Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 29-03-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:1524, AWB - 20 _ 9679 en 20 _ 9680

Belanghebbende heeft op aangifte een bedrag van € 14.815 aan Bpm voldaan ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi A6 met VIN nummer [VIN 1] (hierna: auto 1).

Belanghebbende heeft op 2 augustus 2017 een aangifte Bpm ingediend naar een verschuldigd bedrag aan Bpm van € 11.980 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi R8 met VIN nummer [VIN 2] (hierna: auto 2). De verschuldigde Bpm is op 9 juli 2018 voldaan.

Bij de aangifte is een taxatierapport gevoegd van [taxateur] van 27 juli 2017. In dit rapport heeft de taxateur een bedrag aan schade berekend van € 113.425. Belanghebbende heeft dit bedrag in zijn geheel in mindering gebracht op de handelsinkoopwaarde.

Tussen partijen staat vast dat op het moment van taxatie door belanghebbende de schade aan auto 2 niet hersteld was en dat op het moment van de hertaxatie (zie 2.4) gedeeltelijk herstel van de schade had plaatsgevonden.

De datum van eerste toelating van auto 2 is 14 maart 2016. Op het moment van aangifte bedroeg de kilometerstand van de auto ruim 24.000.

De inspecteur heeft op basis van hem ter beschikking staande gegevens het standpunt ingenomen dat de totale verschuldigde Bpm voor de twee auto’s samen moet worden vastgesteld op € 34.737. Met dagtekening 26 juli 2019 is aan belanghebbende voor de auto een naheffingsaanslag Bpm opgelegd met een totaalbedrag van € 7.942 aan verschuldigde Bpm, waarvan € 1.420 auto 1 betreft en € 6.522 auto 2 betreft. Daarbij is tevens een bedrag van € 479 aan belastingrente in rekening gebracht.

Het bezwaar van belanghebbende is ongegrond verklaard.

Tussen partijen is in beroep niet meer in geschil dat de naheffingsaanslag voor zover die betrekking heeft op auto 1 dient te worden verminderd tot nihil. Het beroep met zaaknummer BRE 20/9679 is om die reden gegrond verklaard.

Tussen partijen is in geschil of de naheffingsaanslag voor zover die betrekking heeft op auto 2 terecht en tot het juiste bedrag is vastgesteld. Meer specifiek is het antwoord op de volgende vragen in geschil:

1. kan belanghebbende een beroep doen op de koerslijst van Eurotaxglass’s met een vermindering vanwege de bijstelling markt- en dealersituatie?

2. heeft de inspecteur rekening gehouden met een te laag bedrag aan waardevermindering vanwege schade?

3. heeft de inspecteur terecht geen rekening gehouden met waardevermindering vanwege ex-schade?

Voorts is in geschil of belanghebbende recht heeft op een proceskostenvergoeding.

Tussen partijen is niet langer in geschil dat de historische nieuwprijs van auto 2 € 286.883 bedraagt.

Wat partijen met betrekking tot de handelsinkoopwaarde in onbeschadigde staat verdeeld houdt is het antwoord op de vraag of een correctie wegens bijstelling markt- en dealersituatie kan worden toegepast. Belanghebbende stelt dat de correctie van 15% mag worden toegepast gelet op de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2019.¹

In het verweerschrift heeft de inspecteur zich op het standpunt gesteld dat correctie van 15% kan worden toegepast. Eerst ter zitting heeft hij het standpunt ingenomen dat gelet op gewijzigde jurisprudentie² de correctie bijstelling markt- en dealersituatie niet meer toegepast kan worden met betrekking tot de onderhavige auto, omdat een onderbouwing voor de toepassing van de correctie ontbreekt.

Belanghebbende stelt dat de naheffingsaanslag ten onrechte is opgelegd omdat onvoldoende rekening is gehouden met de door belanghebbende gestelde schade. Omdat sprake is van een waardeverminderende omstandigheid rust de bewijslast voor de in aanmerking te nemen schade op belanghebbende. Belanghebbende dient de omvang van de schade, en de invloed daarvan op de handelsinkoopwaarde, aannemelijk te maken. De rechtbank is in hoge mate afhankelijk van wat partijen aandragen, indien een geschil bestaat over de vraag of en zo ja in hoeverre er sprake is van schade. Beide partijen hebben daartoe een taxatierapport overgelegd waarin een gedetailleerde omschrijving van de schade is opgenomen en ter onderbouwing daarvan foto’s zijn overgelegd van de auto. Verder heeft de taxateur van DRZ onderdeel 5c. “Bevindingen/opmerkingen” in zijn taxatierapport opgenomen. Hierin geeft hij commentaar op de door belanghebbende opgevoerde schade.

De rechtbank stelt voorop dat normale gebruiksschade niet in mindering gebracht kan worden op de handelsinkoopwaarde van de auto. Op grond van artikel 2, aanhef en onderdeel c, van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 (hierna: Wet Bpm) dient onder normale gebruiksschade te worden verstaan slijtage en kleine beschadigingen die ontstaan door gebruik van een voertuig en die passen bij de leeftijd en kilometrage van het voertuig. Te denken valt hierbij aan slijtage aan motor en banden of kleine beschadigingen zoals steenslag, krasjes en kleine deuken.

