Parket bij de Hoge Raad, 30-05-2025, ECLI:NL:PHR:2025:624, 24/04264

Ik geef daarom de Hoge Raad in overweging het beroep in cassatie ongegrond te verklaren.

2. De feiten en het oordeel van het Hof¹

De feiten ²

[Y] B.V. (hierna: [Y]) heeft op naam van belanghebbende tegen die uitspraak hoger beroep ingesteld. Bij het hogerberoepschrift van 15 januari 2023 is een schriftelijke machtiging, gedateerd 7 maart 2022, overgelegd. Die machtiging luidt – voor zover hier relevant – als volgt:⁵

“Ondergetekende: (...) Naam*: [belanghebbende; MP]

(...)

Verleent hierbij volmacht aan:

De heer (...) van [Y; MP] en iedere (huidige en toekomstige) medewerker van [Y; MP], (...) om hem of haar te vertegenwoordigen in alle zaken betreffende de aanslag lokale belastingen en de daarop vermelde WOZ-beschikking(-en)

Deze volmacht houdt in hoofdzaak in:

• Het indienen en desgewenst intrekken van bezwaar, (hoger)beroep of cassatie en het nemen van besluiten in deze procedure

(...)”

Het Hof heeft [Y], voorafgaand aan de zitting van 7 augustus 2024, bij brief van 31 juli 2024 het volgende bericht:⁶

“U heeft hoger beroep ingesteld. Dit beroep voldoet niet aan de hierna opgenomen vereisten. U heeft verzuimd:

- een op uw naam gestelde machtiging die terug te leiden is naar degene die de machtiging heeft verleend met een analoge handtekening in te dienen en die niet ouder is dan 3 maanden gerekend vanaf het moment van indiening van het beroepschrift;

Graag ontvangen wij de machtiging uiterlijk op 7 augustus 2024.”

Het proces-verbaal van de zitting van 7 augustus 2024⁷ vermeldt dat [Y] desgevraagd meldt dat het klopt dat het Hof geen recente machtiging heeft ontvangen en dat [Y] daarvoor als reden geeft dat de reeds overgelegde machtiging voldoende is. Het proces-verbaal vermeldt het volgende over het vervolg:

“De voorzitter:

- Die volmacht dateert van ruim twee jaar geleden.

- Het Hof heeft om een meer recente machtiging verzocht om er zeker van te zijn dat belanghebbende zich er nog van bewust is dat er nog een procedure in zijn naam wordt gevoerd en het geschilpunt ook bewust aan de orde stelt.

- Dat is zeker het geval wanneer de procedure enkel ziet op de hoogte van de proceskostenvergoeding. In de volmacht heeft belanghebbende namelijk, onder meer, de vordering op de proceskostenvergoeding die – strikt gezien – ziet op de bezwaarfase overgedragen aan zijn gemachtigde. Ik ga er echter van uit dat de vordering op de proceskostenvergoeding voor iedere fase van het geding is overgedragen aan de gemachtigde.

- Er wordt door de wederpartij en het Hof veel werk besteed aan een zaak, dus dan is het minste dat van belanghebbende mag worden verwacht dat een recente volmacht wordt verstrekt.

- Wat betreft andere procedures kunt u er rekening mee houden dat mogelijk om een recente volmacht wordt verzocht. Nog niet zo lang geleden is het Hof er mee geconfronteerd dat een belanghebbende niet ervan op de hoogte was dat nog een procedure in zijn naam werd gevoerd en dat is heel vervelend.

- Ik spreek nu met u af dat, omdat u (nog) niet in het bezit bent van een meer recente volmacht, de zaak vandaag ter zitting inhoudelijk wordt behandeld, onder de expliciete voorwaarde dat u alsnog binnen twee weken een recente volmacht overlegt. Als het Hof geen recente volmacht van u ontvangt, kan het hoger beroep niet-ontvankelijk worden verklaard.

- Indien u van mening bent dat ten onrechte een recente volmacht in de onderhavige zaak wordt geëist, dan kunt u dat aan de Hoge Raad voorleggen.

- Na afloop van deze zitting ontvangt u van het Hof een brief waarin u, zoals afgesproken op deze zitting, nogmaals wordt verzocht om binnen twee weken een recente machtiging over te leggen.

[Y; MP]:

- Uw punt is duidelijk.”

De in het proces-verbaal vermelde brief is aan [Y] verstuurd op 8 augustus 2024.⁸ De brief verwijst naar de afspraak ter zitting dat [Y] nogmaals in de gelegenheid wordt gesteld om een volmacht te overleggen. De brief vervolgt met:

“Graag ontvangt het Hof daarom binnen twee weken na dagtekening van deze brief een op uw naam gestelde machtiging die terug te leiden is naar degene die de machtiging heeft verleend en die niet ouder is dan 3 maanden gerekend vanaf het moment van indiening van het hogerberoepschrift. Indien deze volmacht niet binnen de hiervoor gestelde termijn door het Hof is ontvangen, kan het hoger beroep niet-ontvankelijk worden verklaard.”

