Rechtbank Den Haag, 23-12-2020, ECLI:NL:RBDHA:2020:14175, NL19370

1.1

Eiseres heeft eerder, op 15 september 2016, een aanvraag ingediend om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd op grond van artikel 28 van de Vw¹. Eiseres heeft daaraan ten grondslag gelegd dat zij is bekeerd tot het christendom en dat zij daardoor problemen heeft ondervonden. Verweerder heeft de door eiseres gestelde bekering tot het christendom en de daarmee gepaard gaande problemen niet geloofwaardig geacht en bij besluit van 16 januari 2017 haar aanvraag ongegrond verklaard. Het beroep dat eiseres hiertegen heeft ingediend is bij uitspraak van deze rechtbank, zittingsplaats Groningen van 13 februari 2017² ongegrond verklaard. De beschikking van 16 januari 2017 is bij uitspraak van de Afdeling³ van 14 maart 2017⁴ onherroepelijk geworden, omdat het hoger beroep ongegrond is verklaard.

1.2

In de uitspraak van 13 februari 2017 heeft deze rechtbank onder meer geoordeeld dat verweerder, gelet op de verklaringen van eiseres, zich op het standpunt heeft kunnen stellen dat zij niet aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van een overtuigde en oprechte bekering. Verweerder heeft niet ten onrechte overwogen dat eiseres oppervlakkig en vaag heeft verklaard over de reden waarom zij tot het christelijk geloof is gekomen. Zo heeft eiseres herhaaldelijk verklaard dat het christendom liefde is, Jezus de volmaakte is en dat zij een bepaald doel en een leidraad zocht. De kritiek die eiseres heeft geuit op de islam ziet voornamelijk op de wijze waarop daaraan invulling wordt gegeven. Verder weet eiseres niet op welk moment, in welk seizoen, zij daadwerkelijk bekeerd is. De inhoudelijke kennis van het geloof, de kerkgang in Nederland, de doopakte en de verklaring van de heer [naam 1] , de bijbelstudieleider van de Bijbelkring [locatie] , van 30 januari 2017, kunnen volgens de rechtbank niet wegnemen dat eiseres ontoereikend over haar bekering heeft verklaard.

2. Op 4 november 2018 heeft eiseres deze asielaanvraag ingediend. Hieraan heeft zij ten grondslag gelegd dat zij zich heeft verdiept in het christendom. Ter onderbouwing van haar gestelde verdieping heeft eiseres de volgende stukken overgelegd:

- doopakte;

- verklaringen van de [naam 2] kerk in [plaats] van 10 juli 2018 en 14 oktober 2020;

- christelijke berichten van de Telegram groep met gelijkgestemde Farsi-

sprekenden;

- opsomming van vertaalde en onvertaalde Bijbelteksten;

- 9 foto’s waarop eiseres, haar oom, de broer van haar moeder, staan;

- getuigenissen van een aantal leden van de kerk;

- een uitdraai van Facebook-pagina’s van eiseres.

3. Verweerder heeft deze aanvraag niet-ontvankelijk verklaard omdat het gaat om een opvolgende aanvraag waaraan eiseres geen (relevante) nieuwe elementen of bevindingen ten grondslag heeft gelegd. Over haar initiële motieven voor en het proces van de bekering heeft zij ook in deze procedure vage en algemene verklaringen afgelegd. Verder heeft eiseres vage verklaringen afgelegd over haar gedragsveranderingen na haar verandering van het geloof en de gegroeide kennis van het geloof. Ook de verklaring van eiseres dat zij haar neef heeft vergeven, is geen nieuw element. De enkele verklaring van eiseres dat dit door haar geloof komt, geeft onvoldoende inzicht in de manier waarop zij tot deze conclusie is gekomen en hoe dit een rol heeft gespeeld in haar geloofsverdieping. Ook over de reden waarom zij haar neef heeft vergeven heeft eiseres algemeen verklaard.

Nu het uitgangspunt van de geloofwaardigheidstoets is dat er overtuigende verklaringen worden afgelegd en eiseres dit niet heeft gedaan, maken de door haar overgelegde stukken over onder meer haar activiteiten, niet dat de gestelde bekering alsnog geloofwaardig wordt geacht.

