Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 23-07-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4065, AWB - 20 _ 5502

2.1.

Belanghebbende drijft met ingang van [datum] 2012 een onderneming onder de naam [onderneming] (hierna: de onderneming). De bedrijfsactiviteiten van de onderneming bestaan uit de handel in en export van gebruikte auto’s. Belanghebbende is een wederverkoper als bedoeld in artikel 2a, lid 1, onderdeel k, Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB).

2.2.

De financiële transacties van belanghebbende worden voornamelijk contant afgewikkeld. Belanghebbende houdt zelf geen kasadministratie bij, maar laat dit doen door [boekhouder] (hierna: de boekhouder). De kasadministratie wordt maandelijks achteraf opgemaakt. De aangiften omzetbelasting worden ingediend door de boekhouder. Belanghebbende ontvangt een afschrift van de ingediende aangiften omzetbelasting.

2.3.

De inspecteur heeft op 17 mei 2016 een boekenonderzoek bij belanghebbende aangekondigd. Doel van het boekenonderzoek is om de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting over de periode 1 oktober 2015 tot en met 31 maart 2016 vast te stellen. Na aanvang van het boekenonderzoek heeft de inspecteur het boekenonderzoek uitgebreid naar de periode vanaf 1 april 2012.

2.4.

Belanghebbende heeft met betrekking tot de levering van de auto’s met de kentekens [kenteken 1] (op 30 januari 2015), [kenteken 2] (op 4 februari 2015) respectievelijk [kenteken 3] (op 12 juni 2015) een tarief van nihil toegepast (hierna: nihiltarief).

2.5.

Naar aanleiding van het boekenonderzoek heeft de inspecteur de toepassing van het nihiltarief voor de levering van de onder 2.4 vermelde auto’s geweigerd. In het controlerapport van 14 februari 2018, dat de bevindingen van het boekenonderzoek bevat, wordt de volgende toelichting gegeven:

2.6.

Ter zake van de verkoop van gebruikte auto’s heeft belanghebbende de omzetbelasting berekend met toepassing van de margeregeling¹.

2.7.

De inspecteur heeft tijdens het boekenonderzoek geconstateerd dat bij een deel van de auto’s waar de margeregeling is toegepast een door de leverancier ondertekende inkoopverklaring ontbreekt. De inspecteur heeft belanghebbende in de gelegenheid gesteld om alsnog door de leverancier ondertekende inkoopverklaringen over te leggen.

2.8.

Belanghebbende heeft vervolgens zijn leveranciers benaderd en 135 gesloten enveloppen met nieuwe, achteraf opgestelde, inkoopverklaringen aan de inspecteur verstrekt. De inspecteur heeft deze inkoopverklaringen beoordeeld en vervolgens 79 inkoopverklaringen, vanwege het ontbreken van een ondertekening door de leverancier, niet geaccepteerd. Van deze 79 verklaringen hebben 48 verklaringen betrekking op auto’s die in de onderhavige periode (1 januari 2014 tot en met 30 maart 2016) zijn geleverd. Ten aanzien van deze 48 auto’s heeft de inspecteur in totaal € 60.733 aan omzetbelasting nageheven.

2.9.

Op 25 april 2019 heeft de inspecteur de naheffingsaanslag vastgesteld waarmee de hierboven omschreven correcties met betrekking tot de toepassing van het nihiltarief en de margeregeling zijn geformaliseerd. De opbouw van de naheffingsaanslag is als volgt:

2.10.

Bij uitspraak op bezwaar van 24 februari 2020 heeft de inspecteur de correctie met betrekking tot de margeregeling beperkt tot vier auto’s, omdat de digitale bewijsstukken die zien op de overige 44 auto’s verloren zijn gegaan en de originele bewijsstukken zoek zijn. Het is onduidelijk of de originele bewijsstukken aan belanghebbende respectievelijk zijn gemachtigde zijn teruggegeven. De inspecteur heeft deze omstandigheden voor zijn rekening laten komen en de correcties waarvan de bewijsstukken verloren zijn gegaan, laten vervallen.

2.11.

