Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 02-06-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:2991, AWB - 21 _ 651

2.1.

Belanghebbende is geboren op [geboortedatum] en woonde het hele jaar 2018 in Frankrijk. Belanghebbende heeft in 2018 een huisgenoot. Belanghebbende is in 2018 buitenlands belastingplichtig voor de Nederlandse inkomstenbelasting.

2.2.

Belanghebbende genoot in 2018 een AOW-uitkering van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) van € 10.343 en een pensioenuitkering van [pensioenfonds] van € 82.864, waarop een bedrag van € 25.048 aan loonheffingen is ingehouden.

2.3.

Belanghebbende heeft op 10 oktober 2019 een aangifte IB voor het jaar 2018 gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 80.064. Belanghebbende heeft in de aangifte opgaaf gedaan van de AOW-uitkering van de SVB (elders belast), de pensioenuitkering van [pensioenfonds], een saldo inkomsten en aftrekposten eigen woning van € 2.800, een aftrek vanwege geen of geringe eigenwoningschuld van € 2.800, een aftrek vanwege een onderhoudsverplichting ter zake van zijn ex-partner van € 10.629 en een voordeel uit sparen en beleggen van € 645. Het genoemde bedrag van € 80.064 is klaarblijkelijk het saldo van de pensioenuitkering en de aftrek vanwege geen of geringe eigenwoningschuld, maar hoe dit zich verhoudt tot de andere posten is onduidelijk.

2.4.

Belanghebbende heeft op 21 oktober 2019 een door de Franse belastingautoriteiten ondertekende inkomensverklaring overgelegd. Op deze inkomensverklaring is bij alle inkomensposten “0” ingevuld, ook bij de post “AOW (retraite versée parl'État, pensions et autres indemnités”). De inspecteur heeft het toesturen van deze verklaring opgevat als een verzoek om te worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige.

2.5.

De inspecteur heeft de aanslag IB voor het jaar 2018 – in afwijking van de aangifte – vastgesteld naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 82.864, zijnde het bedrag van de pensioenuitkering. Belanghebbende is niet aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige. Het daartegen door belanghebbende gemaakte bezwaar is ongegrond verklaard.

2.6.

Uit het beroepschrift maakt de rechtbank op dat belanghebbende op zijn pensioenuitkering van € 80.064 een bedrag aan alimentatie van € 10.629 in mindering wil brengen. Volgens de inspecteur is daarvoor geen basis in de Nederlandse regelgeving en ontbreekt informatie om te bepalen of belanghebbende zich in een zogenoemde Schumacker-situatie¹bevindt.

2.7.

Belanghebbende betoogt dat aftrek van de alimentatie moet worden toegestaan omdat anders dubbele heffing ontstaat aangezien de alimentatie bij de ontvanger wel is belast. Dit betoog kan belanghebbende niet helpen. Het enkele feit dat de alimentatie bij de ontvanger is belast, betekent nog niet dat de alimentatie bij belanghebbende in aftrek moet komen. Of aftrek mogelijk is, moet als uitgangspunt worden bepaald op basis van de Nederlandse regelgeving. Indien belanghebbende in Nederland zou wonen en binnenlands belastingplichtig zou zijn, dan zou een alimentatiebetaling als uitgangspunt aftrekbaar zijn omdat sprake is van een persoonsgebonden aftrekpost.² Een dergelijke aftrekmogelijkheid bestaat als uitgangspunt echter niet voor een buitenlands belastingplichtige, zoals belanghebbende.³ De gedachte daarachter is dat Nederland als uitgangspunt alleen voor inwoners van Nederland belastingvoordelen hoeft toe te kennen die verband houden met de persoonlijke en de gezinssituatie, omdat voor inwoners van andere landen het aan de desbetreffende woonstaat is om dergelijke belastingvoordelen toe te kennen.

2.8.

Een buitenlands belastingplichtige kan wel aanspraak maken op een persoonsgebonden aftrek, indien hij is aan te merken als ‘kwalificerende buitenlands belastingplichtige’.⁴ Partijen zijn het erover eens dat belanghebbende niet op grond van de hoofdregel als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige kan worden aangemerkt omdat niet is voldaan aan, kort gezegd, de inkomenseis van 90%.⁵ Het in Nederland aan inkomstenbelasting onderworpen inkomen van € 82.864 is namelijk 88,9% van het totale inkomen van (€ 82.864 plus € 10.343 is) € 93.493⁶.

2.9.

Een van de belangrijkste klachten van belanghebbende lijkt te zijn dat hij de inkomenseis onbillijk vindt omdat aan deze eis eerder wordt voldaan naar mate het inkomen hoger is. Deze klacht kan belanghebbende niet helpen. Als uitgangspunt heeft te gelden dat het de rechter niet is toegestaan de innerlijke waarde of billijkheid van de wet te beoordelen.⁷ Overigens kan de rechtbank de redenering van belanghebbende ook niet goed volgen. Belanghebbende heeft gelijk dat als zijn pensioenuitkering € 100.000 zou zijn, hij wel zou voldoen aan de 90%-eis, maar het is niet zo dat aan de eis eerder wordt voldaan als het inkomen hoger is. Bij de inkomenseis gaat het om de verhouding tussen, kort gezegd, het in Nederland belastbaar inkomen en het totale inkomen. Deze verhouding is niet zozeer afhankelijk van de hoogte van het inkomen, maar – in een geval als hier – van de verdeling van het heffingsrecht over het inkomen op grond van het belastingverdrag tussen Nederland en het woonland. Het is mogelijk om met een lager inkomen dan belanghebbende te voldoen aan de inkomenseis. Het gaat niet om de hoogte van het inkomen, maar om hoeveel van het inkomen naar verhouding in Nederland onderworpen is aan inkomstenbelasting.

2.10.

2.11.

Het voorgaande betekent dat belanghebbende op grond van nationale regelgeving in beginsel geen recht heeft op aftrek van alimentatie. Dit neemt niet weg dat Nederland op grond van het Unierecht, met name de zogenoemde Schumacker-rechtspraak, gehouden kan zijn bij het vaststellen van het belastbaar inkomen van belastingplichtige rekening te houden met belastingvoordelen wegens zijn persoonlijke en gezinssituatie (waaronder het verlenen van aftrek wegens een alimentatiebetaling). Dit kan het geval zijn indien belanghebbende een zodanig gering inkomen heeft in Frankrijk waarover Frankrijk ook het heffingsrecht heeft, dat Frankrijk hem niet volledig de fiscale voordelen in verband met zijn persoonlijke en gezinssituatie kan toekennen waarop aanspraak bestaat wanneer al het inkomen en zijn persoonlijke en gezinssituatie in de beschouwing worden betrokken.¹⁰

2.12.

2.13.

2.14.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;