Belanghebbende heeft aangevoerd dat rekening gehouden moet worden met een hoger bedrag aan schade dan dat de inspecteur gedaan heeft. Belanghebbende heeft de totale schade berekend op € 113.425 en heeft verwezen naar het door haar overgelegde taxatierapport. De inspecteur heeft de door belanghebbende bepleite schade gemotiveerd betwist. De inspecteur heeft de totale schade berekend op € 68.808, waarvan € 56.866 (83%) in aanmerking is genomen.

Gelet op de gemotiveerde betwisting door de inspecteur en gelet op het door beide partijen overgelegde fotomateriaal heeft belanghebbende naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk gemaakt dat met een hoger bedrag aan schade rekening moet worden gehouden dan de inspecteur reeds heeft gedaan. Daarbij merkt de rechtbank op dat tussen partijen vaststaat dat op het moment van hertaxatie gedeeltelijk herstel van de schade aan de auto heeft plaatsgevonden, waardoor de inspecteur niet de mogelijkheid heeft gehad om de auto te hertaxeren in niet-herstelde staat. Deze omstandigheid dient voor rekening van belanghebbende te komen.

Verder heeft belanghebbende gesteld dat 100% van de door de inspecteur berekende schade in aanmerking genomen dient te worden, vanwege de jonge leeftijd van de auto, de lage kilometerstand, de exclusiviteit van de auto en de technische ingewikkeldheid van de schade.

De rechtbank stelt voorop dat onder omstandigheden het schadeverleden van een auto een waardevermindering van de auto kan rechtvaardigen. Een voertuig met een schadeverleden kan, ook na herstel, minder waard zijn dan een voertuig zonder schadeverleden. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat een schadeverleden bij een latere verkoop zal moeten worden gemeld aan een potentiële koper. Bij de vaststelling van een waardevermindering door een schadeverleden dient de normale gebruiksschade in verband met leeftijd en kilometerstand buiten beschouwing te worden gelaten. De bewijslast voor de hoogte van de waardevermindering rust op belanghebbende.

Naar het oordeel van de rechtbank is belanghebbende niet in de op hem rustende bewijslast geslaagd. De taxateur van belanghebbende heeft op de vierde bladzijde van het taxatierapport opgemerkt: “De genoemde handelswaardes zijn gebaseerd aan de hand van koerslijstonderzoek, marktonderzoek en hierin is rekening gehouden met de volgende emolumenten: schadeverleden reeds bekend - schadeverleden na herstel - garantie en coulance mogelijkheden - afwijkende specificaties.”. De taxateur is in het taxatierapport verder niet ingegaan op het schadeverleden en heeft geen bedrag aan waardevermindering in aanmerking genomen dat verband houdt met het schadeverleden.

Verder acht de rechtbank de door belanghebbende overgelegde TMV-richtlijn een te algemene tabel en bovendien is onduidelijk op welke onderliggende gegevens de forfaits zijn gebaseerd. De door belanghebbende overgelegde NIVRE-richtlijn is niet van toepassing op de onderhavige auto, omdat deze auto een hogere consumentenprijs heeft dan € 90.000 (zie de laatste zin in het onderdeel 5.3 van deze richtlijn).

Gelet op het vorenstaande stelt de rechtbank de handelsinkoopwaarde in beschadigde staat vast op € 92.133. Tussen partijen is niet in geschil dat de historische nieuwprijs € 286.883 bedraagt en dat de historische bruto Bpm € 67.143 bedraagt.

Het voorgaande leidt tot een verschuldigde Bpm ter grootte van € 21.563. Omdat de inspecteur in het verweerschrift uitgaat van een bedrag van € 21.559, zal de rechtbank daar ook van uitgaan. De leeftijdskorting bedraagt € 3.787 zodat de verschuldigde Bpm € 17.772 bedraagt. Omdat op aangifte een bedrag van € 11.980 is betaald vermindert de rechtbank de naheffingsaanslag tot een bedrag van € 5.792.

Belanghebbende heeft ter zitting verzocht om een vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. De Hoge Raad heeft als uitgangspunt bepaald dat een redelijke behandeltermijn voor de bezwaar- en beroepsfase in eerste aanleg een periode van twee jaar bedraagt.⁴ Indien deze termijn wordt overschreden, is er aanleiding voor een vergoeding van immateriële schade.

De inspecteur heeft het bezwaar van belanghebbende ontvangen op 23 augustus 2019. De uitspraak op bezwaar is van 12 november 2020. De rechtbank doet uitspraak op 29 maart 2022. De redelijke termijn is daarmee overschreden met 8 maanden. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende recht op een schadevergoeding van € 1.000. Dit bedrag komt volledig voor rekening van de inspecteur.