Rechtbank Gelderland, 14-11-2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:5826, 05/740137-16

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

hij (op één of meerdere tijdstippen) in of omstreeks de periode van 15

augustus 2015 tot en met 15 oktober 2016 te Groesbeek, in ieder geval in

Nederland, met [slachtoffer] , geboren op [geboortedatum 2] , buiten echt, een of meer ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [slachtoffer] , door geslachtsgemeenschap met haar te hebben en/of met haar te tongzoenen, terwijl die [slachtoffer] de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt;

althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling leidt:

hij (op één of meerdere tijdstippen) in of omstreeks de periode van 15 augustus 2015 tot en met 15 oktober 2016 te Groesbeek, in ieder geval in Nederland, met [slachtoffer] , geboren op [geboortedatum 2] , buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd door met die [slachtoffer] te tongzoenen, terwijl die [slachtoffer] de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt.

De feiten

Op grond van de bewijsmiddelen wordt het volgende, dat verder ook niet ter discussie staat, vastgesteld.

In de periode van 15 augustus 2015 tot en met 15 oktober 2015 hebben verdachte en [slachtoffer] meerdere keren met elkaar getongzoend in de horecagelegenheid van verdachte in Groesbeek.²

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het primaire feit wettig en overtuigend kan worden bewezen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat niet wettig en overtuigend kan worden bewezen dat verdachte en aangeefster geslachtsgemeenschap met elkaar hebben gehad. De verklaring van aangeefster is niet betrouwbaar en wordt niet gesteund door ander bewijs. De raadsman heeft zich voorts op het standpunt gesteld dat het tongzoenen geen seksueel binnendringen, zoals primair ten laste gelegd, kan opleveren maar hoogstens het subsidiair tenlastegelegde plegen van ontuchtige handelingen.

Beoordeling door de rechtbank

De beoordeling van zedenmisdrijven kenmerkt zich door het feit dat in de regel slechts twee personen aanwezig zijn bij de veronderstelde seksuele handeling: het veronderstelde slachtoffer en de veronderstelde dader. Indien deze veronderstelde dader de seksuele handeling ontkent, zoals in deze zaak ten dele het geval is, is als direct bewijs in de regel slechts de verklaring van het veronderstelde slachtoffer beschikbaar. De enkele verklaring van één getuige is echter onvoldoende om tot een bewezenverklaring te komen ingevolge artikel 342 van het Wetboek van Strafvordering. Deze bepaling strekt ter waarborging van de deugdelijkheid van de bewijsbeslissing, in de zin dat zij de rechter verbiedt tot een bewezenverklaring te komen ingeval de door één getuige gereleveerde feiten en omstandigheden op zichzelf staan en onvoldoende steun vinden in ander bewijsmateriaal.

In deze zaak verklaart aangeefster dat het in de avond, rond 15 september 2015, verder is gegaan dan tongzoenen tussen haar en verdachte. Zij verklaart daarover dat zij eten moest brengen naar de persoon die boven het café van verdachte woont, waar zij toen werkzaam was. Verdachte had aan haar eerder op die avond al signalen gegeven dat hij meer van haar wilde. Toen aangeefster het eten boven had gebracht stond verdachte ineens achter haar en vanaf dat moment ging het heel snel. Verdachte wenkte haar mee richting de badkamer, terwijl zij zoenden. Eenmaal in de badkamer deed hij haar broek omlaag en ging zijn piemel in haar vagina. Daarbij stond verdachte achter haar. Dat duurde twee minuten en verdachte was niet klaargekomen. Ze hadden geen condoom gebruikt. Verdachte had al twee keer eerder geprobeerd om seks te hebben met haar. Verder verklaart aangeefster dat ze van verdachte tegen niemand mocht zeggen dat ze seks hadden gehad en dat ze bij confrontatie alleen zouden zeggen dat ze hadden gekust. Aangeefster heeft het verhaal uiteindelijk wel verteld tegen haar ouders en tegen haar ex-vriend. De reden dat zij als datum 15 september 2015 inschat als de datum waarop het is gebeurd is dat zij 10 september ongesteld was en dat meestal vier of vijf dagen duurt. De dag dat ze seks hadden, was zij niet meer ongesteld.³

