Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 14-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3758, AWB - 19 _ 3040

2.1.

Belanghebbende is op [datum 1] 2017 opgericht. Zij houdt alle aandelen in [B.V. 1] B.V. en [B.V. 2] B.V. [aandeelhouder/bestuurder] is sinds [datum 2] 2017 enig aandeelhouder en bestuurder van belanghebbende.

2.2.

Belanghebbende heeft op [datum 2] 2017 een motorjacht, genaamd [motorjacht] ’ (hierna: het jacht) gekocht voor een bedrag van € 38.500 van de onderneming [eenmanszaak] . [eenmanszaak] heeft de levering van het jacht gelist als intracommunautaire levering en het 0%-tarief toegepast.

2.3.

Belanghebbende heeft in de aangiften omzetbelasting voor het jaar 2017 geen belaste omzet of prestaties aangegeven en een bedrag van € 53 aan voorbelasting in aftrek gebracht, resulterend in een teruggaaf van € 53.

2.4.

De inspecteur heeft op 19 februari 2018 bij belanghebbende een boekenonderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting over de periode van [datum 2] 2017 tot en met 31 december 2017. De bevindingen zijn opgenomen in een rapport met dagtekening 3 april 2018. In het rapport is geconcludeerd dat belanghebbende in haar aangiften ten onrechte geen intracommunautaire verwerving in aanmerking heeft genomen, ter zake waarvan zij € 8.085 aan omzetbelasting verschuldigd is. Daarnaast is geconcludeerd dat belanghebbende in haar aangiften ten onrechte een bedrag van € 53 aan voorbelasting in aftrek heeft gebracht en geen recht heeft op aftrek van voorbelasting ter zake van de intracommunautaire verwerving van het jacht, omdat – in de kern weergegeven – belanghebbende in 2017 geen ondernemer is voor de omzetbelasting. In het rapport is ook een boete aangekondigd van 10% van het nog te betalen bedrag aan omzetbelasting.

2.5.

Conform de in het controlerapport voorgestelde correcties heeft de inspecteur over de periode [datum 2] 2017 tot en met 31 december 2017 een naheffingsaanslag van € 8.138 met boete opgelegd.

2.6.

2.7.

2.8.

2.9.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslag OB en boete- en rentebeschikkingen gehandhaafd.

2.10.

In geschil is of de naheffingsaanslag OB en de verzuimboete terecht en niet tot te hoge bedragen zijn vastgesteld. Meer in het bijzonder is in geschil het antwoord op de volgende vragen:

1. Kan belanghebbende worden aangemerkt als ondernemer voor de omzetbelasting, waardoor zij recht heeft op aftrek van voorbelasting;

2. Is er sprake van een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel;

3. Is er sprake van een belastbaar feit voor de omzetbelasting;

4. Is er sprake van een verzuim ter zake waarvan een boete kan worden opgelegd?

2.11.

Op grond van artikel 2 van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB) in samenhang met artikel 15, eerste lid, onderdeel a en onderdeel b, van de Wet OB mag een ondernemer de belasting die in het tijdvak van aangifte door andere ondernemers aan hem in rekening wordt gebracht, in aftrek brengen op de door hem verschuldigde belasting ter zake van de aan de ondernemer verrichte leveringen van goederen en verleende diensten en ter zake van de door hem verrichte intracommunautaire verwervingen van goederen.

2.12.

Het recht op aftrek van voorbelasting bestaat slechts voor ondernemers in de zin van de Wet OB voor goederen die bestemd zijn voor belaste prestaties. In artikel 7 van de Wet OB en artikel 9 van de Richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (hierna BTW-richtlijn) is opgenomen wie voor de omzetbelasting wordt aangemerkt als ondernemer. De uitleg die het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ) aan het begrip ‘belastingplichtige’ geeft, is onverkort van toepassing op de uitleg van het begrip ‘ondernemer’ in de zin van de Wet OB.

2.13.

Volgens artikel 9, eerste lid, eerste alinea, van de BTW-richtlijn wordt als belastingplichtige beschouwd eenieder die, op ongeacht welke plaats, zelfstandig een economische activiteit verricht, ongeacht het oogmerk of het resultaat van die activiteit. Om vast te stellen of belanghebbende handelt als belastingplichtige, en dus als ondernemer in de zin van artikel 7 van de Wet OB, moet worden bepaald of zij met die handelingen een economische activiteit in de hiervoor bedoelde zin uitoefent.

2.14.

