Rechtbank Den Haag, 08-04-2015, ECLI:NL:RBDHA:2015:6555, C-09-461778-HA ZA 14-322

Voor zover hier van belang luiden de Beistatuten van de Stiftung:

“The Foundation Board (...) enacts herewith the following By-Laws in pursuance of powers conferred to it under Art. IX. And XIII. of the Statutes, for the nomination of Beneficiaries:

I. First Beneficiary of all assets and revenues as well as of any possible liquidation proceeds shall be during his lifetime and without any restriction:

- Mr. [A]

(…)

II. Upon death of the first beneficiary

- Mrs. [B]

entirely enters in his right as second beneficiary.

III Upon death of the second beneficiary

- Mr. [C] (de broer van [A], toevoeging rechtbank)

entirely enters in the rights of the deceased second beneficiary as third beneficiary.

IV. Upon the death of the third beneficiary, his part passes to his descendants at equal parts per stirpes.

V. During the lifetime of the first beneficiary, this By-Laws shall be revocable at any time. After his death, it will be revocable with the consent of all actual beneficiaries only.

(…)”

Hierop is een correspondentie gevolgd tussen de raadsman van [A] en de inspecteur, die uiteindelijk bij brief van 1 juni 2010 aan de raadsman van [A] heeft geschreven:

“De verschillende briefwisselingen hebben er mijns inziens niet toe geleid dat u en uw cliënt aan de Belastingdienst een transparant beeld van de feiten hebben geschetst. Dat betreur ik.”

(…)

“Ter ondersteuning van het geheugen van de heer [A] en om hem in de (gelegenheid) te stellen rechtstreeks contact op te nemen met de representant van de Stifting (LGT Treuhand AG te Vaduz), zend ik u de gegevens zoals de Belastingdienst deze heeft ontvangen van de Duitse fiscus.

(…)

Ik verzoek u daarom nogmaals en voor de laatste maal met betrekking tot de Conet Stiftung om

toezending van kopieën van de volgende stukken:

a. Stiftungsakte

b. Statuten van de Stiftung

c. Mandatsvertrag (Mandatierungsnummer [nummer])

d. Tussentijdse aanvullingen en/of aanpassingen van de Stiftungsakte en/of —statuten, By-laws en

andere documenten betreffende de Stiftung

e. Een verklaring/overeenkomst tussen de Stiftung en de oprichter/inbrenger van

vermogensbestanddelen, genaamd de Feststellung des wirtschaftlich Berechtigten (ook wel

aangeduid als ldentification of the Beneficial Owner(s))

f. Bewijs van inschrijving van de Stiftung

g. Belastingaangifte voor het vorstendom Liechtenstein

h. Reactie van de Liechtensteinse fiscus hierop

1. Verslagen van bestuursvergaderingen

j. Correspondentie met de Liechtensteinse beheerder van de Stiftung, waaronder een kopie van

de Bankvollmacht van 16 december1991

k. Een jaarlijks overzicht van de bezittingen en schulden van de Stiftung (vanaf 1997)

1. Een overzicht van de initiële en eventuele aanvullende stortingen in de Stiftung

m. Een overzicht van de onttrekkingen aan en uitkeringen door de Stiftung

n. Een overzicht waaruit het vermogen van de Stiftung bij opheffing blijkt

o. Het Vermögensverwaltungsbeschluss z.G. Morgan Stanley International London

p. Stukken van ABN AMRO Bank (Schweiz) te Basel, zoals stukken inzake bankrekening [nummer]

en de brief van ABN van 9 juni 1997 betreffende de nog in behandeling zijnde

verandering van het Beistatut

q. Indien na het opheffen van de Stiftung het in de Stiftung aanwezige vermogen is overgemaakt

naar bankrekening(en): een opgave van de namen en adressen van de bank(en) met de

bankrekeningnummers waarnaar het vermogen uit de Stiftung is overgeboekt

t. Indien na het opheffen van de Stiftung bedragen contant zijn uitbetaald: een bewijs van

contante uitbetaling

s. Indien na het opheffen van de Stiftung vermogen op enige andere wijze naar u, uw echtgenote

of derden is gegaan: een opgave van de vermogensbestanddelen/bedragen en aan wie deze

zijn toegekomen.”

Bij brief van 11 juni 2010 heeft [A] zich gewend tot LGT Treuhand AG (nu genaamd Fiducio Treuhand AG) te Liechtenstein, met – voor zover hier van belang – het volgende verzoek:

“Related to a tax compliance situation I would like to receive information about the ‘Conant Stiftung’. This Stiftung was founded on 2 July 1986 and ‘gelöscht” on 4 November 2000.

Enclosed please find a copy of the documents regarding the Stiftung which I received from the tax authorities in The Netherlands.

Can you please inform me wether your firm has in its files information regarding the Stifting. If this is the case, I will send you an overview of the documents that I would like to obtain.”