Gelet op het vermelde onder 2.10 heeft de inspecteur de naheffingsaanslag bij uitspraak op bezwaar verminderd tot € 6.433. De correctie met betrekking tot het nihiltarief is daarbij gehandhaafd. De correctie met betrekking tot de margeregeling is verminderd van € 60.733 tot € 4.832. Bij de uitspraak op bezwaar is tevens de rentebeschikking verminderd tot € 790 en de boetebeschikking tot € 1.608.

2.12.

In geschil is of de naheffingsaanslag, de rentebeschikking en de boetebeschikking terecht en tot het juiste bedrag aan belanghebbende zijn opgelegd respectievelijk in rekening zijn gebracht.

2.13.

Op grond van artikel 9, lid 2, letter b, Wet OB is het nihiltarief van toepassing ‘voor leveringen van goederen en diensten, genoemd in de bij deze wet behorende tabel II, mits is voldaan aan bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen voorwaarden’.

2.14.

Voor zover hier van belang zijn onderworpen aan het nihiltarief leveringen van ‘goederen welke door een ondernemer worden uitgevoerd uit de Unie, met uitzondering van goederen welke zijn bestemd voor de bevoorrading in Nederland van vervoermiddelen’².

2.15.

De inspecteur stelt dat niet is voldaan aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor toepassing van het nihiltarief, aangezien belanghebbende niet met boeken en bescheiden heeft onderbouwd dat hij recht heeft op toepassing van dit tarief. Deze voorwaarde is opgenomen in artikel 12, lid 1, Uitvoeringsbesluit omzetbelasting.

2.16.

Belanghebbende heeft tijdens de zitting van de rechtbank voor het eerst de stelling ingenomen dat de toepassing van het nihiltarief wel degelijk is onderbouwd. Volgens belanghebbende heeft hij met betrekking tot de onder 2.4 vermelde auto’s EX-A formulieren overgelegd, waaruit volgt dat de auto’s zijn geëxporteerd naar een land buiten de Europese Unie. Ook deze stukken zijn volgens belanghebbende zoekgeraakt, net als de stukken genoemd in 2.10.

2.17.

De inspecteur betwist dat er meer stukken zijn zoekgeraakt dan de onder 2.10 vermelde stukken die zien op auto’s waar de margeregeling is toegepast. Volgens de inspecteur heeft belanghebbende nooit stukken overgelegd over de toepassing van het nihiltarief ten aanzien van de onder 2.4 vermelde auto’s.

2.18.

De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende niet aannemelijk maakt dat hij terecht het nihiltarief heeft toegepast op de levering van de onder 2.4 vermelde auto’s. Belanghebbende stelt weliswaar dat hij bewijsstukken heeft overgelegd, maar de inspecteur betwist dit. Belanghebbende heeft deze stelling ook niet onderbouwd. Daarnaast neemt de rechtbank in aanmerking dat in de stukken van het geding geen enkele aanwijzing is te vinden dat de inspecteur op enig moment de beschikking heeft gehad over de door belanghebbende genoemde EX-A formulieren die zien op de onder 2.4 vermelde auto’s. Aangezien belanghebbende ook niet op een andere wijze aannemelijk maakt dat de onder 2.4 vermelde auto’s Nederland hebben verlaten, heeft de inspecteur de toepassing van het nihiltarief terecht geweigerd.

2.19.

Belanghebbende stelt zich ook op het standpunt dat het niet voldoen aan de voorwaarden voor toepassing van het nihiltarief hem niet kan worden tegengeworpen. Belanghebbende heeft zijn boekhouding en aangiften omzetbelasting laten verzorgen door de boekhouder, die hij voldoende deskundig mocht achten en aan wiens zorgvuldige taakvervulling belanghebbende niet behoefde te twijfelen. Van belanghebbende kan in een dergelijk geval niet verlangd worden dat hij zich ter voorkoming van fouten zelf verdiept in de inhoudelijke aspecten van de relevante wet- en regelgeving.

2.20.

Ook dit betoog van belanghebbende faalt. De inspecteur mag de aan hem toekomende bevoegdheid tot naheffing ook uitoefenen indien belanghebbende ter zake van de verschuldigdheid van de na te heffen belasting geen verwijt treft. De omstandigheid dat belanghebbende een adviseur heeft ingeschakeld die hij voor deskundig mocht houden en aan wiens zorgvuldige taakuitoefening hij niet hoefde te twijfelen, speelt, in tegenstelling tot de bevoegdheid om een boete op te leggen, geen rol bij de bevoegdheid om na te heffen.

