Rechtbank Den Haag, 28-07-2023, ECLI:NL:RBDHA:2023:11199, 09-234595-21

De rechtbank zal voor de onder 2, 4 en 5 ten laste gelegde feiten met een opgave van bewijsmiddelen, als genoemd in artikel 359, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering volstaan. De verdachte heeft deze bewezen verklaarde feiten namelijk bekend en daarna niet anders verklaard. Daarnaast heeft de raadsman geen vrijspraak bepleit.

De officier van justitie heeft met betrekking tot deze feiten eveneens gerekwireerd tot bewezenverklaring.

De rechtbank gebruikt de volgende bewijsmiddelen:

Elk bewijsmiddel wordt -ook in zijn onderdelen- slechts gebruikt tot bewijs van dat bewezenverklaarde feit, of die bewezenverklaarde feiten, waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal, wordt - tenzij anders vermeld - bedoeld een ambtsedig proces-verbaal, opgemaakt in de wettelijke vorm door (een) daartoe bevoegde opsporingsambtena(a)r(en). Wanneer hierna wordt verwezen naar dossierpagina’s, betreft dit de pagina’s van het proces-verbaal met het [nummer] , van de politie eenheid Den Haag (doorgenummerd pagina 1 t/m 154).

Ten aanzien van de feiten 2, 4 en 5

De officier van justitie heeft (eveneens) gerekwireerd tot bewezenverklaring van het onder 1 en 3 ten laste gelegde.

De raadsman heeft namens de verdachte vrijspraak van het onder 1 en 3 ten laste gelegde bepleit. De verdachte ontkent de spookrijder te zijn geweest die het verkeersongeluk veroorzaakt heeft.

De rechtbank heeft hierna opgenomen de wettige bewijsmiddelen met de voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden.

Elk bewijsmiddel wordt -ook in zijn onderdelen- slechts gebruikt tot bewijs van dat bewezenverklaarde feit, of die bewezenverklaarde feiten, waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

Wanneer hierna wordt verwezen naar een proces-verbaal, wordt – tenzij anders vermeld – bedoeld een ambtsedig proces-verbaal, opgemaakt in de wettelijke vorm door (een) daartoe bevoegde opsporingsambtena(a)r(en). Wanneer hierna wordt verwezen naar dossierpagina’s, betreft dit de pagina’s van het proces-verbaal met het [nummer] , van de politie eenheid Den Haag (doorgenummerd pagina 1 t/m 154).

Ten aanzien van de feiten 1 en 3

De donkergrijze Volkswagen Golf met [kenteken] is van mij. Ik heb op 9 mei 2020 in die auto ’s nachts gereden over de A4, ik wilde vanuit Rotterdam naar Den Haag, waar ik woon. Ik had die avond XTC gebruikt.

Bloed van [verdachte] , bevat: 486 microgram MDMA per liter bloed, 25 microgram MDA per liter bloed, 511 microgram Groep amfetamineachtigen per liter bloed.

Op vrijdag 9 mei 2020, omstreeks 02:30 uur, reed ik in mijn eigen auto, een Toyota Aygo,

op de snelweg A4 links, ter hoogte van HM (de rechtbank begrijpt: hectometerpaal) 37,5. Ik reed in de richting van Amsterdam. Op enig moment zag ik dat de auto voor mij plots naar rechts uitweek. Ik zag ineens koplampen op mij afkomen. Het ging heel snel en ik reageerde door te remmen en te sturen om die spookrijder te ontwijken. Toen ben ik gaan slippen en tollen en over de kop gevlogen. Ik heb heel veel pijn in mijn spieren, mijn rug, mijn zij, eigenlijk overal. Ik heb pijnstillers.

Ik ben vrachtwagenchauffeur. Ik reed vandaag 9 mei 2020 omstreeks 02:20 uur op de A4

in de richting van Amsterdam. Ik reed ter hoogte van hectometerpaal 39.3 op de A4 links en

zag eerder in mijn spiegels een voertuig naderen. Ik zag dat dit voertuig zijn grote licht

voerde, slingerde naar links en rechts en zag dat het voertuig met zijn grote licht aan in mijn

richting bleef rijden. Ik reed met mijn vrachtwagen ongeveer 80 kilometer per uur. Het

eerdergenoemde voertuig haalde mij in met een snelheid van ongeveer 100 kilometer per

uur. Ik besloot gezien de rijstijl en bijzonderheden welke hij vertoonde dat de bestuurder

van dit voertuig vertoonde de politie te bellen om melding te maken.