Fiducio Treuhand AG heeft de brieven van [A] doorgezonden aan Fiduciaire Equity Trust te Zwitserland (hierna: Equity Trust), die bij brief van 26 juli 2010 aan [A] heeft geschreven:

“I refer to your letters of 11 and 29 June addressed to LGT (Treuhand AG). Dr. [D ] of Fiduco Treuhand AG has forwarded them to me.

As you may be aware, the Equity Trust Group acquired the business of ABN AMRO Group in 2005. This included ABN Trustcompany (Suisse) S.A. (‘ABN’).

Although the closing of Conet Stiftung took place in 2000, before the involvement of this Company, we did receive many of the archived files for business previously managed by ABN. I am pleased to be able to advise you that this include some files for Conet Trust. As I am sure you will appreciate, we are not in the position to confirm if they are complete.

We will be happy to provide you with the information that you require and that is on file. However, as I am sure you will also appreciate, this will involve us in time and cost. In such cases, we request a retainer of € 2’500 and I shall be grateful if you confirm that this is acceptable to you.

If you are in agreement I will forward you the relevant banking details so that you can place us in funds”.

Bij brief van 16 augustus 2010 heeft [A] aan Equity Trust geschreven:

“Following your request, I shall transfer the amount of 2.500 EUR immediately upon receiving the bankreference and nu mber to be applied.

For completeness sake, I herewith send you copies of the letters from the Dutch Tax Authorities, dated 1 June 2009 and 10 July 2010 and 1 July 2010 respectively.

As you can see, these letters indicate that the matter concerns the CONET STIFTUNG which has been “gelöscht” – according to the documents – in November 2000.

Do you still possess the documents requested in the letters of the Tax Authorities and could you provide me with copies?”.

Bij brief van 19 augustus 2010 heeft Equity Trust aan [A] geschreven:

“We refer to your letter of 16 August, together with enclosures”

We shall be grateful of you would transfer € 2’500 as a retainer in respect of the matters discussed on the following account:

(…)”

Hierna volgen de bankgegevens van de rekening waarop het bedrag van € 2.500 kan worden overgemaakt.

Bij brief van 1 september 2010 heeft Equity Trust aan [A] geschreven:

“We refer to your letter of 16 August 2010 regarding information concerning the Conet Stiftung.

We are writing to advise you that we are not willing to comply with your request due to confidentiality matters.”

De beslissing van de voorzieningenrechter, die hierna ook wordt aangeduid als: “het bevel of de bevelen van de voorzieningenrechter”, luidt – voor zover hier van belang – als volgt:

“6.1. beveelt [A] om alle gegevens en inlichtingen te verstrekken ten aanzien van (het vermogen in) de Conet Stiftung alsmede betreffende de aanwending van het betreffende vermogen na opheffing van de Conet Stiftung, waaronder in ieder geval, maar niet uitsluitend, de gegevens en inlichtingen omschreven in de brief van de Belastingdienst van 1 juni 2010 (productie 5.13 van de Belastingdienst bij dagvaarding);

Op 29 april 2011 heeft [A] een schriftelijke verklaring ondertekend, waarin staat:

“Hiermee verklaar ik naar beste weten dat er na 1998 geen buitenlandse rekeningen op mijn naam staan of hebben gestaan, anders dan een rekening bij ABN-AMRO te Antwerpen die per April 2000 werd getransfereerd naar [E ] te Amsterdam.”

Bij arrest van 31 januari 2012 (ECLI:NL:GHSHE:2012:BV2696), hierna ook: “het arrest van het Gerechtshof”, heeft het gerechtshof te ’s-Hertogenbosch geoordeeld dat [A] nog altijd niet aan zijn informatieverplichting had voldaan en het vonnis van de voorzieningenrechter onder verbetering van gronden bekrachtigd. Voor zover hier van belang luiden de overwegingen van het gerechtshof als volgt:

“4.2.1. (…) Door [A] zijn geen feiten en omstandigheden aangevoerd tegen de stelling van de Belastingdienst dat de oprichting van de Conet Stiftung erop wijst dat [A] ten tijde van de oprichting van deze Stiftung over een vermogen van enige omvang bij een Zwitserse bank moet hebben beschikt en dat bij de opheffing van de Conet Stiftung in 2000 het in de Stiftung ondergebrachte vermogen weer aan [A] moet zijn uitgekeerd.

In de daaropvolgende cassatieprocedure ging het (uitsluitend) over de vraag of het door het gerechtshof bekrachtigde bevel van de voorzieningenrechter leidde tot een met artikel 6 EVRM strijdige situatie. De conclusie van de Hoge Raad in het arrest van 12 juli 2013 (ECLI:NL:HR:2013:BZ3640), hierna ook: “het arrest van de Hoge Raad”, luidt:

“3.9 Het bovenstaande betekent dat in gevallen waarin van een belastingplichtige op grond van art. 47 AWR afgifte van materiaal wordt verlangd met het oog op een juiste belastingheffing, en deze belastingplichtige een beroep doet op het nemo-teneturbeginsel, het volgende onderscheid moet worden gemaakt.