Het begrip economische activiteit is in artikel 9, eerste lid, tweede alinea van BTW-richtlijn omschreven als alle werkzaamheden van een fabrikant, handelaar of dienstverrichter. Dit begrip omvat volgens deze bepaling in het bijzonder de exploitatie van een lichamelijke of onlichamelijke zaak om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen.¹ Ook voorbereidende activiteiten, zoals verkrijging van bedrijfsmiddelen, worden tot de economische activiteiten van de onderneming gerekend.

2.15.

Van een economische activiteit is sprake als is voldaan aan de volgende criteria. Ten eerste dient het karakter van de werkzaamheid duurzaam te zijn en ten tweede dient de activiteit onder bezwarende titel plaats te vinden. Om te beoordelen of een activiteit als een economische activiteit kwalificeert, zijn alle omstandigheden waaronder die activiteit plaatsvindt relevant.²

2.16.

Op belanghebbende rust de bewijslast dat aan de voorwaarden voor aftrek van voorbelasting is voldaan.

2.17.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat is voldaan aan de voorwaarden voor het recht op aftrek van voorbelasting ter zake van de verwerving van het jacht. Volgens belanghebbende kan zij in 2017 worden aangemerkt als ondernemer voor de omzetbelasting, aangezien het jacht door haar is aangekocht met het als doel het jacht aan [B.V. 1] B.V. ter beschikking te stellen voor commerciële exploitatie. Ter ondersteuning daarvan heeft belanghebbende nog het volgende aangevoerd:

-

er hebben in 2017 opknapwerkzaamheden aan het jacht en investeringen plaatsgevonden om het jacht verhuur gereed te maken;

-

in 2018 en 2019 heeft door [B.V. 1] B.V. commerciële verhuur plaatsgevonden van het jacht en is omzet behaald bij meerdere klanten;

-

er is door [B.V. 1] B.V. een website opgezet;

-

er is door [B.V. 1] B.V. een commercieel aantrekkelijke ligplaats gehuurd;

-

er is door [B.V. 1] B.V. reclame gemaakt voor de verhuur van het jacht;

-

door [B.V. 1] B.V. zijn commerciële activiteiten ontplooid, zoals deelname aan [commerciële activiteit] .

2.18.

De rechtbank stelt voorop dat bij beantwoording van de vraag of de activiteiten van belanghebbende erop zijn gericht om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen, alle omstandigheden van het geval in aanmerking moeten worden genomen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende onvoldoende aannemelijk gemaakt dat zij activiteiten heeft verricht die erop zijn gericht om duurzaam opbrengst uit te verkrijgen. Daarbij acht de rechtbank van belang dat, zoals belanghebbendes adviseur tijdens het boekenonderzoek heeft verklaard, er in 2017 nog geen huurovereenkomst voor het jacht met [B.V. 1] B.V. is opgemaakt. Belanghebbende heeft ook niet aannemelijk gemaakt dat in een later jaar een huurovereenkomst voor het jacht met [B.V. 1] B.V. is gesloten of nadere afspraken tussen beide partijen zijn gemaakt over het gebruik van het jacht door [B.V. 1] B.V. en de daarvoor door belanghebbende te ontvangen vergoeding. Dit had wel in de rede gelegen indien bij belanghebbende het voornemen bestond om het jacht duurzaam, en niet slechts incidenteel bij behoefte, aan [B.V. 1] B.V. tegen vergoeding ter beschikking te stellen. Verder acht de rechtbank van belang dat belanghebbende enkel stukken heeft overgelegd en omstandigheden heeft aangedragen ter ondersteuning van de stelling dat [B.V. 1] B.V. het jacht commercieel heeft geëxploiteerd. Belanghebbende heeft echter, naar het oordeel van de rechtbank, geen relevante objectieve gegevens overgelegd waaruit blijkt wat de omvang van belanghebbendes terbeschikkingstellingsactiviteiten is geweest en of voor deze activiteiten een vergoeding is ontvangen. Tot slot acht de rechtbank van belang dat de terbeschikkingstellingsactiviteiten aan [B.V. 1] B.V. inmiddels zijn gestaakt.

2.19.

De rechtbank concludeert, gelet op het voorgaande in samenhang bezien, dat belanghebbende in 2017 niet kan worden aangemerkt als ondernemer in de zin van artikel 7 van de Wet OB. Dat betekent dat belanghebbende geen recht heeft op aftrek van voorbelasting.

2.20.