Opmerking [verbalisant 1] : De getuige maakte melding bij de politie, waarna er een

politie eenheid naar de A4 links ter hoogte van hectometerpaal 39.3 werd gestuurd.

Ongeveer een minuut later werd er door een andere melder een melding gemaakt op de A4

links ter hoogte van hectometerpaal 37.6. Aldaar zou een voertuig over de kop zijn geraakt.

Ik zag dat het voertuig wat dit rijgedrag vertoonde een grijze Volkswagen type Golf

betrof en voorzien was van het [kenteken] . Ik bleef in de richting van Amsterdam

rijden en verloor het voertuig even later kort uit het zicht. Niet veel later zag ik plots dat er

een voertuig, in tegengestelde richting dus spookrijdend, via de A4 links in de richting van

Den Haag reed. Dit voertuig reed met een hoge snelheid. Ik zag dat dit een klein, grijs

voertuig betrof. Even verderop zag ik plots dat er een voertuig op zijn kop lag.

A; Het is qua tijd wel mogelijk dat de bestuurder van de Volkswagen Golf, kort nadat ik

hem uit het zicht was verloren, is gaan spookrijden.

Op zaterdag 9 mei 2020, omstreeks 02:30 uur reed ik in mijn personenauto op de

autosnelweg 4 (A4) links, komende uit de richting van Den Haag en gaande in de richting

van Amsterdam. Ik reed op voornoemde snelweg, ongeveer ter hoogte van hectometerpaal

37,3, ter hoogte van Leidschendam, gemeente Leidschendam-Voorburg. Ik zag dat op

ongeveer 75 meter voor mij nog een personenauto reed. Ik zag tevens, dat voor deze auto

nog een donkere dan wel zwarte personenauto reed. Ik zag dat de donkere dan wel zwarte

personenauto die voor de personenauto reed voor mij, op de rechterbaan reed. Ik zag

vervolgens dat deze zwarte personenauto half de vluchtstrook opreed en opeens een bocht

maakt. Ik zag toen dus dat deze auto keerde en een U bocht maakte en zo tegengesteld aan

de rijrichting ging rijden aan voor mij de linkerzijde van de snelweg (zijnde voor mij de

linker rijbaan). Ik zag dat deze zwarte personenauto snelheid maakte en al spookrijdend in

mijn richting kwam rijden. Ik zag aan de voor mij linkerzijde van de snelweg, dat er

lichtflitsen waren bij de aldaar geplaatste vangrail en dat er kennelijk een auto tegenaan was

gereden en er een ongeval had plaatsgevonden. Hierna ben ik teruggelopen naar mijn

voertuig wat ongeveer 300 meter verderop op de vluchtstrook stil stond. Nadat ik hier was

aangekomen nam ik om 02:42 uur een foto van de betreffend plek van hectometerpaal 37,3.

Ik zag een donkere dan wel een zwarte personenauto die keerde op de snelweg. Ik meen te

hebben gezien dat het hier een personenauto van het merk Volkswagen Golf betrof.

Ik reed vandaag, zaterdag 9 mei 2020, omstreeks 02.15 uur op de A4 links in de richting van

Amsterdam. Op een gegeven moment zag ik een personenauto in tegengestelde richting aan

komen rijden op rijstrook 1, een zogenoemde spookrijder. Volgens mij was dit voertuig een

Volkswagen Golf.

Wat ik niet begrijp is dat de spookrijder niet uitgeweken is om een aanrijding met mij te

voorkomen. Door het ongeval heb ik letsel oplopen. Ik had kneuzingen in mijn nek en

schouders en had veel pijn. Sinds het ongeval ben ik onder behandeling bij mijn huisarts met

pijnstilling. Tot de dag van vandaag heb ik nog veel last van mijn nek en schouders.

