Rechtbank Noord-Holland, 04-12-2020, ECLI:NL:RBNHO:2020:9842, AWB - 20 _ 4790

1. De rechtbank doet op grond van artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) uitspraak zonder zitting.

2. Ingevolge van artikel 8:4, eerste lid, en onder b, van de Awb, voor zover hier van belang, kan geen beroep (en daarmee geen bezwaar) worden ingesteld tegen een besluit inhoudende een aanmaning als bedoeld in artikel 4:112 of een dwangbevel (inclusief de daarin vervatte invorderingskosten). Tegen een dwangbevel staat geen bezwaar en beroep open, omdat in de regel tegen het besluit waaruit de betalingsverplichting voortvloeit als bezwaar en beroep openstond.

3. Op grond van artikel 12, eerste lid, van de Invorderingswet 1990 kan de invordering van de belastingaanslag geschieden bij een door de ontvanger uit te vaardigen dwangbevel. Op grond van artikel 17, eerste lid, van de Invorderingswet 1990, voor zover hier van belang, kan de belastingschuldige tegen de tenuitvoerlegging van een dwangbevel in verzet komen bij de rechtbank van het arrondissement waarbinnen hij woont of is gevestigd. Het tweede lid van dit artikel bepaalt dat het verzet aanvangt met een dagvaarding door de belastingschuldige als eiser aan de ontvanger die het dwangbevel heeft uitgevaardigd al gedaagde.

4. Uit het voorgaande blijkt dat eiser tegen de tenuitvoerlegging van het dwangbevel verzet had moeten aantekenen door middel van een dagvaardingsprocedure bij de civiele rechter van de rechtbank. De bestuursrechter van de rechtbank is dan ook niet bevoegd om van het geschil kennis te nemen. Dit is tevens aan eiser meegedeeld bij brief van 20 augustus 2019.

5. De rechtbank verklaart zich kennelijk onbevoegd.

6. Aangezien de rechtbank onbevoegd is, zal aan de griffier worden opgedragen het griffierecht terug te betalen aan eiser.

7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.