Parket bij de Hoge Raad, 20-11-2012, BY3496, 11/01970

Conclusie inzake:

[Verdachte]

1. Het Gerechtshof te Arnhem heeft bij arrest van 17 september 2003 verdachte wegens 1. "diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak" en 2. "diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van valse sleutels" veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van drie maanden.

2. Tegen deze uitspraak is namens verdachte cassatieberoep ingesteld.

3. Namens verdachte heeft mr. B.P. de Boer, advocaat te Amsterdam, drie middelen van cassatie voorgesteld.

4. Het eerste middel

4.1. Het middel klaagt dat het Hof de dagvaarding in hoger beroep ten onrechte niet nietig heeft verklaard.

is niet verschenen.

De advocaat-generaal deelt mede dat uit controle in VIPS (Verwijs Index Personen Systeem) is gebleken dat verdachte thans niet gedetineerd is.

Op vordering van de advocaat-generaal verleent het hof verstek tegen de niet verschenen verdachte en beveelt dat met de behandeling van de zaak zal worden voortgegaan."

4.3. Bij de stukken van het geding bevindt zich de appeldagvaarding. De aan deze akte gehechte akte van uitreiking houdt in dat de dagvaarding op 12 juni 2003 te 12.10 uur, ter griffie van de arrondissementsrechtbank te Arnhem is uitgereikt aan A. Wisselink, (waarnemend) griffier van die rechtbank, omdat "van de geadresseerde geen woon- of verblijfplaats in Nederland bekend is". Aan de dagvaarding en akte van uitreiking zijn voorts twee gba-overzichten (gemeentelijke basisadministratie) van respectievelijk 22 juli 2003 en 20 augustus 2003 gehecht, inhoudende dat verdachte niet is gedetineerd. Op de overzichten is onder "huidig adres" niets opgenomen.

4.5. Nu van verdachte een adres in het buitenland bekend was, terwijl uit de stukken niet blijkt dat dit adres ten tijde van de betekening van de appeldagvaarding achterhaald was, had de betekening van de dagvaarding moeten plaatsvinden door toezending aan dit adres. Uit de stukken van het geding kan niet worden afgeleid dat de appeldagvaarding naar voornoemd adres is gestuurd, zodat het ervoor moet worden gehouden dat dit niet is geschied. Nu de betekening van de appeldagvaarding niet rechtsgeldig heeft plaatsgevonden, had het Hof de dagvaarding nietig moeten verklaren.(2) Het middel is derhalve terecht voorgesteld.

5. Nu het eerste middel slaagt, behoeven het tweede en het derde middel geen bespreking.

6. Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen, heb ik niet aangetroffen.

7. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden uitspraak en tot zodanige op art. 440 Sv gebaseerde beslissing als de Hoge Raad gepast zal voorkomen.

AG