Volgens mijn huisarts heb ik een whiplash opgelopen. Ik heb pijn bij het draaien van mijn

hoofd, liggen en kan bijvoorbeeld geen zware dingen tillen. Ik gebruik nu nog dagelijks

pijnmedicatie op voorschrift van mijn huisarts. Ik ben hiervoor ook nog steeds onder

behandeling bij een fysiotherapeut. Ik ben een tijd ziek geweest voor mijn werk en ben op

therapeutisch basis weer een paar uur gaan werken. Dit ging niet goed en ben nu weer

volledig ziek gemeld. Dit alles geeft mij erg veel stress en is er nog geen volledig herstel in

zicht. Het ongeval heb ik gelukkig overleeft, maar heeft mijn leven drastisch veranderd.

Verslag 09-05-2020 van Afdeling Spoedeisende Hulp:

Conclusie: hematoom thoraxwand rechts met lokaal forse drukpijn, op CT-scan thorax geen ribfracturen of klaplong (pneumothorax). Contusie elleboog met schaafwondjes. Beleid: naar huis, uitleg. Pijnstilling met diclofenac en paracetamol. Via huisarts controle mammografie (bij toevalsbevinding rechterborst).

Brieven 26-06-2020, 21-08-2020 en 04-12-2020 van [bedrijfsarts 1] :

Geen verbetering in beperkingen en mogelijkheden. Betrokkene is verwezen naar Winnock.

Brief 18-12-2020 van [bedrijfsarts 1] :

Betrokkene start 19-01-2021 met een multidisciplinair traject bij Winnock. Na afronding van het traject veronderstelt ondergetekende een inschatting te kunnen maken van de prognose van de verdere verzuimduur.

Brief 29-01-2021 van [bedrijfsarts 1] :

Na ruim 8 maanden kan betrokkene voor het eerst weer op de werkvloer verschijnen.

Brief 12-04-2021 van [bedrijfsarts 2]:

Betrokkene is nog onder behandeling in de curatieve zorgsector. Haar situatie is nog niet stabiel. Beperkingen: in bukken, knielen, hurken, zwaar tillen, sjouwen, duwen, trekken, energetische beperkingen. Adviezen: opbouwen in werk tot aan week 20 besproken met dan elke week met 30 minuten per dag uitbreiden.

Uw verslag 28-09-2021:

Rapport Personenschade.

Klachten na het ongeval: nek-, rug- en schouderklachten. Betrokkene consulteerde een fysiotherapeut en psycholoog.

Huidige klachten: last rechter schouder (na het werk of verrichten van huishoudelijke taken). Pijn onderrug bij verkeerd liggen, lang lopen en lang zitten. Tevens nekklachten aan de achterzijde van de nek. Voor het ongeval: geen eerdere klachten, geen eerdere ongevallen.

Ongeval met lichamelijk letsel tot gevolg

De rechtbank stelt vast dat [slachtoffer] op 9 mei 2020 ‘s nachts om ongeveer 02:30 uur op de snelweg A4 in de richting van Amsterdam in haar Toyota Aygo reed toen er een spookrijder met hoge snelheid haar kant op kwam rijden. Die spookrijder is niet voor haar uitgeweken, waardoor zij moest remmen en uitwijken. Als gevolg daarvan is zij met haar auto over de kop geslagen en heeft zij lichamelijk letsel opgelopen. Blijkens haar verklaring en het medisch verslag is dat letsel van dusdanige aard geweest dat zij haar werk niet heeft kunnen doen.

De rechtbank dient de vraag te beantwoorden of het de verdachte is geweest die als spookrijder op de A4 heeft gereden en zo ja, of en welke mate van schuld de verdachte dan aan het ongeluk heeft gehad.

Was de verdachte de spookrijder?

De verdachte heeft verklaard dat hij in de nacht van het ongeluk op de A4 heeft gereden richting Amsterdam in zijn donkere/grijze Volkswagen Golf met [kenteken] . Hij heeft echter ontkend dat hij de persoon is die op die snelweg heeft spookgereden en zo het ongeluk veroorzaakt heeft.

