Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3694, BRE 20/7525 en BRE 20/7526

2.1.

Belanghebbende drijft een onderneming in de vorm van een eenmanszaak. De activiteiten van de onderneming bestaan uit de in- en verkoop van gebruikte caravans en het verkopen van caravanaccessoires.

2.2.

De inspecteur heeft belanghebbende uitgenodigd voor het doen van aangifte IB/PVV 2016. De inspecteur heeft hiervoor op verzoek uitstel verleend tot 1 september 2017. Per brieven van 22 september 2017 en 3 november 2017 heeft de inspecteur belanghebbende herinnerd respectievelijk aangemaand om uiterlijk 17 november 2017 aangifte te doen.

2.3.

De inspecteur heeft op 6 september 2017 telefonisch aan belanghebbende aangekondigd een onderzoek te starten naar de aanvaardbaarheid van de aangiften IB/PVV over de jaren 2012 tot en met 2014 en van de aangiften omzetbelasting over de tijdvakken 1 januari 2012 tot en met 31 december 2016.

2.4.

Op 21 november 2017 heeft belanghebbende de aangifte IB/PVV 2016, voor zover van belang, als volgt ingediend:

2.5.

De inspecteur heeft belanghebbende op 11 december 2017 medegedeeld dat het boekenonderzoek wordt uitgebreid met een onderzoek naar de aanvaardbaarheid van de aangifte IB/PVV 2016. De inspecteur heeft het onderzoek afgerond op 26 maart 2018. Naar aanleiding van de resultaten van het onderzoek heeft de inspecteur met dagtekening 21 februari 2020 de aanslag IB/PVV 2016 als volgt opgelegd:

2.6.

Bij uitspraak op bezwaar heeft de inspecteur de aanslagen en de boetebeschikking gehandhaafd.

2.7.

2.8.

Op grond van artikel 11, derde lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) vervalt de bevoegdheid tot het vaststellen van een aanslag door verloop van drie jaren na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan. Indien voor het doen van aangifte uitstel is verleend, wordt de termijn met de duur van dit uitstel verlengd. In het geval dat de aanslag wordt opgelegd met gebruikmaking van de uitsteltermijn is het aan de inspecteur om aannemelijk te maken dat er daadwerkelijk uitstel is verleend.

2.9.

2.10.

Naar het oordeel van de rechtbank mocht de inspecteur bij de behandeling van het uitstelverzoek op de bevoegdheid van de in 2.9 genoemde gemachtigde vertrouwen. Belanghebbende heeft geen feiten en omstandigheden aannemelijk gemaakt waaruit volgt dat de inspecteur er redelijkerwijs niet vanuit kon gaan dat het uitstelverzoek niet met instemming van belanghebbende is gedaan. Het betoog van belanghebbende dat de inspecteur ten tijde van het boekenonderzoek wist dat deze gemachtigde de aangiften van belanghebbende niet meer verzorgde treft geen doel. Het boekenonderzoek was immers ten tijde van het verlenen van het uitstel nog niet aangekondigd. Ook de stelling van belanghebbende dat sprake is van stilzwijgend verleend uitstel waardoor de aanslagtermijn niet kan worden verlengd slaagt niet, gelet op de herinnerings- en aanmaningsbrief waarin het verleende uitstel aan belanghebbende kenbaar is gemaakt. Dat is als zodanig namelijk niet (voldoende gemotiveerd) bestreden.

2.11.

De rechtbank is dus van oordeel dat aan belanghebbende uitstel is verleend voor het indienen van de aangifte. Dat brengt mee dat de termijn waarbinnen de inspecteur de aanslagen kan vaststellen, wordt verlengd met de duur waarvoor het uitstel is verleend. Die termijn eindigt dus op 1 juni 2020. De inspecteur heeft de aanslagen dan tijdig opgelegd.

2.12.

De inspecteur is bij het opleggen van de aanslagen afgeweken van de aangifte. De inspecteur stelt zich daarbij op het standpunt dat het belastbaar inkomen uit werk en woning tot een hoger bedrag dient te worden vastgesteld omdat ten eerste de winstmarge hoger is dan door belanghebbende is aangegeven en ten tweede belanghebbende ten onrechte bepaalde kosten in aftrek heeft genomen. Belanghebbende betwist dat er sprake is van één of meer gebreken in de aangifte.

