Rechtbank Breda, 18-07-2008, ECLI:NL:RBBRE:2008:2446 BK4639, 07/5045

Procedurenummer: AWB 07/5045

Uitspraakdatum: 18 juli 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

Eiseres en verweerder worden hierna aangeduid als respectievelijk belanghebbende en inspecteur.

1.Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2.Gronden

2.1.Belanghebbende, gehuwd, genoot in het jaar 2004 geen inkomsten uit werk en woning. Haar echtgenoot heeft gedurende het jaar 2004 in Duitsland gewerkt.

2.2.Belanghebbende heeft voor het jaar 2004 verzocht om uitbetaling van de algemene heffingskorting. De inspecteur heeft naar aanleiding van dit verzoek aan belanghebbende, door middel van een voorlopige teruggaaf, een bedrag van € 1.827 uitbetaald.

2.3.De inspecteur heeft aan de echtgenoot van belanghebbende op 29 maart 2006 een aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen voor het jaar 2004 opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 36.370. De echtgenoot is, op grond van de Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Bondsrepubliek Duitsland tot het vermijden van dubbele belasting op het gebied van belastingen van het inkomen en van het vermogen alsmede van verscheidene andere belastingen en tot het regelen van andere aangelegenheden op belastinggebied, hierover geen inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen verschuldigd.

2.4.Met dagtekening 30 maart 2006 is aan belanghebbende een aanslag opgelegd waarbij de uitbetaalde gecombineerde heffingskorting werd teruggevorderd. Bij de aanslag is € 107 heffingsrente in rekening gebracht.

2.5.Niet in geschil is dat op grond van het bepaalde in artikel 8.8 en artikel 8.9 van de Wet inkomstenbelasting 2001 de heffingskorting van belanghebbende nihil bedraagt.

2.6.In geschil is het antwoord op de vraag of het niet toekennen van de door belanghebbende geclaimde heffingskortingen in een geval als het onderhavige in strijd is met het communautaire recht van vrij verkeer van werknemers en met het gelijkheidsbeginsel.

2.7.De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 16 november 2007, nr. 430 84, onder meer gepubliceerd in BNB 2008,21, met betrekking tot de heffingskortingen voor de volksverzekeringen het volgende overwogen:

“Bij het ontbreken van harmonisatie op communautair niveau staat het de lidstaten vrij om de kring van verzekerden en de hoogte van de door de verzekerden voor de nationale volksverzekeringen verschuldigde premies alsmede de daarmee verband houdende kortingen vast te stellen (vgl. Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 8 september 2005, Blankaert, C-512/03, BNB 2006/19). Reeds hierom dient te worden geoordeeld dat het communautaire recht er niet toe verplicht ter zake van zodanige premies enige heffingskorting aan belanghebbende toe te kennen.”

2.8.Met betrekking tot de gecombineerde heffingskorting voor de inkomstenbelasting heeft de Hoge Raad in voormeld arrest, voor zover hier van belang, het volgende overwogen:

“Voor wat betreft de gecombineerde heffingskorting voor de inkomstenbelasting (…) heeft te gelden dat die korting tot doel heeft –zoals vóór 2001 de belastingvrije sommen- dat over een gedeelte van het inkomen (ook wel: bestaansminimum) geen belasting verschuldigd is, waarbij de omvang is afgestemd op verschillen in de persoonlijke situatie en de gezinssituatie. Nu belanghebbende in Nederland geen positief belastbaar inkomen heeft en deswege geen inkomstenbelasting verschuldigd is, kan haar een korting op de verschuldigde inkomstenbelasting niet worden verleend. Ook kan zij geen gebruik maken van het bepaalde in artikel 8.9 van de Wet IB 2001 omdat haar partner evenmin in Nederland inkomstenbelasting verschuldigd is. Het communautaire recht dwingt in een dergelijk geval niet ertoe dat de woonstaat, waar in het geheel geen belasting verschuldigd is, bij de belastingheffing toch rekening houdt met de persoonlijke situatie en de gezinssituatie van zijn ingezetenen.”

2.9.Belanghebbende heeft zich op het standpunt gesteld dat zij de juistheid van voormeld arrest van de Hoge Raad in twijfel trekt. De rechtbank heeft geen aanleiding om aan de juistheid van het arrest te twijfelen en oordeelt derhalve dat het niet toekennen van de door belanghebbende geclaimde heffingskortingen niet in strijd is met het communautaire recht van vrij verkeer van werknemers.

2.10.Voor het stellen van prejudiciële vragen, zoals bepleit door belanghebbende, ziet de rechtbank geen aanleiding.

2.11.Belanghebbendes beroep op het gelijkheidsbeginsel wordt door de rechtbank verworpen. Schending van het gelijkheidsbeginsel kan pas aan de orde komen als sprake is van gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld. De rechtbank is van oordeel dat de situatie van een niet verdienende persoon met een partner die zijn inkomen in het buitenland verdient en de situatie van een niet verdienende persoon met een partner die zijn inkomen in Nederland verdient zowel feitelijk als rechtens zodanig van elkaar verschillen dat geen sprake is van gelijke gevallen in bovenstaande zin (vergelijk Hoge Raad 16 november 2007, nr. 43 084, onder meer gepubliceerd in BNB 2008,21).

2.12.Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

3.Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 18 juli 2008 door mr. W. Brouwer, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M.C.G. Spierings-van Kessel, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 22 juli 2008

Rechtsmiddel