuur van [besloten vennootschap III] , gericht aan [eenmanszaak] d.d. 16 februari 2013 en de creditfactuur van [besloten vennootschap II] , gericht aan [eenmanszaak] d.d. 31 december 2012. Wat betreft deze laatste factuur heeft het onderzoek door de FIOD uitgewezen dat verkoopfacturen van [besloten vennootschap II] zijn verwijderd uit het boekhoudprogramma Exact Online en verplaatst naar het archief. Uit dat archief komt verder naar voren dat voor dezelfde bedragen valse creditfacturen zijn opgemaakt, zodat er per saldo geen sprake meer was van omzet bij [besloten vennootschap II] Getuige [getuige] , werkzaam bij [boekhouder 2] , heeft in dit verband verklaard dat over 2011 en 2012 nog aanzienlijke bedragen door de besloten vennootschap aan omzetbelasting voldaan dienden te worden. Omdat [getuige] op 25 februari 2013 nog niets had gehoord van de verdachte, mailde hij de verdachte dat hij genoodzaakt was de bedragen bij de fiscus aan te geven. Opvallend is dat op diezelfde datum de creditfacturen zijn opgemaakt, hetgeen er naar het oordeel van het hof genoegzaam op duidt dat de facturen door de verdachte zijn gecrediteerd teneinde geen omzetbelasting te hoeven betalen. De verkoopfacturen van [besloten vennootschap II] zijn echter wel geboekt in de administratie van de eenmanszaak van de verdachte, zodat de voorbelasting in de aangiften omzetbelasting van de eenmanszaak in aftrek konden worden gebracht. Op grond van voornoemde feiten en omstandigheden acht het hof de verdachte ook verantwoordelijk voor het valselijk opmaken c.q. vervalsen van deze facturen.

III.

Voor het overige vindt hetgeen door of namens de verdachte is aangevoerd zijn weerlegging in de gebezigde bewijsmiddelen.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde van het onder feit 1 tenlastegelegde wordt als volgt gekwalificeerd:

opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd.

Het bewezenverklaarde van het onder feit 2, feit 3, feit 4, feit 5 en feit 6 tenlastegelegde wordt telkens als volgt gekwalificeerd:

opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, begaan door een rechtspersoon, terwijl hij feitelijke leiding heeft gegeven aan de verboden gedraging, meermalen gepleegd.

Het bewezenverklaarde van het onder feit 7 tenlastegelegde wordt als volgt gekwalificeerd: