Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 16-06-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3037, AWB - 20 _ 7329

2.1.

Belanghebbende woonde het gehele jaar 2017 in België. Verder dreef belanghebbende tot 6 december 2017 een onderneming in Nederland.

2.2.

Belanghebbende is met dagtekening 28 februari 2018 uitgenodigd tot het doen van aangifte IB over het jaar 2017. Aan belanghebbende is op grond van de uitstelregeling voor belastingconsulenten (beconregeling) uitstel verleend tot het doen van aangifte tot 1 mei 2019. Met dagtekening 31 mei 2019 heeft de inspecteur belanghebbende een herinnering verstuurd. Vervolgens is belanghebbende met dagtekening 31 juli 2019 aangemaand tot het doen van aangifte vóór 21 augustus 2019. Belanghebbende heeft binnen de aanmaningstermijn geen aangifte ingediend.

2.3.

De inspecteur heeft met dagtekening 4 december 2019 de aanslag IB 2017 ambtshalve opgelegd naar een geschat belastbaar inkomen uit werk en woning van € 15.000. Bij gelijktijdige beschikkingen heeft de inspecteur belanghebbende € 89 aan belastingrente in rekening gebracht en hem een verzuimboete van € 369 opgelegd wegens het niet (tijdig) indienen van de aangifte IB 2017 (hierna: de aanslag).

2.4.

2.5.

In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

-

Is het bezwaar terecht niet-ontvankelijk verklaard?

-

Heeft de inspecteur terecht het verzoek om ambtshalve vermindering ten aanzien van de boete afgewezen?

2.6.

De termijn voor het indienen van een bezwaarschrift bedraagt zes weken.¹ Deze termijn vangt aan op de dag na die van dagtekening van een aanslagbiljet, tenzij de dag van de dagtekening gelegen is vóór de dag van de bekendmaking.² Een bezwaarschrift is tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen.³ Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaarschrift blijft niet-ontvankelijkverklaring op grond daarvan achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest.⁴

2.7.

Het aanslagbiljet met de verzuimboete is gedagtekend 4 december 2019. Er is geen aanleiding om aan te nemen dat de aanslag pas na die datum is verzonden, zodat de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift is geëindigd op 15 januari 2020. Belanghebbende stelt dat hij op 14 januari 2020 bezwaar heeft gemaakt door middel van het alsnog indienen van de aangifte IB 2017. Daargelaten of dat kan gelden als het maken van bezwaar heeft belanghebbende zijn stelling niet aannemelijk gemaakt nu hij daar geen enkel bewijs voor heeft geleverd.

2.8.

De rechtbank concludeert daarom dat het stuk met dagtekening 19 februari 2020 – ontvangen door de inspecteur op 20 februari 2020 – het bezwaarschrift is. Dit bezwaarschrift is niet tijdig ingediend.

2.9.

Belanghebbende heeft geen gronden aangevoerd die tot de conclusie kunnen leiden dat er sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding. Gelet op het voorgaande heeft de inspecteur het bezwaar tegen de aanslag terecht niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is in zoverre ongegrond verklaard.

2.10.

Het beroepschrift is, gelet op de motivering ervan, mede aan te merken als een rechtstreeks beroep tegen de gedeeltelijke afwijzing van het verzoek om ambtshalve vermindering als bedoeld in artikel 9.6, derde lid, van de Wet IB 2001. Partijen hebben ingestemd met prorogatie zodat de rechtbank hierover zal oordelen.

2.11.

Op grond van artikel 9.6, eerste lid, van de Wet IB 2001 in samenhang met artikel 45aa van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001 vermindert de inspecteur een boete ambtshalve zodra hem is gebleken dat deze tot een te hoog bedrag is vastgesteld. Gezien deze bepalingen rust op belanghebbende de last om de feiten en omstandigheden te stellen en bij betwisting aannemelijk te maken waaruit volgt dat de boete te hoog is.⁵

2.12.

Belanghebbende heeft in dit kader bepleit dat hij in de veronderstelling was dat hij geen aangifte hoefde te doen, omdat hij het gehele jaar 2016 in België woonde en werkte. Nu belanghebbende is uitgenodigd, herinnerd en aangemaand tot het doen van aangifte, volgt de rechtbank belanghebbende niet in zijn stelling dat daaruit volgt dat de verzuimboete onterecht is vastgesteld. Een ieder die is uitgenodigd tot het doen van aangifte, is verplicht die aangifte te doen.

2.13.

Ook stelt belanghebbende dat uit het aangifteprogramma naar voren kwam dat hij geen aangifte hoefde te doen. Hij vertrouwde er daarom op dat hij geen aangifte hoefde te doen. Tot de stukken van het geding behoort een schermafdruk van deze melding. De rechtbank overweegt dat uit de schermafdruk van een gedeelte van het aangifteprogramma waarin de melding te zien is, niet valt op te maken of de melding is gebaseerd op – door of namens belanghebbende ingevulde - juiste informatie in de onderdelen van het aangifteprogramma welke daaraan voorafgaand zijn ingevuld. Ook op dit punt maakt belanghebbende niet aannemelijk dat de boete onterecht en daarmee te hoog is vastgesteld.

2.14.

Belanghebbende heeft voorts bepleit dat omdat aan zijn partner ook een verzuimboete is opgelegd, de boete te hoog is. De rechtbank ziet hierin geen grond om te oordelen dat de verzuimboete ambtshalve had moeten worden verminderd, nu het om twee verschillende belastingplichtigen gaat en om twee verschillende verzuimen gaat. Het gelijk is ook op dit punt aan de inspecteur. Het beroep is ook in zoverre ongegrond verklaard.

2.15.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;