Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 19-11-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5912, BRE 19/6816

2.1.

Belanghebbende is een chemische dienstverlener. Belanghebbende loost bedrijfsafvalwater.

2.2.

Op 16 mei 2017 heeft de heffingsambtenaar de beschikking beperkte meetfrequentie (de meetbeschikking) verleend. In de meetbeschikking zijn de voorwaarden opgenomen om het afvalwater te meten en te bemonsteren om zo tot een representatieve heffingsberekening te komen. Belanghebbende heeft tegen de meetbeschikking geen bezwaar gemaakt.

2.3.

Tussen partijen staat vast dat de aanslag is opgelegd op basis van de uitkomsten van metingen aan de hand van steekmonsters. Niet in geschil is dat het nemen van de steekmonsters is uitgevoerd conform de meetbeschikking. Tevens is niet in geschil dat de hoogte van de aanslag conform de meetbeschikking correct is berekend.

2.4.

Uitsluitend in geschil is het antwoord op de vraag of de gehanteerde berekening van de vervuilingswaarde voor het bedrijfsafvalwater juist is.

2.5.

Belanghebbende stelt dat, aangezien het bedrijfsafvalwater niet constant wordt geloosd, de steekmonsters niet representatief zijn. De aanslag is volgens belanghebbende gebaseerd op een niet representatieve meting en het berekende resultaat geeft als gevolg daarvan een verkeerd beeld van de werkelijke situatie. De heffingsambtenaar stelt dat een representatieve berekening is uitgevoerd conform de voorwaarden uit de meetbeschikking.

2.6.

Op grond van artikel 10 van de Verordening zuiveringsheffing van [waterschap] 2017 (de Verordening) kan, op aanvraag van de heffingsplichtige die aannemelijk maakt dat voor de berekening van het aantal vervuilingseenheden kan worden volstaan met gegevens welke met behulp van meting, bemonstering en analyse in een beperkt aantal etmalen zijn verkregen, de meting en bemonstering afwijkend geschieden. De heffingsambtenaar besluit op de aanvraag van de heffingsplichtige bij een voor bezwaar vatbare beschikking.

2.7.

Naar het oordeel van de rechtbank is de aanslag, op grond van artikel 10 en bijlage 1 van de Verordening en conform de meetbeschikking, terecht en naar het juiste bedrag opgelegd (zie ook 2.3). Belanghebbende komt in wezen op tegen de manier waarop de verschuldigde belasting is vastgesteld. Die manier is echter vastgelegd in de meetbeschikking en daartegen had belanghebbende afzonderlijk bezwaar moeten maken. Nu zij dat niet (tijdig) heeft gedaan, kan de wijze van meting niet meer ter discussie worden gesteld.

2.8.

Het betoog van belanghebbende dat bepaalde steekmonsters – los van de in de beschikking vastgestelde steekmonsters – onterecht in de berekening zijn meegenomen waardoor de waardes niet binnen de marge zijn gebleven, slaagt niet. De heffingsambtenaar heeft ter zitting toegelicht dat er tussendoormonsters zijn genomen als controlemiddel. Deze tussendoormonsters zijn betrokken bij het vaststellen van de verschuldigde belasting, omdat belanghebbende te weinig steekmonsters heeft aangeleverd. Dat is naar het oordeel van de rechtbank op grond van artikel 19 van de Verordening toegestaan. Dat de beschikking pas in mei 2017 is afgegeven, zoals door belanghebbende is aangevoerd, doet daar niet aan af.

2.9.

Het beroep van belanghebbende op beleid van Rijkswaterstaat (het handboek heffingen), waarin een toelichting wordt gegeven op de heffingssystematiek, slaagt evenmin. De heffingsambtenaar heeft ter zitting betwist dat het handboek heffingen als beleid kan worden aangemerkt en heeft aangegeven dat bij de heffing geen gebruik wordt gemaakt van het handboek of van enig ander beleid. Bovendien kan Rijkswaterstaat geen in rechte te beschermen vertrouwen wekken ten aanzien van de heffing door de gemeente.

2.10.

Gelet op dat wat hiervoor is overwogen is het beroep ongegrond verklaard.

2.11.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;