4. Eiseres voert aan dat verweerder niet aan haar heeft gemeld dat het opvolgende gehoor niet fysiek maar online zou plaatsvinden. De gemachtigde van eiseres heeft haar hierop ook niet kunnen voorbereiden. Daarnaast was de verbinding niet optimaal, waardoor eiseres uit haar concentratie werd gehaald. Eiseres zag de kat van de gehoorambtenaar in het beeldscherm en dat was voor haar ook afleidend. Hierdoor kreeg zij het gevoel dat haar verhaal niet serieus werd genomen. De tolk gebruikte ook termen die eiseres niet helemaal kende, omdat de tolk Dari in plaats van Farsi sprak. Tevens maakte de gehoorambtenaar geen enkel contact met eiseres, waardoor zij zich niet op haar gemak voelde om haar verhaal volledig te kunnen vertellen. Door de manier waarop het gehoor heeft plaatsgevonden is eiseres in haar belangen geschaad, omdat zij zich door deze omstandigheden niet vrij voelde om haar verhaal te vertellen. Eiseres stelt ter zitting nog dat verweerder bij het gehoor opvolgende aanvraag ook onvoldoende rekenschap gegeven van haar jeugdige leeftijd, door niet voldoende door te vragen.

4.1

5.1

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of verweerder de opvolgende asielaanvraag van eiseres niet-ontvankelijk heeft kunnen verklaren, wegens het ontbreken van relevante nieuwe elementen of bevindingen in de zin van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw. Op grond van vaste jurisprudentie van de Afdeling⁷ is bij een opvolgende asielaanvraag waarbij de bekering eerder ongeloofwaardig is geacht, van belang of de vreemdeling alsnog inzichtelijk heeft gemaakt waarom hij tot voortzetting en intensivering van de gestelde bekering is gekomen en hoe dit proces is verlopen, en dient hij hiermee tot uiting te brengen dat deze keuze weloverwogen en welbewust is.

6.1

Volgens verweerder is niet gebleken dat eiseres in de negatieve belangstelling staat van de Iraanse autoriteiten en voor hen te vrezen heeft. Het is niet gebleken dat de Iraanse autoriteiten alle Iraniërs van wie informatie op internet te vinden is, in de gaten houden of dat zij alle Iraniërs die terugkeren bij aankomst onderzoeken. Van eiseres mag bovendien verwacht worden dat zij de op haar Facebook-pagina geplaatste geloofsuitingen vóór terugkeer naar Iran verwijdert.

6.2

De rechtbank overweegt allereerst dat eiseres het standpunt van verweerder dat geen sprake is van een individuele, reële vrees, omdat zij niet in de negatieve belangstelling staat en niet blijkt uit de algemene informatie dat iedereen die informatie op internet zet in de gaten wordt gehouden, niet gemotiveerd heeft bestreden. De vraag of van haar verwacht mag worden dat zij haar Facebookpagina verwijdert, hangt overigens samen met de vraag of haar bekering geloofwaardig is of niet. Daarover bestaat nog geen uitsluitsel nu het besluit op dat punt gebrekkig gemotiveerd is. Verweerder zal ten aanzien van de bekering hierna worden opgedragen een nieuwe beoordeling te verrichten en zal indien hij dat nodig acht hier nog nader op kunnen dan wel moeten ingaan.

7. De aanvraag is gelet op wat is overwogen onder 5.1 tot en met 5.1.3, ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is gegrond vanwege een gebrekkige motivering. De rechtbank vernietigt het bestreden besluit en ziet geen aanleiding de rechtsgevolgen van het bestreden besluit in stand te laten of zelf in de zaak te voorzien. Het is aan verweerder om opnieuw de gestelde verdieping in het christelijke geloof te beoordelen (en indien verweerder dat nodig acht, eiseres aanvullend te horen). De rechtbank stelt een termijn van zes weken voor het nemen van een nieuw besluit.

8. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1.050,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 525,- en een wegingsfactor 1). Omdat aan eiseres een toevoeging is verleend, moet verweerder de proceskostenvergoeding betalen aan de rechtsbijstandverlener.