2.13.

De rechtbank zal aan de hand van de normale bewijslastverdeling beoordelen of er sprake is van één of meer gebreken in de ingediende aangifte en laat daarbij in het midden of er gelet hierop grond is voor omkering en verzwaring van de bewijslast. Op de inspecteur rust de last om aannemelijk te maken dat de winstmarge tot een hoger bedrag dient te worden vastgesteld. Op belanghebbende rust de last om, gelet op de gemotiveerde betwisting door de inspecteur, feiten en omstandigheden aannemelijk te maken die de aftrek van de kosten rechtvaardigen.

2.14.

De inspecteur heeft aan de hand van de aangeleverde administratie de winstmarge berekend op € 93.503. De inspecteur heeft op basis van de ingekochte caravans en de daar tegenoverstaande verkopen een omzetberekening gemaakt. Hij heeft daarbij gebruik gemaakt van de aangeleverde overzichten van de ingekochte en verkochte caravans, de inkoopverklaringen en de aanwezige verkoopfacturen. Aangezien de inspecteur is uitgegaan van de aangeleverde administratie en belanghebbende hiertegen onvoldoende concrete en objectief controleerbare gegevens heeft ingebracht, is de inspecteur in de op hem rustende bewijslast omtrent de winstmarge geslaagd.

2.15.

Belanghebbende heeft zich op het standpunt gesteld dat tot de aftrekbare kosten ook moeten worden gerekend de onder de ‘mutaties per maand’ vermelde bedragen van in totaal € 15.116, waarvan de facturen alleen digitaal aanwezig zijn. De inspecteur heeft de aftrek van deze kosten niet geaccepteerd omdat bedoelde facturen niet zijn overgelegd. Van belanghebbende, die kosten in aanmerking wil nemen, mag worden verlangd dat bijbehorende facturen worden overgelegd. Door dit achterwege te laten, is belanghebbende naar het oordeel van de rechtbank niet in zijn bewijslast geslaagd. De inspecteur heeft deze kosten terecht niet in aftrek toegelaten.

2.16.

2.17.

2.18.

De beroepen worden geacht mede betrekking te hebben op de beschikkingen belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen afzonderlijke gronden aangevoerd. Het is de rechtbank ook niet gebleken dat de belastingrente onjuist is berekend.

2.19.

De aanslagen IB/PVV en Zvw 2016 en de beschikkingen belastingrente zijn naar de juiste bedragen opgelegd.

2.20.

Op grond van artikel 67a van de AWR, gelezen in samenhang met artikel 9, derde lid van de AWR, kan voor het niet tijdig indienen van de aangifte voor een aanslagbelasting een boete worden opgelegd indien de belastingplichtige is aangemaand binnen een in de aanmaning gestelde termijn aangifte te doen. Voor het opleggen van een dergelijke boete is niet vereist dat er sprake is van opzet of grove schuld. Alleen bij afwezigheid van alle schuld dient oplegging van de boete achterwege te blijven.

2.21.

De inspecteur heeft de boete in overeenstemming met de daarvoor geldende wettelijke bepalingen opgelegd. Vast staat namelijk dat de inspecteur belanghebbende heeft uitgenodigd, herinnerd en aangemaand om aangifte IB/PVV 2016 te doen. Tevens staat vast dat belanghebbende niet binnen de in de aanmaning gestelde termijn aangifte heeft gedaan.

2.22.

2.23.

De rechtbank dient vervolgens te beoordelen of de opgelegde boete, gelet op alle omstandigheden van het geval, passend en geboden is. Naar het oordeel van de rechtbank zijn omstandigheden gesteld noch gebleken die aanleiding geven voor een matiging van de opgelegde boete. De rechtbank acht de verzuimboete van € 369 dan ook passend en geboden.

2.24.

Gelet op dat wat hiervoor is overwogen zijn de beroepen ongegrond verklaard. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;