a.) In een civielrechtelijk kort geding kan de belastingplichtige onder last van een dwangsom worden veroordeeld al het materiaal te verschaffen dat van belang kan zijn voor een juiste belastingheffing, ongeacht of het gaat om wilsonafhankelijk of wilsafhankelijk materiaal, zulks echter onder de restrictie dat materiaal van deze laatste soort uitsluitend mag worden gebruikt ten behoeve van de belastingheffing.

b.) Voldoet de belastingplichtige niet aan dit bevel, dan verbeurt hij de daaraan verbonden dwangsom. Indien partijen van mening verschillen of de belastingplichtige aan het bevel heeft voldaan, rusten in een eventueel executiegeschil op de Staat de stelplicht en bewijslast terzake. Dit brengt mee dat de Staat in geval van betwisting zal moeten bewijzen – in de zin van aannemelijk maken – dat de belastingplichtige daadwerkelijk het van hem verlangde, maar niet door hem afgestane, materiaal kon verschaffen.

c.) Wilsafhankelijk materiaal dat door de belastingplichtige ingevolge het bevel van de voorzieningenrechter is verstrekt, mag niet worden gebruikt voor fiscale beboeting of strafvervolging van de belastingplichtige. Zou dit laatste toch gebeuren, dan dient de belastingrechter of de strafrechter te bepalen welk gevolg aan dit gebruik moet worden verbonden.”

De Hoge Raad heeft de bevelen van de voorzieningenrechter vernietigd, voor zover zij zonder restrictie zijn gegeven en heeft verder bepaald dat:

“(...) voor zover die bevelen betrekking hebben op materiaal waarvan het bestaan van de wil van [A] afhankelijk is, dit materiaal zal worden verstrekt met de restrictie dat het slechts zal worden gebruikt ten behoeve van de belastingheffing;

(...) de in voormeld vonnis onder 6.5 genoemde termijn van “28 dagen na betekening van dit vonnis” wordt vervangen door “28 dagen na betekening van het op 12 juli 2013 uitgesproken arrest van de Hoge Raad”

Op 29 juli 2012 is volgens het daarvan uitgebracht exploit aan [A] betekend – voor zover hier van belang:

“1. de grosse van het arrest, op 12 juli 2013 gewezen door de Hoge Raad der Nederlanden, in de zaak tussen partijen vermeld, waarbij het arrest van het gerechtshof te ’s-Hertogenbosch van 31 januari 2012, alsmede het vonnis van de voorzieningenrechter van de rechtbank ’s- Hertogenbosch van 5 april 2011 werd vernietigd, doch alleen voor zover de in het laatstgenoemde vonnis onder 6.1-6.5 vermelde bevelen zonder restrictie zijn gegeven (…)”

Bij brief van 26 augustus 2013 heeft de raadsman van [A] aan de Staat geschreven – voor zover hier van belang –:

“Op 29 juli 2013 is het arrest van 12 juli 2013 van de Hoge Raad aan cliënt betekend, met (wederom) het arrest van 31 januari 2012 van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch en het vonnis van 5 april 2012 van de Rechtbank ’s-Hertogenbosch, alsmede uw brief van 29 juli 2013.

De procedure bij de Hoge Raad handelde om een fundamentele rechtsvraag en heeft geleid tot een gegrond cassatieberoep. De procedure heeft zo’n anderhalf jaar in beslag genomen.

Gedurende die tijd is er wat de feiten betreft voor cliënt niets veranderd. Cliënt heeft voor wat betreft de feiten niets toe te voegen aan hetgeen hij al eerder naar aanleiding van het vonnis van de voorzieningenrechter heeft meegedeeld. Ik verwijs naar mijn brief van 8 april 2011 aan uw kantoorgenote (…), met als bijlage een kopie van de brief van client aan (Equity Trust) en mijn brief van 9 mei 2011 aan (…) van de Belastingdienst, met als bijlage (in orgineel) de schriftelijke verklaring van 29 april 2011 van cliënt en de brief van 29 april 2011 van Equity Trust (eveneens in orgineel). In deze laatste brief wordt verwezen naar een brief van 1 september 2010, waarin al eerder aan cliënt was meegedeeld dat niet werd ingestemd met diens verzoek om informatie.

Cliënt beschikt niet over de in het bevel onder 1 genoemde gegevens en inlichtingen. Uitvoering gevend aan het bevel onder 2: cliënt dient de gegevens en inlichtingen ook bij Equity Trust op te vragen, de enige aan hem thans bekende derde. Cliënt kan dat (nogmaals) schriftelijk doen.

De vraag is evenwel welk nut een dergelijke brief heeft nu Equity Trust tot twee keer toe heeft gesteld dat het verzoek om informatie niet wordt ingewilligd. Ik verzoek u mij te laten weten of de Belastingdienst wenst dat client Equity Trust wederom dient aan te schrijven.

Ten aanzien van het bevel onder 3 verwijst client naar de op 29 april 2011 door hem verstrekte schriftelijke verklaring. Daarmee is het bevel onder 4 niet aan de orde.

Cliënt heeft hiermee voldaan aan de bevelen.”