Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 07-07-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:3732, BRE 22/2522

De voorzieningenrechter beoordeelt het verzoek van verzoeker. Zij doet dat aan de hand van de argumenten die verzoeker heeft aangevoerd.

De voorzieningenrechter wijst het verzoek van verzoeker af. Hierna legt de voorzieningenrechter uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit oordeel heeft.

De voorzieningenrechter kan, op grond van artikel 8:81 van de Awb, op verzoek een voorlopige voorziening treffen, indien tegen een besluit bij de rechtbank beroep is ingesteld dan wel, voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank, bezwaar is gemaakt (connexiteitseis) en onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

Nu verzoeker tegen de informatiebeschikking bezwaar heeft ingesteld en het verzoek betrekking heeft op de bezwaarfase, is aan de connexiteitseis voldaan.

Verzoeker stelt dat sprake is van een spoedeisend belang omdat het hem niet duidelijk is waarom de belastingdienst het onderzoek naar hem is gestart. In combinatie met het achterhouden van bepaalde op de zaak betrekking hebbende stukken wordt de procespositie van verzoeker geschaad. Hij wordt belemmerd in zijn mogelijkheid om een volledig en gefundeerd verweer te kunnen voeren tegen de informatiebeschikking. Bovendien kan de kwestie als gevolg daarvan niet in de bezwaarfase worden afgerond, omdat de inspecteur de stukken pas in de beroepsfase wil overleggen, en wordt hij daardoor gedwongen om (uiteindelijk) een beroepsprocedure tegen de informatiebeschikking te starten.

De inspecteur bestrijdt dat sprake is van een spoedeisend belang. Hij zal voorlopig geen uitspraak op bezwaar doen, zo heeft hij ter zitting desgevraagd bevestigd. Zolang verzoeker de gevraagde informatie, met name de informatie in vraag D, niet verstrekt zal hij zich blijven beroepen op geheimhouding ter zake van de betreffende stukken. Zodra verzoeker de gevraagde informatie heeft verstrekt, zal hij een heroverweging maken die ertoe zou kunnen leiden dat de inspecteur zich niet langer op geheimhouding beroept.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat geen sprake is van een spoedeisend belang. De inspecteur heeft ten eerste toegezegd op korte termijn geen uitspraak op bezwaar te zullen doen. Ten tweede is naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen sprake van onverwijlde spoed, die zou maken dat niet kan worden gewacht op (eventuele) behandeling van de hoofdzaak. Indien de rechtbank in de (eventuele) hoofdzaak tot het oordeel zou komen dat de onder 1.3. vermelde stukken C tot en met G ten onrechte niet in de hoofdzaak zijn ingebracht, dan is het aan de rechtbank die in de hoofdzaak beslist om te oordelen over de (eventuele) gevolgen daarvan. Dat er spoedeisendheid uitgaat van het voorkomen van een procedure bij de rechtbank is niet aannemelijk geworden.

Nu naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen sprake is van een spoedeisend belang komt de voorzieningenrechter aan een inhoudelijke beoordeling van het verzoek niet toe. Echter, aangezien partijen op dit moment in een impasse lijken te verkeren, overweegt de voorzieningenrechter ten overvloede dat, indien er wel sprake zou zijn geweest van een spoedeisend belang, dit verzoeker niet zou hebben gebaat.

Artikel 7:4, tweede lid van de Awb in combinatie met artikel 7:2 van de Awb bepaalt dat het bestuursorgaan alle op de zaak betrekking hebbende stukken ter inzage moet leggen indien (en voordat) een belanghebbende in het kader van de bezwaarprocedure wordt gehoord. Artikel 7:4, zesde lid van de Awb bepaalt dat toepassing van het tweede lid achterwege kan blijven voor zover geheimhouding om gewichtige redenen is geboden. Uit de wetsgeschiedenis van de Awb is op te maken dat het begrip “gewichtige redenen” hetzelfde moet worden uitgelegd als in artikel 8:29 van de Awb.

De wettelijke bepalingen van de Awb laten voor de inspecteur dus de mogelijkheid open om niet te voldoen aan zijn verplichting tot het verlenen van inzage c.q. het overleggen van stukken in de fiscale procedures van verzoeker, wat dan wel gevolgen kan hebben voor zijn procespositie. Dat dit kan leiden tot een beroepsprocedure, zoals verzoeker heeft gesteld, doet daar niet aan af. De beslissing om de stukken niet ter inzage te geven is een procesbeslissing en die beslissing kan door de rechter in de hoofdzaak worden getoetst.