De [getuige 1] heeft omstreeks 02:20 uur ter hoogte van hectometerpaal 39,3 in zijn spiegels een auto zien naderen die slingerend reed en groot licht voerde. Hij werd door deze auto, een donkere Volkswagen Golf met [kenteken] ingehaald met een snelheidsverschil van ongeveer 20 kilometer per uur. [getuige 1] belde vanwege de rijstijl van de bestuurder direct de politie. Bij hectometerpaal 37,3 (de nummering van de hectometerpaalnummers loopt af in de richting van Amsterdam, dus twee kilometer verder dan de inhaalactie) heeft de [getuige 2] gezien dat een donker voertuig op de vluchtstrook is omgedraaid en in de tegengestelde richting is gaan rijden. Dat voertuig heeft snelheid vermeerderd en ongeveer 300 meter verder, bij hectometerpaal 37,6, is het hiervoor beschreven ongeluk ontstaan waarbij het slachtoffer moest uitwijken voor de spookrijder. De [getuige 1] , die even daarvoor was ingehaald, kwam vlak na het ongeluk ter plaatse en heeft nog waargenomen dat hij door de spookrijder gepasseerd is. De spookrijder reed volgens [getuige 1] in een klein, grijs voertuig waarvan hij het wat betreft het tijdsverloop mogelijk acht dat het hetzelfde voertuig was als waardoor hij even daarvoor al slingerend was ingehaald. Tot slot heeft de getuige Boukhezra verklaard dat ook hij rond het tijdstip van het ongeluk een spookrijder heeft gezien, waarschijnlijk rijdend in een Volkswagen Golf.

Uit de verklaringen van de verdachte en de genoemde getuigen leidt de rechtbank af dat de verdachte in zijn Volkswagen Golf de [getuige 1] heeft ingehaald, vlak daarna een spookrijder deze getuige tegemoet kwam rijden en even verderop een verkeersongeluk had plaatsgevonden. De auto van de verdachte past bij de beschrijving die de getuigen van het voertuig van de spookrijder hebben gegeven. In combinatie bezien met het eerdere opvallende, slingerende rijgedrag van de verdachte, die onder invloed was van drugs, concludeert de rechtbank dat de verdachte de spookrijder is geweest die met zijn Volkswagen Golf op de vluchtstrook is omgedraaid en spookrijdend over de A4 is teruggereden, waardoor vrijwel direct [slachtoffer] moest uitwijken en het verkeersongeval is ontstaan.

Bij deze conclusie betrekt de rechtbank dat de verdachte op zitting een verklaring heeft afgelegd over het verkeersongeluk die niet waar kan zijn.

De verdachte heeft op zitting verklaard dat hij twee keer langs het ongeluk is gereden (eerst in de richting van Leiden en vervolgens, rijdend over de andere kant van de snelweg, terug in de richting van Den Haag), dat hij de spookrijder niet is geweest en geen spookrijder heeft gezien.

De rechtbank acht deze verklaring onaannemelijk. Als de verdachte niet de spookrijder was maar wel twee keer langs de plek van het ongeval is gereden, dan kan het niet anders dan dat hij tussen de plek waar hij de vrachtauto inhaalde en die van het ongeval de spookrijder is gepasseerd. De rechtbank kan zich niet voorstellen dat de verdachte de spookrijder niet zou hebben opgemerkt.

De rechtbank gaat er overigens wel van uit dat de verdachte twee keer langs het ongeval is gereden, maar dit na nog een keer op de A4 zijn auto te hebben gekeerd. Uit het dossier blijkt dat er geen meldingen zijn geweest van een spookrijder op de A4, verder in de richting van Leidschendam. Het is daardoor aannemelijk dat de spookrijder kort na het veroorzaken van het ongeval is gekeerd in de juiste rijrichting, de richting van Leiden, en dat deze bestuurder vervolgens, opnieuw rijdend in de richting van Leiden, de plek van het ongeval is gepasseerd. De verdachte heeft verklaard dat hij in Leiden van de snelweg is afgegaan en daar de snelweg terug in de richting van Den Haag heeft genomen. Terugrijdend in de richting van Den Haag zal hij voor de tweede keer, vanaf de andere kant van de snelweg, het ongeval hebben gezien.

