Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 27-10-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5399, AWB - 20 _ 8766

2.1.

Belanghebbende was geheel het jaar 2017 woonachtig in Israël .

2.2.

Belanghebbende is uitgenodigd (28 februari 2018), herinnerd (30 april 2019) en aangemaand (29 november 2019) tot het doen van de aangifte IB/PVV 2017.

2.3.

Op 6 mei 2019 heeft belanghebbende aangifte IB/PVV 2017 gedaan middels het (onjuiste) C-biljet voor buitenlandse belastingplichtigen.

2.4.

De inspecteur heeft met dagtekening 11 juni 2020 de definitieve aanslag IB/PVV 2017 vastgesteld naar een te betalen bedrag van nihil. Gelijktijdig met de definitieve aanslag heeft de inspecteur een verzuimboete opgelegd van € 369 wegens het niet doen van aangifte binnen de gestelde termijn.

2.5.

Op 22 juli 2020 heeft belanghebbende bezwaar gemaakt tegen de verzuimboete. Belanghebbende heeft daarbij verzocht om het toekennen van een kostenvergoeding voor de bezwaarfase.

2.6.

Met dagtekening 20 augustus 2020 heeft de inspecteur het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. De inspecteur is echter aan het bezwaar tegemoet gekomen en heeft de verzuimboete vernietigd. Op het verzoek om het toekennen van een kostenvergoeding voor de bezwaarfase heeft de inspecteur niet beslist.

2.7.

Tussen partijen is niet in geschil dat het bezwaar ten onrechte niet-ontvankelijk is verklaard.

2.8.

In geschil is of belanghebbende recht heeft op een kostenvergoeding voor de bezwaarfase.

2.9.

De inspecteur vergoedt de kosten die belanghebbende redelijkerwijs voor de behandeling van het bezwaar heeft moeten maken uitsluitend op verzoek van belanghebbende voor zover het bestreden besluit wordt herroepen wegens een aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid.¹

2.10.

Belanghebbende heeft het standpunt ingenomen dat hij recht heeft op een kostenvergoeding voor de bezwaarfase nu de inspecteur bij uitspraak op bezwaar de verzuimboete heeft vernietigd omdat geen sprake was van het niet doen van aangifte binnen de daarvoor gestelde termijn. Belanghebbende had namelijk al een aangifte ingediend middels het C-biljet voordat de aanmaning was verstuurd. De inspecteur stelt dat de verzuimboete weliswaar is vernietigd maar dat er geen sprake was van een tijdige aangifte omdat belanghebbende niet de vereiste aangifte heeft gedaan. Belanghebbende was uitgenodigd tot het doen van aangifte middels een M-biljet, niet middels een C-biljet.

2.11.

De rechtbank overweegt als volgt. Ter zitting heeft belanghebbende bestreden dat de uitnodiging tot het doen van aangifte via een M-biljet door hem is ontvangen. De inspecteur heeft met zijn enkele niet nader onderbouwde stelling dat de uitnodiging is verstuurd naar het bij hem bekende adres niet aannemelijk gemaakt dat de uitnodiging tot het doen van aangifte middels een M-biljet daadwerkelijk is verzonden. Uit de door de inspecteur verstuurde herinnering en aanmaning valt niet op te maken dat de aangifte middels een M-biljet gedaan had moeten worden. Immers, er wordt in beide brieven niet vermeld dat een M-biljet moet worden ingediend. Belanghebbende heeft zijn aangifte ingediend middels het C-biljet. Nu niet aannemelijk is dat de inspecteur de uitnodiging tot het doen van aangifte middels een M-biljet heeft verzonden en zowel uit de herinnering als de aanmaning niet is op te maken dat belanghebbende een M-biljet had moeten indienen, kan niet aan belanghebbende worden tegengeworpen dat hij niet tijdig de vereiste aangifte niet heeft gedaan omdat hij aangifte heeft gedaan via een C-biljet. Er is geen sprake van een verzuim. Bij de uitspraak op bezwaar is dan sprake van een bestreden besluit dat is herroepen wegens een aan de inspecteur te wijten onrechtmatigheid. Belanghebbende heeft dan ook recht op een kostenvergoeding voor de bezwaarfase.

2.12.

Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.

2.13.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.013 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 265 en een wegingsfactor 1, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 748 en een wegingsfactor 0,5). De wegingsfactor voor de kostenvergoeding in beroep is bepaald op 0,5 omdat in beroep slechts de kostenvergoeding voor de bezwaarfase in geschil is.² De rechtbank ziet geen aanleiding voor het toekennen van een 0,5 punt in verband met het door belanghebbende ingediende nadere stuk van 31 augustus 2021. Het nadere stuk is ingediend nadat de uitnodiging voor de zitting is verstuurd en is ook niet als conclusie van repliek aangemerkt door de rechtbank

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;