Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3690, BRE 20/6504

2.1.

Belanghebbende heeft in zijn aangifte IB/PVV 2016 uitgaven voor specifieke zorgkosten in aftrek gebracht, bestaande uit kosten voor vervoer in verband met ziekte of invaliditeit (vervoerskosten) van € 41, dieetkosten van € 950 en extra uitgaven voor kleding en beddengoed van € 310.

2.2.

De inspecteur heeft belanghebbende per brief van 20 november 2017 op de hoogte gesteld van zijn voornemen om af te wijken van de aangifte. De inspecteur is onder meer voornemens de geclaimde aftrek voor uitgaven voor specifieke zorgkosten te weigeren.

2.3.

Naar aanleiding van de reactie van belanghebbende op het voornemen heeft de inspecteur per brief van 22 januari 2018 belanghebbende op de hoogte gesteld van zijn voornemen tot herziening van de afwijkingen. De inspecteur is voornemens uitsluitend de aftrek van de dieetkosten voor een bedrag van € 900 toe te staan.

2.4.

De inspecteur heeft conform de herziening (zie 2.3) de aanslag IB/PVV 2016 opgelegd.

2.5.

Bij uitspraak op bezwaar heeft de inspecteur de aanslag gehandhaafd.

2.6.

Tussen partijen is enkel nog in geschil het antwoord op de vraag of belanghebbende recht heeft op de door hem geclaimde aftrek voor vervoerskosten en voor extra uitgaven voor kleding en beddengoed.

2.7.

De rechtbank stelt voorop dat de Wet op de inkomstenbelasting 2001 (Wet IB 2001) aan de aftrek van (specifieke) zorgkosten een aantal voorwaarden stelt. Op grond van artikel 6.1 in samenhang met artikel 6.17 en 6.18 van de Wet IB 2001 is onder meer vereist dat de kosten zijn gemaakt in verband met ziekte of invaliditeit, dat de kosten uitstijgen boven een bepaalde inkomensafhankelijke drempel en bovendien dat de kosten op de belastingplichtige drukken. Dat laatste betekent dat de kosten moeten zijn gemaakt door de belastingplichtige en dat deze niet door een ander, bijvoorbeeld door de zorgverzekeraar, worden vergoed. Kosten die onder het verplichte of vrijwillig verhoogde eigen risico vallen, zijn evenmin aftrekbaar. Op belanghebbende rust de bewijslast ten aanzien van de door hem geclaimde zorgkosten. Hij dient dan ook feiten en omstandigheden aannemelijk te maken waaruit het door hem voorgestane bedrag aan aftrekbare zorgkosten volgt.

2.8.

Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende zorgverleners heeft bezocht voor het ondergaan van een medische behandeling. Belanghebbende heeft dus in beginsel recht op aftrek van vervoerskosten. Wat partijen verdeeld houdt is of belanghebbende aannemelijk heeft gemaakt dat de door hem opgevoerde kosten ook kosten zijn die zijn gemaakt om die zorgverleners te bezoeken.

2.9.

Belanghebbende heeft ter onderbouwing van de vervoerskosten een door hemzelf opgestelde kostenspecificatie overgelegd. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende daarmee niet aannemelijk gemaakt dat en in hoeverre de kosten op hem hebben gedrukt. Uit de specificatie blijkt namelijk niet of en in hoeverre belanghebbende de gemaakte kosten vergoed heeft gekregen door – bijvoorbeeld – de zorgverzekeraar. Daarbij komt dat het bedrag dat volgt uit de specificatie niet overeen komt met het door belanghebbende opgevoerde bedrag. De inspecteur heeft naar het oordeel van de rechtbank de aftrek voor vervoerskosten terecht geweigerd.

2.10.

Indien een belastingplichtige (in verband met ziekte of invaliditeit) extra uitgaven voor kleding en beddengoed heeft gedaan, dan kan hij hiervoor een standaardbedrag van € 300 in aftrek brengen (artikel 38 Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001, tekst 2016). De kosten kunnen pas voor aftrek in aanmerking komen indien de extra uitgaven ook daadwerkelijk zijn gedaan.

2.11.

Belanghebbende heeft in verband met huidproblemen van zijn dochter extra uitgaven voor kleding en beddengoed in aftrek gebracht. Ter onderbouwing hiervan heeft hij een medische verklaring overgelegd. Daarbij heeft hij toegelicht dat ter bestrijding van die huidproblemen een vette crème (veelvuldig) moet worden aangebracht. Dit leidt tot extra wassen van kleding en beddengoed. Naar het oordeel van de rechtbank is belanghebbende met het enkel overleggen van een medische verklaring er niet in geslaagd aannemelijk te maken dat er extra kosten zijn gemaakt voor kleding en beddengoed. De inspecteur heeft de aftrek voor extra uitgaven voor kleding en beddengoed terecht geweigerd.

2.12.

Het beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op de beschikking belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen afzonderlijke gronden aangevoerd. Het is de rechtbank ook niet gebleken dat de belastingrente onjuist is.

2.13.

Gelet op dat wat hiervoor is overwogen is het beroep ongegrond verklaard.

2.14.

De door belanghebbende gevraagde vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn wordt toegewezen. De Hoge Raad heeft als uitgangspunt bepaald dat een redelijke behandeltermijn voor de bezwaar- en beroepsfase in eerste aanleg een periode van twee jaar bedraagt (zie Hoge Raad 19 februari 2016, ECLI:NL:HR:2016:252). Indien deze termijn wordt overschreden, is er aanleiding voor een vergoeding van immateriële schade. De inspecteur heeft het bezwaarschrift van belanghebbende ontvangen op 19 maart 2018, de rechtbank doet uitspraak op 22 juli 2021. De redelijke termijn is daarmee overschreden met (afgerond) één jaar en vijf maanden. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende recht op een schadevergoeding van € 1.500. Dit bedrag komt geheel voor rekening van de inspecteur vanwege de lange duur van de bezwaarprocedure.

2.15.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 748 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 748 en een wegingsfactor 0,5).

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;