Mate van schuld

De wetgever heeft met de ‘Wet aanscherping strafrechtelijke aansprakelijkheid ernstige verkeersdelicten’ het begrip roekeloosheid nader ingevuld en zo het toepassingsbereik daarvan willen verbreden. Daartoe is in artikel 175 van de Wegenverkeerswet 1994 (WVW), de toepasselijke strafbepaling bij een overtreding van artikel 6 WVW, aan het tweede lid toegevoegd dat van roekeloosheid in elk geval sprake is als het gedrag tevens als een overtreding van artikel 5a, eerste lid, WVW kan worden aangemerkt. De rechtbank moet daarom beoordelen of het gedrag van de verdachte dat heeft geleid tot het aan zijn schuld te wijten ongeval ook voldoet aan de delictsomschrijving van artikel 5a, eerste lid, WVW. Is dat het geval, dan bestaat de schuld daarmee in roekeloosheid. Van overtreding van artikel 5a WVW is sprake als een verkeersdeelnemer zich zodanig in het verkeer gedragen heeft dat dit een ernstige schending van de verkeersregels oplevert. Als een zodanige verkeersgedraging kan bijvoorbeeld worden aangemerkt het tegen de verkeersrichting inrijden. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

De verdachte heeft op de A4, onder invloed van MDMA en MDA, zijn voertuig op de vluchtstrook gekeerd en is tegen de verkeersrichting in gereden. Daarmee heeft hij een belangrijk verkeersvoorschrift in ernstige mate geschonden. Spookrijden is op zichzelf al zeer gevaarlijk en de wijze waarop de verdachte dit heeft gedaan levert een ernstige schending op van het verkeersvoorschrift. De verdachte heeft namelijk midden in de nacht, op de snelweg waar het verkeer met een aanmerkelijke snelheid rijdt, onder invloed van verdovende middelen tegen de rijrichting ingereden. De rechtbank is van oordeel dat de verdachte aldus twee essentiële verkeersregels in ernstige mate heeft geschonden. Gelet op de aard en de ernst van deze verkeersovertredingen is de rechtbank van oordeel dat de verdachte opzettelijk de verkeersregels in ernstige mate heeft geschonden. Tot slot overweegt de rechtbank dat met dit rijgedrag gevaar was te duchten. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat het gedrag van de verdachte als overtreding van artikel 5a WVW is aan te merken. De rechtbank oordeelt dan ook dat sprake is van roekeloosheid.

Feit 3: verlaten plaats ongeval

De rechtbank is op grond van de bewijsmiddelen van oordeel dat de verdachte zich tevens schuldig heeft gemaakt aan wat hem onder feit 3 ten laste is gelegd, kort gezegd het verlaten van een plaats van het door hem veroorzaakte verkeersongeval.

De rechtbank is met betrekking tot de ten laste gelegde feiten van oordeel dat deze feiten wettig en overtuigend zijn bewezen.

De rechtbank verklaart ten laste van de verdachte bewezen dat:

2.

hij op 9 mei 2020 te Leidschendam, gemeente Leidschendam-Voorburg een voertuig, te weten een personenauto, heeft bestuurd, na gebruik van een in artikel 2, van het Besluit alcohol, drugs en geneesmiddelen in het verkeer, aangewezen stof, te weten MDMA, in combinatie met meer van deze aangewezen stoffen, te weten MDA terwijl ingevolge een onderzoek in de zin van artikel 8 van genoemde Wet, het gehalte in zijn bloed bij iedere aangewezen stof 486 microgram MDMA per liter bloed en 25 microgram MDA per liter bloed en 511 microgram Groepamfetamineachtigen bedroeg, zijnde hoger dan de in artikel 3 van het genoemd Besluit, bij die aangewezen stoffen en/of alcohol afzonderlijk vermelde grenswaarde;

hij, als degene door wiens gedraging een verkeersongeval was veroorzaakt, welke gedraging hij als bestuurder van een motorrijtuig had verricht en welk verkeersongeval had

plaatsgevonden in Leidschendam op de A4, op 9 mei 2020 de (voornoemde) plaats van vorenbedoeld ongeval heeft verlaten, terwijl bij dat ongeval, naar hij redelijkerwijs moest vermoeden, aan een ander (te weten [slachtoffer] ) letsel en/of schade was toegebracht;

hij op 9 mei 2020 te 's-Gravenhage een wapen van categorie II, onder 5 van de Wet wapens en munitie, te weten een stroomstootwapen, zijnde een voorwerp waarmee door een elektrische stroomstoot personen weerloos konden worden gemaakt of pijn kon worden

toegebracht voorhanden heeft gehad.

Voor zover in de tenlastelegging type- en taalfouten en andere kennelijke verschrijvingen voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd en gecursiveerd weergegeven, zonder dat de verdachte daardoor in de verdediging is geschaad.