2.21.

Op grond van artikel 28b, lid 1, Wet OB wordt voor de leveringen door een wederverkoper van gebruikte goederen de omzetbelasting onder bepaalde voorwaarden berekend over de winstmarge. De winstmarge is het verschil tussen de vergoeding en hetgeen ter zake van de levering van een dergelijk goed aan de wederverkoper door hem is of moet worden voldaan. Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende een wederverkoper is.

2.22.

Voor de toepassing van de margeregeling zijn nadere regels opgesteld.³ Eén van die regels houdt in dat de wederverkoper verplicht is een door de leverancier ondertekende inkoopverklaring uit te reiken en een afschrift daarvan te bewaren.⁴ Een dergelijke ondertekende inkoopverklaring dient als een bewijsmiddel waarin de leverancier verklaart dat hij geen omzetbelasting in aftrek heeft gebracht en waaruit volgt wat er is betaald voor de koop van de auto. Belanghebbende beschikt ten aanzien van de vier resterende auto’s⁵ niet over een ondertekende inkoopverklaring. Eén van de uitzonderingssituaties genoemd in artikel 4a, lid 3, Uitvoeringsbeschikking omzetbelasting doet zich niet voor. Ook heeft belanghebbende, bij gebrek aan ondertekende inkoopverklaringen, niet op andere wijze onderbouwd dat hij voldoet aan de voorwaarden voor toepassing van de margeregeling. De inspecteur heeft de toepassing van de margeregeling daarom terecht gecorrigeerd.

2.23.

Belanghebbende stelt zich verder op het standpunt dat het niet voldoen aan de voorwaarden voor de margeregeling hem niet kan worden tegengeworpen. Belanghebbende heeft zijn boekhouding en aangiften omzetbelasting laten verzorgen door de boekhouder, die hij voldoende deskundig mocht achten en aan wiens zorgvuldige taakvervulling belanghebbende niet behoefde te twijfelen. Van belanghebbende kan in een dergelijk geval niet verlangd worden dat hij zich ter voorkoming van fouten zelf verdiept in de inhoudelijke aspecten van de relevante wet- en regelgeving.

2.24.

De rechtbank verwerpt dit betoog van belanghebbende onder verwijzing naar onderdeel 2.20 van deze uitspraak.

2.25.

De inspecteur heeft bij de naheffingsaanslag een boete opgelegd op grond van artikel 67f Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR). Volgens de inspecteur is er met betrekking tot de onjuiste toepassing van het nihiltarief en de margeregeling sprake van grove schuld. Belanghebbende is een specialist in het verkopen en exporteren van auto’s. Van belanghebbende mag daarom verlangd worden dat hij zich verdiept of laat informeren over de relevante wet- en regelgeving met betrekking tot het toepassen van het nihiltarief en de margeregeling, aldus nog steeds de inspecteur. De inspecteur heeft daarom een boete van 25% opgelegd.

2.26.

Op grond van artikel 67f AWR kan – voor zover hier van belang – een boete worden opgelegd indien het aan de grove schuld van belanghebbende is te wijten dat de belasting die op aangifte moet worden voldaan niet is betaald. Onder grove schuld wordt verstaan ‘een in laakbaarheid aan opzet grenzende onachtzaamheid’. Daarvan is sprake als iemand dermate lichtvaardig heeft gehandeld dat het aan zijn grove schuld is te wijten dat te weinig belasting is geheven.⁶ De bewijslast van de grove schuld rust bij de inspecteur.

2.27.

De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 13 februari 2009⁷ het volgende overwogen:

2.28.

2.29.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. De proceskosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 748 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift met een waarde per punt van € 748 en een wegingsfactor 1). Gesteld noch gebleken is dat belanghebbende overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten als bedoeld in artikel 1 van het Besluit heeft gemaakt.

2.30.

Gelet op het voorgaande wordt de boetebeschikking vernietigd. Voor het overige is het beroep ongegrond.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;b. een dagtekening;c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;d. de gronden van het hoger beroep.