De ex-vriend van aangeefster is als getuige gehoord. Hij verklaart dat aangeefster tegen hem gezegd heeft dat verdachte al twee keer had aangedrongen tot seks, maar dat zij dat had afgeslagen. De keer dat ze wel seks hadden gehad, was zij boven het café eten gaan brengen. Verdachte was toen achter haar aangegaan en had haar meegenomen naar de badkamer. Daar had aangeefster de seks laten gebeuren. Het was “broek uit, er in en er uit en broek aan”. Het is één keer gebeurd, midden september 2015. Ze hadden geen condoom gebruikt.⁴

De vader van aangeefster is ook als getuige gehoord. Hij verklaart dat de ex-vriend van aangeefster had verteld dat zij en verdachte een relatie hadden. Op een gegeven moment heeft de getuige een gesprek met aangeefster gevoerd waarbij aangeefster vertelde dat er naast een kus ook seks was geweest. Zij vertelde daarover dat de seks plaats had gevonden op 15 september 2015, één dag na haar ongesteldheid. Die dag was zij al twee keer benaderd door verdachte, wat zij had afgewezen. Later moest aangeefster eten brengen naar de persoon die boven het café woont. Verdachte had haar opgewacht en haar de badkamer in gewenkt. Ze moest zich omdraaien en toen heeft hij haar geneukt . Dit was zonder condoom gebeurd.⁵

Aan het dossier zijn ook afdrukken van WhatsApp-conversaties toegevoegd die tussen verdachte en aangeefster hebben plaatsgevonden.

Uit deze afdrukken volgt dat verdachte op 15 september 2015 vraagt of aangeefster de volgende dag wil komen werken. Zij spreken dan af dat zij op 16 september 2015 komt werken.⁶

Op 17 september 2015 stuurt aangeefster een bericht naar verdachte met de volgende inhoud: “Heb je er spijt van [verdachte] ”? Verdachte antwoordt daarop: “Het is de leeftijd [slachtoffer] ”.⁷
Aangeefster stuurt op 21 september 2015 naar verdachte: “Maar hoe moet ik nou weten of dat ene wel tussen ons blijft [verdachte] ?”. Daar antwoordt verdachte op: “Geloof me dat hou ik bij me”.⁸

In een andere schermafdruk is het volgende te lezen dat is gezegd door verdachte: “ [naam 1] en ik gaan het weer probere”“Sorry”(…)“En ik heb het vertelt”“Maar ze zegt verder niks”(…)“Maar dat we half sex hebben gehad heb ik ni gezegd”⁹

De rechtbank overweegt als volgt. Door de getuigen wordt het verhaal van aangeefster op essentiële punten bevestigd: de datum waarop de geslachtsgemeenschap plaats zou hebben gevonden, de situatie die aan de seks vooraf ging, de twee eerdere pogingen die verdachte zou hebben ondernomen om seks te hebben met aangeefster, de duur en aard van de seks en het feit dat er geen condoom is gebruikt. De rechtbank is van oordeel dat deze verklaringen weliswaar op zich niet voldoende zijn om als aanvaardbaar steunbewijs te kunnen dienen nu het gaat om verklaringen van horen zeggen, maar deze zijn wel mede dragend voor het betrouwbaarheidsoordeel dat de rechtbank dient te geven ten aanzien van de verklaring van aangeefster.

De rechtbank vindt wel aanvaardbaar direct steunbewijs in de aangehaalde WhatsApp-conversaties. Deze conversaties bevestigen de aangifte naar het oordeel van de rechtbank op delen die zien op de kern van de tenlastelegging om de volgende redenen:

Dit betekent dat de rechtbank het primair tenlastegelegde wettig en overtuigend bewezen acht. Ook de ten laste gelegde tongzoen plaatst de rechtbank binnen het primair tenlastegelegde. Ieder lichamelijk binnendringen met een seksuele strekking valt daaronder en in deze zaak is dat met een afgedwongen tongzoen – afgedwongen vanwege het gezag dat verdachte over aangeefster had nu zij zijn werknemer was die 23 jaar jonger was – aan de orde.De rechtbank gaat in haar bewezenverklaring uit van een kortere periode dan aan verdachte ten laste is gelegd.