Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 06-03-2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:1028, BRE - 17 _ 7330

2.1.

[naam 1] is directeur en tevens enig aandeelhouder van belanghebbende (hierna: de dga). Belanghebbende is enig aandeelhouder van [A] B.V. (hierna: [A] BV).

2.2.

[A] BV is bij akte van [datum] opgericht. Namens [A] BV in oprichting is op 30 november 2012 en 29 maart 2013 een S&O (speur en ontwikkelingswerk)-verklaring aangevraagd ten behoeve van de S&O-afdrachtvermindering als bedoeld in artikel 21, eerste lid, van de Wet vermindering afdracht loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen (hierna: WVA).

2.3.

Agentschap NL van het Ministerie van Economische zaken (thans Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) heeft aan [A] BV i.o. voor de periode januari 2013 tot en met april 2013 en de periode mei 2013 tot en met augustus 2013 S&O-verklaringen afgegeven met dagtekeningen van respectievelijk 17 april 2013 en 14 juni 2013.

2.4.

Belanghebbende heeft in de maanden januari tot en met juli 2013 loon aan de dga betaald voor onder meer zijn werkzaamheden ten behoeve van [A] BV i.o.. Belanghebbende heeft bij haar afdrachten op aangiften loonheffingen voor de periode 1 januari tot en met 31 juli 2013 rekening gehouden met een afdrachtvermindering loonbelasting in verband met speur- en ontwikkelingswerk tot een bedrag van in totaal € 13.958.

2.5.

[A] BV heeft eerst vanaf augustus 2013 loon aan de dga betaald.

2.6.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslag aan belanghebbende opgelegd, omdat aan belanghebbende voor het jaar 2013 geen S&O-verklaring is afgegeven en zij dus ten onrechte een bedrag van € 13.958 aan afdrachtvermindering heeft geclaimd.

2.7.

Rijksdienst voor Ondernemend Nederland heeft bij besluit van 7 maart 2017 het verzoek van [A] BV om de tenaamstelling van de afgegeven S&O-verklaringen te wijzigen in die van belanghebbende afgewezen.

2.8.

In geschil is of de naheffingsaanslag terecht en tot het juiste bedrag aan belanghebbende is opgelegd.

2.9.

2.10.

Artikel 3, aanhef en onderdeel h, van de WVA (tekst 2013) bepaalt dat de inhoudingsplichtige met de S&O-afdrachtvermindering de over een tijdvak af te dragen loonbelasting, dan wel af te dragen loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen kan verminderen, doch niet verder dan tot nihil.

2.11.

2.12.

Voor zover het beroep erop ziet op dat de afdrachtvermindering ten onrechte is gecorrigeerd, faalt het beroep. Op basis van de wet kan belanghebbende de S&O-afdrachtvermindering niet in aanmerking nemen, aangezien zij niet over een ten name van haar afgegeven S&O-verklaring beschikt. Het in 2.9 vermelde betoog van belanghebbende kan dat niet anders maken. Dat neemt niet weg dat de rechtbank begrijpt dat het voor de dga zuur is dat de fiscale subsidie in de vorm van de S&O-afdrachtvermindering wordt misgelopen, hoewel de door hem verrichte activiteiten als zodanig als voldoende zijn gekwalificeerd om in aanmerking te komen voor deze subsidie.

2.13.

Ook het in 2.9, tweede alinea, vermelde betoog helpt belanghebbende niet. Vast staat dat belanghebbende over de periode 1 januari 2013 tot en met 31 juli 2013 al het loon aan de dga heeft betaald en de daarop ingehouden loonbelasting heeft afgedragen. Verder was [A] BV in die periode nog niet opgericht. Gelet op het voorgaande faalt de stelling dat belanghebbende teveel loonheffingen heeft afgedragen. Dat de dga in de desbetreffende periode 80% van zijn totale arbeidstijd heeft besteed aan werkzaamheden ten behoeve van [A] BV i.o. en dat wellicht intern de loonkosten zijn doorbelast aan, dan wel direct zijn geboekt bij, [A] BV i.o., maakt dat niet anders.

2.14.

Het beroep is daarom ongegrond.

2.15.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;