Belanghebbende heeft nog aangevoerd dat bij haar het in rechte te beschermen vertrouwen is gewekt dat haar een periode zou worden gegund om aan te tonen dat sprake is van ondernemerschap, dat het bezwaar gedurende deze periode zou worden aangehouden en dat zij gedurende deze periode uitstel van betaling zou krijgen. De inspecteur betwist dat dergelijke toezeggingen zijn gedaan.

2.21.

Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel moet sprake zijn van feiten en/of omstandigheden die bij belanghebbende in redelijkheid de indruk hebben kunnen wekken dat sprake was van een bewuste standpuntbepaling dan wel een toezegging van de inspecteur.

2.22.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende, tegenover de gemotiveerde betwisting van de inspecteur, niet aannemelijk gemaakt dat de inspecteur de door haar geschetste toezeggingen heeft gedaan. Integendeel, uit de brief van 1 oktober 2018 (zie 2.6) maakt de rechtbank op dat de inspecteur slechts heeft voorgesteld, zoals hij ook ter zitting heeft verklaard, dat de vraag of belanghebbende kan worden aangemerkt als ondernemer voor de omzetbelasting een jaar later opnieuw kan worden beoordeeld en op basis van deze beoordeling de aanslag eventueel ambtshalve kan worden verminderd. Verder maakt de rechtbank uit de e-mailberichten van 29 oktober 2018 en 7 februari 2019 (zie 2.7 en 2.8) op dat de inspecteur belanghebbende naar de Ontvanger van de Belastingdienst heeft verwezen voor het maken van betaalafspraken. Het beroep op het vertrouwensbeginsel slaagt daarom niet.

2.23.

Namens belanghebbende is ter zitting aangevoerd dat indien zij, zoals de inspecteur stelt, geen recht heeft op aftrek van voorbelasting omdat zij geen ondernemer is voor de omzetbelasting, zij ook niet in de heffing van omzetbelasting kan worden betrokken. Naar de rechtbank begrijpt stelt belanghebbende zich op het standpunt dat voor zover zij niet kan worden aangemerkt als ondernemer voor de omzetbelasting, zij ten onrechte in de heffing van omzetbelasting is betrokken ten aanzien van de intracommunautaire verwerving. De inspecteur heeft de stelling van belanghebbende ter zitting bestreden.

2.24.

Naar het oordeel van de rechtbank slaagt de stelling van belanghebbende niet en zij overweegt daartoe als volgt.

2.25.

Aan belanghebbende is bij de naheffingsaanslag een verzuimboete opgelegd op grond van artikel 67c van de AWR. Op grond van het eerste lid van die bepaling kan de inspecteur aan de belastingplichtige die de belasting, die op aangifte moet worden voldaan, niet of gedeeltelijk niet binnen de gestelde termijn heeft betaald, een verzuimboete opleggen van ten hoogste € 5.278 (tekst 2017). Artikel 24 het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst bepaalt vervolgens dat een verzuimboete wordt opgelegd van 10% van de verschuldigde belasting. De aan belanghebbende opgelegde boete is in overeenstemming met voornoemde bepalingen opgelegd.

2.26.

De rechtbank overweegt dat nu de naheffingsaanslag terecht aan belanghebbende is opgelegd, er sprake is van een verzuim als hiervoor is omschreven. Alleen in het geval van afwezigheid van alle schuld (avas) of als sprake is van en pleitbaar standpunt wordt geen verzuimboete opgelegd. Dat sprake is van afwezigheid van alle schuld of een pleitbaar standpunt is gesteld noch gebleken. De verzuimboete is naar het oordeel van de rechtbank dan ook terecht aan belanghebbende opgelegd.

2.27.

De rechtbank acht de opgelegde boete passend en geboden. Omstandigheden die aanleiding kunnen geven voor het matigen van de boete zijn niet gesteld of gebleken. De duur van de procedure vormt voor de rechtbank wel aanleiding om de boete ambtshalve te matigen. De rechtbank stelt vast dat 3 april 2018 geldt als aanvangsmoment van de redelijke termijn in de zin van artikel 6 van het EVRM, nu op dat moment de boete is aangekondigd. Sinds de aankondiging van de boete is dus (afgerond) 3 jaar en 4 maanden verstreken. De redelijke termijn is daarmee met afgerond 15 maanden overschreden. De boete zal daarom met 15% worden gematigd tot € 691.³

2.28.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard. De ambtshalve constatering dat sprake is van overschrijding van de redelijke termijn met betrekking tot de boete maakt dat niet anders.⁴

2.29.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;