[Y] heeft na de zitting op het verzoek gereageerd bij brief van 9 augustus 2024.⁹ Bij die brief heeft [Y] te kennen gegeven dat hij niet tegemoet zal komen aan het verzoek van het Hof tot het overleggen van een recente machtiging, omdat de reeds verstrekte machtiging volstaat. De brief luidt verder – voor zover hier van belang – als volgt:¹⁰

“Er zijn door mij al talloze (hoger)beroepsprocedures gevoerd met inhoudelijk de zelfde machtiging. De door mij overgelegde machtiging betreft een doorlopende volmacht zoals bedoeld in artikel 3:72 BW. Er heeft zich geen in dat artikel genoemde situatie voorgedaan waardoor de volmacht geëindigd zou worden.

Ik wijs u in dit verband nog op een uitspraak van de Hoge Raad, ECLI:NL:HR:2014:346, waarin de Hoge Raad eerder al oordeelde dat er geen grond bestond voor het opvragen van een nieuwe, meer recente machtiging.

U maakt in dit geval niet concreet waarom u ineens een machtiging verlangt welke niet ouder dan drie maanden is. Enkel heeft u aangegeven: [zie weergave bericht ‎2.5; MP] voor dit verzoek is geen enkele rechtsgrond aan te wijzen. Het betreft slechts een vage, niet onderbouwde omschrijving.

Dat de inhoud van de machtiging voldoende specifiek is oordeelde eerder ook al hof Arnhem-Leeuwarden in de uitspraak met nummer ECLI:NL:GHARL:2023:880, waar het om eenzelfde machtiging ging. Op de door mij overlegde machtiging staat het woonadres van gemachtigde vermeld, over dit adres ging ook de WOZ-procedure, wat voor iedereen geheel duidelijk was. De rechtbank heeft het beroep ook behandeld met deze machtiging.

Ik blijf van mening dat de door mij reeds overgelegde machtiging volstaat en dat u niet kunt verlangen in elke procedure steeds nieuwe machtigingen te verstrekken. Ik kom dan ook niet aan uw verzoek tegemoet.”

Oordeel Hof

Het Hof overweegt daartoe in rov. 3.3 eerst dat het gelet op de onder 3.2.1 en 3.2.2 van zijn uitspraak vermelde omstandigheden het Hof gerede twijfel heeft aan de vertegenwoordigingsbevoegdheid van [Y] in hoger beroep en zich daarom bevoegd acht om een recente machtiging te verlangen. Die rov. 3.2.1 en 3.2.2 luiden als volgt:¹¹

“3.2.1. [Y] heeft bij het hogerberoepschrift van 15 januari 2023 een schriftelijke machtiging overgelegd gedateerd 7 maart 2022. Het Hof heeft gelet op het tijdsverloop tussen het moment waarop belanghebbende de machtiging heeft verleend, het moment waarop [Y] het rechtsmiddel van hoger beroep heeft aangewend en het feit dat het een doorlopende en in algemene termen geformuleerde volmacht betreft, [Y] bij brief van 31 juli 2024 en nogmaals op de zitting van 7 augustus 2024 verzocht om een op naam van belanghebbende gestelde machtiging in te dienen, die niet ouder is dan drie maanden gerekend vanaf het moment van indiening van het hogerberoepschrift.

Vervolgens overweegt het Hof in rov. 3.3 dat en waarom het zich bevoegd acht de conclusie te trekken dat het hoger beroep niet-ontvankelijk is:

“3.3. (...) Nu geen gevolg is gegeven aan het verzoek van het Hof en [Y] is gewezen op het mogelijke gevolg van het niet verstrekken van een recente machtiging, namelijk niet-ontvankelijkheid, acht het Hof zich bevoegd aan het uitblijven van een recente machtiging de gevolgtrekking te verbinden dat het hoger beroep niet-ontvankelijk is (zie Hoge Raad 28 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1558, BNB 2022/148).”

Het Hof voegt daaraan vervolgens nog toe:

“3.4. Bij het voorgaande neemt het Hof nog in aanmerking dat een bestaande, doorlopende volmacht ingevolge artikel 3:72 van het Burgerlijk Wetboek weliswaar pas eindigt door herroeping door de volmachtgever, door de dood, de ondercuratelestelling, het faillissement van de volmachtgever of het ten aanzien van hem van toepassing verklaren van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen, maar dat een verleende, doorlopende volmacht op een van de in voormeld artikel bepaalde gronden beëindigd kan zijn zonder dat het Hof daarvan in kennis wordt gesteld. Aldus kan een eerder verleende bevoegdheid tot vertegenwoordiging op het moment van het aanwenden van een rechtsmiddel niet langer bestaan. Het periodieke karakter van de hier aan de orde zijnde waardebeschikkingen en aanslagen onroerendezaakbelastingen – in combinatie met de vaste datum van bekendmaking daarvan en de mogelijkheid om op basis van artikel 40 Wet WOZ gegevens op te vragen – vergroot de kans dat een gemachtigde met een algemene, doorlopende machtiging rechtsmiddelen aanwendt zonder dat een belastingplichtige kennis draagt van en instemt met het aanwenden van het rechtsmiddel (vgl. Gerechtshof Den Haag 26 september 2024, BK-23/1178).”