Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 26-11-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:6014, BRE-20_9141

2.1.

Met dagtekening 12 juni 2016 is een naheffingsaanslag opgelegd aan belanghebbende, omdat de parkeercontroleurs van de Gemeente Veere geconstateerd hebben dat voor het voertuig met het kenteken [kenteken] aan de Roosjesweg te Veere geen parkeerbelasting is voldaan.

2.2.

Het duplicaat van de naheffingsaanslag met dagtekening 17 juni 2016 is verzonden aan het adres van belanghebbende.

2.3.

De gemachtigde van belanghebbende heeft op 28 juli 2016, per e-mail en per post, hiertegen bezwaar gemaakt. De gemachtigde voert aan dat de naheffingsaanslag onterecht is opgelegd, omdat belanghebbende in bezit is van een parkeervergunning. De ontvangst van het bezwaar is met dagtekening 10 augustus 2016 bevestigd aan gemachtigde zonder vermelding van de ontvangstdatum van het bezwaar.

2.4.

Met dagtekening 5 december 2016 heeft de heffingsambtenaar een uitspraak op bezwaar gedaan waarbij het bezwaar niet-ontvankelijk is verklaard vanwege overschrijding van de bezwaartermijn. De heffingsambtenaar gaat daarbij uit van een ontvangstdatum van het bezwaar van 2 augustus 2016. Omdat de wettelijke termijn voor het indienen van een bezwaarschrift volgens de heffingsambtenaar eindigde op 25 juli 2016, was het bezwaarschrift volgens de heffingsambtenaar niet tijdig ingediend. In de brief wordt vermeld dat het bezwaar niet-ontvankelijk is verklaard. Tevens is een ambtshalve oordeel geveld waaruit volgt dat volgens de heffingsambtenaar de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. De betreffende uitspraak op bezwaar is geadresseerd aan het persoonlijke adres van belanghebbende.

2.5.

De gemachtigde heeft bij brief van 12 oktober 2020 de heffingsambtenaar in gebreke gesteld vanwege het niet tijdig nemen van een besluit. Dit omdat de gemachtigde bij de controle van zijn administratie heeft geconstateerd dat hij nog geen uitspraak op bezwaar heeft ontvangen.

2.6.

Bij brief van 20 oktober 2020 heeft de heffingsambtenaar aan de gemachtigde medegedeeld dat met dagtekening 5 december 2016, verzonden op 6 december 2016, reeds uitspraak op bezwaar is gedaan. Tevens is door de heffingsambtenaar opgemerkt dat de uitspraak op bezwaar naar belanghebbende is verzonden en niet naar de gemachtigde. Daarom is een afschrift van de uitspraak op bezwaar meegezonden aan gemachtigde. Ook is het verzoek om dwangsom dan wel het verzoek om schadevergoeding vanwege overschrijding van de redelijke termijn afgewezen.

2.7.

De gemachtigde heeft met dagtekening 23 oktober 2020, binnengekomen bij de rechtbank op 26 oktober 2020, beroep ingesteld tegen de uitspraak op bezwaar met dagtekening 5 december 2016.

2.8.

De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt zes weken (artikel 6:7 van de Awb). De termijn vangt aan op de dag na die van dagtekening van een uitspraak op bezwaar, tenzij de dagtekening is gelegen vóór de dag van de bekendmaking (artikel 26c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR)). In dat geval vangt de termijn voor het maken van bezwaar aan op de dag na de datum waarop het besluit op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt.

2.9.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn de uitspraken op bezwaar met de verzending op 6 december 2016 niet op de juiste wijze bekendgemaakt bij enkel verzending naar belanghebbende, aangezien deze op grond van artikel 6:17 van de Awb tevens naar de gemachtigde van belanghebbende verstuurd hadden moeten worden. Artikel 6:17 van de Awb strekt tot bescherming van de procedurele belangen van belanghebbende.¹ Door de uitspraken op bezwaar niet ook toe te sturen aan de gemachtigde van belanghebbende, zijn de uitspraken op bezwaar niet op de voorgeschreven wijze bekendgemaakt.

2.10.

2.11.

De opgelegde naheffingsaanslag heeft als dagtekening 12 juni 2016. Het duplicaat is met dagtekening 17 juni 2016 aan belanghebbende toegezonden.

2.12.

De termijn voor het indienen van een bezwaarschrift bedraagt 6 weken.² De termijn voor het instellen van bezwaar vangt aan met ingang van de dag na die van dagtekening van een aanslagbiljet of van het afschrift van een voor bezwaar vatbare beschikking, tenzij de dag van dagtekening gelegen is vóór de dag van de bekendmaking.³ De gemeenteambtenaar belast met de invordering van gemeentelijke belastingen maakt de belastingaanslag bekend door toezending of uitreiking van het door de gemeenteambtenaar belast met de heffing van gemeentelijke belastingen voor de belastingschuldige opgemaakte aanslagbiljet.⁴ Het aanslagbiljet wordt bekend gemaakt door toezending of uitreiking en in afwijking daarvan kan het aanslagbiljet ook worden aangebracht op of aan het voertuig.⁵ Indien niet vaststaat dat het biljet op of aan het voertuig is aangebracht, vangt de termijn voor het instellen van bezwaar eerst aan op de dag na dagtekening van een duplicaat van het aanslagbiljet.⁶

2.13.

De rechtbank stelt voorop dat de bewijslast dat de naheffingsaanslag op of aan de auto is aangebracht op de heffingsambtenaar rust. De rechtbank is van oordeel dat de heffingsambtenaar met dat wat hij heeft aangevoerd niet aannemelijk heeft gemaakt dat de naheffingsaanslag op 12 juni 2016 aan belanghebbende is bekend gemaakt. Belanghebbende heeft aangevoerd dat zij eerst door toezending van het duplicaat van de naheffingsaanslag op de hoogte is geraakt van de naheffingsaanslag. De rechtbank is van oordeel dat met die toezending de naheffingsaanslag aan belanghebbende bekend is gemaakt. Het bezwaarschrift, ontvangen op 28 juli 2016, is derhalve tijdig ingediend.

2.14.

De rechtbank is dan ook van oordeel dat het bezwaar onterecht niet-ontvankelijk is verklaard en zal om die reden de uitspraak op bezwaar vernietigen. Het beroep is in zoverre gegrond. De zaak moet worden teruggewezen naar de heffingsambtenaar om het bezwaar alsnog in behandeling te nemen.

2.15.

2.16.

De rechtbank ziet vanwege het bovenvermelde aanleiding de heffingsambtenaar te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 374 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift met een waarde per punt van € 748 en een wegingsfactor 0,5). De rechtbank hanteert een wegingsfactor 0,5 omdat de heffingsambtenaar het bezwaar ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard.¹⁴ Voor een vergoeding van kosten in bezwaar is op dit moment geen plaats, nu opnieuw op bezwaar moet worden beslist. Belanghebbende krijgt ook het griffierecht vergoed.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: