Rechtbank 's-Gravenhage, 04-07-2001, AD6310, AWB 00/7687

UITSPRAAK

ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE 's-GRAVENHAGE

Zittingsplaats Groningen

Vreemdelingenkamer

inzake: A,

geboren op [...] 1982,

verblijvende te B,

van Mauritaanse nationaliteit,

IND dossiernummer 9812.15.2086,

eiser,

gemachtigde: mr. C.M da Cunha, advocaat te Zeist;

tegen: DE STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE

(Immigratie- en Naturalisatiedienst),

te 's-Gravenhage,

verweerder,

gemachtigde: mr. P.J. de Vries, advocaat te 's-Gravenhage.

1.3 Bij beroepschrift van 19 juli 2000 heeft eiser beroep ingesteld bij de rechtbank tegen deze beschikking.

De griffier heeft de van verweerder ontvangen stukken aan eiser gezonden en hem in de gelegenheid gesteld nadere gegevens te verstrekken.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Openbare behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden ter zitting van 27 juni 2001. Eiser is daarbij verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen.

2.2 Op grond van artikel 15 Vreemdelingenwet (Vw) in samenhang met artikel 1(A) van het Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen kunnen vreemdelingen die afkomstig zijn uit een land waarin zij gegronde reden hebben te vrezen voor vervolging wegens hun godsdienstige, levensbeschouwelijke of politieke overtuiging of hun nationaliteit, dan wel wegens het behoren tot een bepaald ras of een bepaalde sociale groep, als vluchteling worden toegelaten.

2.3 Eiser heeft ter ondersteuning van zijn aanvragen, samengevat, het volgende naar voren gebracht. Eisers moeder is in 1995 overleden. Op de dag dat eisers moeder overleed kwam C, de baas van zijn moeder, bij eiser en vertelde hem dat hij in haar plaats moest gaan werken. Eiser heeft sindsdien als slaaf voor de schapen en kamelen van C gezorgd. Eiser kreeg geen geld voor het werk dat hij deed en werd slecht behandeld. Op 17 november 1998 kwam eiser twee blanke mannen tegen in Kebe. Eiser vertelde hen over zijn problemen. De mannen namen eiser mee naar de haven van Nouakchott. Dezelfde avond is eiser aan boord van een schip gegaan.

2.4 Verweerder heeft de aanvragen afgewezen, omdat in het onderhavige geval ongeloofwaardig wordt geacht dat eiser de door hem gestelde identiteit en nationaliteit bezit. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat eiser niet in staat is gebleken antwoord te geven op essentiële vragen over Mauritanië, waarvan van hem in redelijkheid mag worden verwacht deze te kunnen beantwoorden, te meer nu hij vijf jaar onderwijs heeft genoten. Voorts wekt het bevreemding dat eiser, die kamelen- en schapenherder is geweest in zijn land van herkomst, geen correct antwoord kan geven op de vraag naar de draagtijd van een ooi en de periode in het jaar waarin de lammeren worden geboren. Bovendien heeft eiser wisselende verklaringen afgelegd over elementaire gegevens zoals woon- en verblijfplaats en tijdstip waarop en plaats waar hij naar school is geweest in Mauritanië. De stelling van eiser dat de wisselende verklaringen van eiser een gevolg zijn van het feit dat hij in de Franse taal is gehoord wordt door verweerder niet gevolgd. Eiser heeft zowel aan het einde van zijn nader gehoor als zijn aanvullende gehoor aangegeven dat hij geen op- of aanmerkingen heeft op de werkwijze van de tolk en dat hij de tolk goed heeft begrepen en goed heeft kunnen verstaan.

Voorzover eiser zich beroept op het specifieke toelatingsbeleid voor alleenstaande minderjarige asielzoekers, wordt overwogen dat dit beroep faalt nu de nationaliteit en identiteit, waaronder de minderjarige leeftijd van eiser, niet vast staat. Het ligt op de weg van eiser om zijn minderjarigheid aannemelijk te maken. Voor zover wel van de minderjarigheid van eiser moet worden uitgegaan, wordt overwogen dat een eventueel onderzoek naar de mogelijkheden van opvang van eiser in zijn land van herkomst onmogelijk wordt gemaakt, nu de verklaringen van eiser omtrent zijn land van herkomst en nationaliteit ongeloofwaardig worden geacht, hetgeen voor rekening en risico van eiser komt.

2.5 Eiser stelt zich op het standpunt dat hij in aanmerking dient te komen voor toelating als vluchteling, dan wel voor verlening van een verblijfsvergunnig op humanitaire gronden althans een verblijfsvergunning op grond van het AMA-beleid. Eisers asielrelaas is consistent, voldoende gedetailleerd en komt geloofwaardig over. Eiser werd telkenmale gehoord in een taal die hij onvoldoende beheerst. Om die reden heeft eiser de vraagstelling van de contactambtenar niet altijd goed kunnen begrijpen en verstaan en dat heeft zeker de inhoud van de door hem gegeven antwoorden beinvloed. Eiser heeft geprotesteerd tegen het feit dat men hem wilde horen in de Franse taal, er werd echter niet naar eiser geluisterd. Om deze reden moest eiser het antwoord op algemene vragen met betrekking tot Mauritanië schuldig blijven. Nu eiser in Mauritanië noodgedwogen een volstrekt geïsoleerd bestaan leidde kan aan het feit dat eiser slecht op de hoogte is van wetenswaardigheden over Mauritanië niet sec de conclusie worden verbonden dat eisers nationaliteit en leeftijd voorwerp is van gerede twijfel.

Eiser had minimaal in het bezit dienen te worden gesteld van een vergunning tot verblijf op grond van het AMA-beleid. Verweerder heeft de in de Vreemdelingencirculaire gestelde termijn van zes maanden om de mogelijkheid tot adequate opvang te onderzoeken ongebruikt voorbij laten gaan. In de bestreden beschikking is in onvoldoende mate aangetoond dat er voor eiser adequate opvang is in Mauritanië. Ook na ommekomst van de termijn van zes maanden heeft verweerder niet zo spoedig mogelijk onderzocht of er sprake is van adequate opvang in het land van herkomst.

2.6 De rechtbank oordeelt als volgt.

Vooropgesteld moet worden, dat niet is gebleken dat de politieke en mensenrechtensituatie in Mauritanië zodanig is, dat asielzoekers uit dat land zonder meer als vluchteling behoren te worden aangemerkt. Derhalve zal aannemelijk moeten zijn, dat met betrekking tot eiser persoonlijk feiten en omstandigheden bestaan waardoor hij gegronde reden heeft te vrezen voor vervolging in vluchtelingenrechtelijke zin.

De rechtbank

- verklaart het beroep gegrond;

- vernietigt de bestreden beschikking van 19 juni 2000;

- herroept de beschikking in primo van 18 februari 2000;

- bepaalt dat verweerder opnieuw op de aanvraag zal beslissen met inachtneming van deze uitspraak;

- wijst de Staat der Nederlanden aan als rechtspersoon om het betaalde griffierrecht ad ƒ 50,-- aan eiser te vergoeden;

- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiser, ad ƒ 1.420,--, onder aanwijzing van de Staat der Nederlanden als rechtspersoon die deze kosten aan eiser dient te voldoen.

----------------

Tegen deze uitspraak staat geen hoger beroep open (artikel 33e Vw).

Afschrift verzonden: 04 jul 2001