Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 21-09-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4835, AWB - 20 _ 7043

2.1.

Belanghebbende is opgericht in [jaartal] en haar activiteiten bestaan volgens een uittreksel uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel uit [activiteiten].

2.2.

Belanghebbende maakte van 1 april 2011 tot en met 22 juni 2017 als gevoegde dochter deel uit van een fiscale eenheid met als moedermaatschappij [moedermaatschappij] (hierna: de fiscale eenheid).

2.3.

2.4.

2.5.

[moedermaatschappij] heeft voor het jaar 2017 geen aangifte vennootschapsbelasting ingediend. Ook heeft zij bij de inspecteur geen verzoek ingediend als bedoeld in artikel 15af, tweede lid, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: Wet Vpb). De aan [moedermaatschappij] ambtshalve opgelegde aanslag vennootschapsbelasting staat onherroepelijk vast.

2.6.

Belanghebbende is uitgenodigd (1 maart 2018), herinnerd (26 juni 2018) en aangemaand (6 augustus 2018) tot het doen van aangifte vennootschapsbelasting voor het boekjaar 22 juni 2017 tot en met 31 december 2017. De uiterste datum voor het indienen van de aangifte was 20 augustus 2018.

2.7.

Vanwege het uitblijven van de aangifte heeft de inspecteur aan belanghebbende met dagtekening 4 mei 2019 ambtshalve een aanslag opgelegd. De belastbare winst is daarbij vastgesteld op € 500.000. Bij gelijktijdige beschikking is het verlies voor het onderhavige boekjaar vastgesteld op nihil (hierna: de verliesbeschikking). Daarnaast is op het aanslagbiljet onder het kopje ‘Mededeling nog verrekenbare verliezen’ vermeld dat het totaalbedrag van de niet verrekende verliezen € 165.345 bedraagt.

2.8.

De inspecteur heeft op 12 juni 2019 een zelfstandige aangifte vennootschapsbelasting voor het boekjaar 22 juni 2017 tot en met 31 december 2019 ontvangen van belanghebbende. Het belastbaar bedrag volgens de aangifte bedraagt nihil. Dit bedrag bestaat uit de belastbare winst van € 221.670, verminderd met een verlies uit het vorige boekjaar van € 221.670. Daarnaast heeft belanghebbende in de aangifte opgenomen dat het totaal te verrekenen individueel verlies exclusief reserves in 2017 € 5.686.812 bedraagt.

2.9.

2.10.

Bij uitspraak op bezwaar heeft de inspecteur het bezwaar gegrond verklaard en de belastbare winst, conform aangifte, vastgesteld op € 221.670. De inspecteur heeft het in de aangifte in aanmerking genomen verlies van € 221.670 in aftrek geweigerd. Vanwege nog te verrekenen voorvoegingsverliezen uit 2010 is het belastbaar bedrag vastgesteld op nihil. De beschikking belastingrente is dienovereenkomstig verminderd en de verzuimboete is – wegens slechte financiële omstandigheden bij belanghebbende – gematigd tot € 500. Het bezwaar tegen de verliesbeschikking is afgewezen.

2.11.

Op 30 mei 2020 heeft de inspecteur een verliesverrekeningsbeschikking genomen waarbij het verrekende verlies is vastgesteld op € 221.670.

2.12.

Tussen partijen is niet in geschil dat de aanslag vennootschapsbelasting over het tijdvak 22 juni 2017 tot en met 31 december 2017, de verzuimboete en de beschikking belastingrente terecht en tot het juiste bedrag zijn vastgesteld.

2.13.

Het geschil beperkt zich uitsluitend tot de vraag of de verliesbeschikking tot het juiste bedrag is vastgesteld.

2.14.

Belanghebbende stelt – naar de rechtbank begrijpt – dat de verliesbeschikking tot een te laag bedrag is vastgesteld, nu de inspecteur geen rekening heeft gehouden met het aan haar toerekenbare verlies van de fiscale eenheid, zijnde € 5.686.812. De inspecteur heeft de stelling van belanghebbende gemotiveerd bestreden.

2.15.

De rechtbank overweegt als volgt. In artikel 20b, eerste lid, van de Wet Vpb is bepaald dat het bedrag van het verlies van een jaar bij voor bezwaar vatbare beschikking wordt vastgesteld gelijktijdig met de vaststelling van de aanslag over dat jaar. Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat in het tijdvak 22 juni 2017 tot en met 31 december 2017 een verlies is geleden. De verliesbeschikking bij de aanslag vennootschapsbelasting over het tijdvak 22 juni 2017 tot en met 31 december 2017 is naar het oordeel van de rechtbank daarom terecht vastgesteld op nihil.

2.16.

Ingeval belanghebbende wenst dat het aan haar toerekenbare verlies van de fiscale eenheid bij beschikking wordt vastgesteld, dient daartoe een verzoek te worden gedaan als bedoeld in artikel 15af, tweede en derde lid, van de Wet Vpb. Voor zover belanghebbende opkomt tegen de beslissing van de inspecteur om het verzoek in belanghebbendes aangifte vennootschapsbelasting over het tijdvak 22 juni 2017 tot en met 31 december 2017 niet aan te merken als een verzoek als bedoeld in artikel 15af, tweede en derde lid, van de Wet Vpb, kan dit haar niet baten. De beslissing is naar het oordeel van de rechtbank geen voor bezwaar en beroep vatbare beslissing, omdat het verzoek niet voldoet aan de voorwaarden die artikel 15af van de Wet Vpb daaraan stelt. Immers, volgens artikel 15af, derde lid dient een dergelijk verzoek te worden gedaan in de aangifte van de moedermaatschappij over het laatste jaar waarin belanghebbende nog deel uitmaakte van de fiscale eenheid. Vast staat dat een dergelijk verzoek niet is gedaan omdat de moedermaatschappij [moedermaatschappij] geen aangifte over het betreffende jaar heeft gedaan. De omstandigheid dat namens [moedermaatschappij] in de brieven van 4 februari 2011 en 13 november 2020 (zie 2.3 en 2.4) de wil is geuit om de aan belanghebbende toerekenbare verliezen bij verbreking van de fiscale eenheid mee te geven, maakt dat niet anders. Evenmin de omstandigheid dat belanghebbende geen invloed had op [moedermaatschappij] tot het doen van een dergelijk verzoek.

2.17.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.18.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;