Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 27-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3836, AWB - 20 _ 6755

2.1.

Belanghebbende was vanaf [datum 1] 1994 in algehele gemeenschap van goederen gehuwd met [ex-echtgenoot] (de ex-echtgenoot).

2.2.

De ex-echtgenoot stond volgens de Basisregistratie Personen tot [datum 2] 2014 ingeschreven op hetzelfde adres als belanghebbende.

2.3.

In 2015 is een verzoek tot echtscheiding ingediend. Op 2 maart 2016 is door de rechtbank de echtscheiding uitgesproken tussen belanghebbende en de ex-echtgenoot. Bij echtscheidingsbeschikking van 2 maart 2016 is het verzoek van de ex-echtgenoot om partneralimentatie afgewezen.

2.4.

Tot de gemeenschap van goederen behoorde de (voormalige) echtelijke woning gelegen aan de [woonplaats] . Blijkens de echtscheidingsbeschikking blijft de woning gemeenschappelijke eigendom in afwachting van de verkoop van de woning.

2.5.

Op de woning rustte een hypothecaire geldschuld waarover in 2016 een bedrag van € 7.079 aan rente is betaald.

2.6.

Belanghebbende heeft in haar aangifte IB/PVV voor het jaar 2016 het volledige bedrag aan rente in aftrek gebracht. Het aangegeven belastbaar inkomen uit werk en woning bedraagt € 26.653 en is als volgt opgebouwd.

2.7.

De inspecteur is bij de vaststelling van de definitieve aanslag met dagtekening 15 november 2019 afgeweken van de ingediende aangifte. Hij heeft daarbij de aftrekbare kosten eigen woning voor de helft gecorrigeerd naar € 2.907. Dit bedrag is gelijk aan 50% van € 7.080 (rente) minus € 633 (50% van het eigenwoningforfait). Daarnaast heeft de inspecteur een eigenwoningforfait van 50% in aanmerking genomen als ontvangen alimentatie. Het belastbaar inkomen uit werk en woning is vastgesteld op € 30.825 en is als volgt opgebouwd.

2.8.

In geschil is of belanghebbende recht heeft op aftrek van de volledige door haar betaalde hypotheekrente.

2.9.

Belanghebbende heeft het standpunt ingenomen dat zij recht heeft op aftrek van het volledige bedrag aan betaalde rente als eigenwoningrente, omdat het volledige bedrag aan hypotheekrente op haar heeft gedrukt.

2.10.

2.11.

Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende en de ex-echtgenoot geen fiscale partners waren in het jaar 2016. Vaststaat dat de echtelijke woning behoorde tot het gemeenschappelijk (huwelijks)vermogen. In de echtscheidingsbeschikking is voor zover van belang bepaald dat de woning gemeenschappelijk eigendom blijft tot de verkoop ervan en dat de resterende hypothecaire schuld dan wel overwaarde tussen partijen bij helfte zal worden gedeeld. Vorenstaande brengt mee dat de echtelijke woning voor belanghebbende in 2016 slechts voor 50% een eigen woning was in de zin van artikel 3.111 van de Wet IB 2001. Slechts de helft van de schuld die op de eigen woning rust, kwalificeert daarom voor belanghebbende als eigenwoningschuld. Dat belanghebbende in het onderhavige jaar de volledige verschuldigde hypotheekrente heeft voldaan maakt dat niet anders. Naar het oordeel van de rechtbank kan belanghebbende dan ook, slechts de helft van de door haar betaalde hypotheekrente als aftrekbare kosten in aftrek brengen.

2.12.

Voor zover belanghebbende bedoeld heeft te stellen dat sprake is van een onderhoudsverplichting in de zin van artikel 6.3, eerste lid aanhef en onderdeel f van de Wet IB 2001, zijn naar het oordeel van de rechtbank geen feiten en omstandigheden gesteld noch aannemelijk gemaakt om haar stelling te onderbouwen.

2.13.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.14.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;