Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 28-01-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:390, BRE 18/2451, 18/2456, 18/2457, 18/2458

2.1.

Belanghebbende heeft voor de jaren 2011 tot en met 2014 aangiften OB gedaan.

2.2.

In 2014 heeft de inspecteur aangekondigd een boekenonderzoek te starten naar de aanvaardbaarheid van de aangiften inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) en van de aangiften OB van belanghebbende, telkens over de jaren 2008 tot en met 2013.

2.3.

Belanghebbende heeft de inspecteur geen toegang tot de administratie gegeven en heeft verklaard dat er geen kasboek is gevoerd.

2.4.

Gedurende het onderzoek heeft belanghebbende de volgende facturen overgelegd:

2.5.

Daarnaast heeft belanghebbende de volgende kwitanties overgelegd:

2.6.

De inspecteur heeft derdenonderzoeken ingesteld bij [naam bedrijf 1] ( [bedrijf 1] ) en [naam bedrijf 2] ( [bedrijf 2] ) en de overgelegde facturen laten onderzoeken door een documentendeskundige van de Belastingdienst Douane.

2.7.

Namens [bedrijf 1] is door [naam] in een email van 6 december 2015 geschreven:

2.7.

Op grond van de bevindingen van de voornoemde onderzoeken heeft de inspecteur de volgende correcties aangebracht en de volgende naheffingsaanslagen OB opgelegd:

2.8.

In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

1. Heeft de inspecteur de naheffingsaanslagen terecht en naar de juiste bedragen opgelegd?

2. Heeft de inspecteur de boetes terecht en niet naar te hoge bedragen opgelegd?

Daarnaast heeft belanghebbende gesteld dat de inspecteur voorafgaand aan de aankondiging van de naheffingsaanslagen en de boetes daarvan geen nadere motivering heeft gegeven. De rechtbank heeft dit opgevat als een beroep op het (Unierechtelijke) verdedigingsbeginsel. Deze grief zal de rechtbank eerst behandelen.

2.9.

Uit de rechtspraak van het Hof van Justitie volgt dat, indien de inspecteur voornemens is een bezwarend besluit vast te stellen, het beginsel van eerbiediging van de rechten van de verdediging met zich brengt dat de belastingplichtige eerst in staat moet worden gesteld om zijn standpunt kenbaar te maken over de elementen waarop de inspecteur zijn besluit wil baseren.¹

2.10.

2.11.

Op grond van artikel 2 in samenhang met artikel 15, eerste lid, aanhef en letter a, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (Wet OB) kan een ondernemer de belasting in aftrek brengen die in het aangiftetijdvak door andere ondernemers ter zake van de door hen aan de ondernemer verrichte leveringen en verrichte diensten in rekening is gebracht op een op de voorgeschreven wijze opgemaakte factuur. De vereisten waaraan de factuur dient te voldoen volgen uit artikel 35a van de Wet OB.

2.12.

De inspecteur heeft de naheffingsaanslagen OB opgelegd omdat belanghebbende geen recht op aftrek van voorbelasting zou hebben. De bewijslast voor het recht op aftrek van voorbelasting rust op belanghebbende. Belanghebbende heeft daartoe facturen en kwitanties overgelegd. De inspecteur heeft de authenticiteit van de facturen en kwitanties gemotiveerd betwist.

2.13.

Belanghebbende heeft facturen en kwitanties overgelegd die zien op de jaren 2013 en 2014. Ten aanzien van deze facturen heeft de inspecteur navraag gedaan bij de ondernemers die de facturen zouden hebben uitgeschreven. Deze ondernemers hebben verklaard belanghebbende en zijn onderneming niet te kennen. Daarnaast verschilt de opmaak van de voorbeeld factuur die namens [bedrijf 2] is overgelegd aanzienlijk van de facturen die belanghebbende heeft overgelegd. Ook heeft de inspecteur [naam] – de persoon waarmee belanghebbende naar eigen zeggen zaken heeft gedaan en die de betalingen in ontvangst zou hebben genomen – niet kunnen achterhalen. Deze persoon is niet bekend in de systemen van de Belastingdienst, ook al zou hij volgens belanghebbende in Nederland hebben gewerkt en gewoond. Gelet op dit alles heeft belanghebbende door het overleggen van de facturen niet aannemelijk gemaakt dat hij recht heeft op aftrek van voorbelasting. Ook heeft belanghebbende door het overleggen van de kwitanties dan wel op andere wijze het recht op aftrek niet aannemelijk gemaakt. Ten aanzien van de jaren 2011 en 2012 heeft belanghebbende in het geheel niets overgelegd. De rechtbank is dan ook van oordeel dat belanghebbende niet aan zijn bewijslast heeft voldaan. De inspecteur heeft de naheffingsaanslagen terecht en naar de juiste bedragen opgelegd.

2.14.

Belanghebbende heeft nog aangevoerd dat het motiveringsbeginsel is geschonden, omdat de naheffingsaanslagen niet deugdelijk en niet volgens de regels zijn gemotiveerd.

2.15.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur de naheffingsaanslagen voldoende gemotiveerd. In zijn brief van 17 november 2016 heeft de inspecteur toegelicht waarom hij voornemens is de naheffingsaanslagen op te leggen. Naar aanleiding van een schriftelijke reactie van belanghebbende op dit voornemen heeft de inspecteur in zijn brief van 5 december 2016 (onder meer) de gang van zaken rondom het onderzoek toegelicht en aangegeven dat en op welke wijze een derdenonderzoek is uitgevoerd. Dat belanghebbende zich niet kan vinden in de argumentatie van de inspecteur, betekent niet dat de inspecteur de naheffingsaanslagen onvoldoende heeft gemotiveerd.

2.16.

De inspecteur heeft op grond van artikel 67f van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) vergrijpboetes opgelegd van 100% van de nageheven omzetbelasting wegens (voorwaardelijke) opzet. De inspecteur stelt dat belanghebbende willens en wetens heeft gehandeld met het oogmerk belasting te ontduiken en dat belanghebbende (voorwaardelijk) opzettelijk onjuiste aangiften heeft gedaan waardoor te weinig belasting is voldaan.

2.17.

Voor het aannemen van (voorwaardelijke) opzet is vereist dat belanghebbende ten tijde van het doen van de aangifte wetenschap had van de aanmerkelijke kans dat daardoor te weinig belasting zou worden voldaan en dat hij die kans toen bewust heeft aanvaard (op de koop toe heeft genomen). Het is aan de inspecteur om aannemelijk te maken dat door (voorwaardelijke) opzet te weinig belasting is voldaan.

2.18.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur aan zijn bewijslast voldaan. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat de inspecteur met betrekking tot de jaren 2013 en 2014 heeft gewezen op de verschillen in opmaak tussen de facturen die belanghebbende heeft overgelegd en de voorbeeld factuur die namens [bedrijf 2] is overgelegd. Bovendien is uit het derdenonderzoek gebleken dat belanghebbende niet bekend was bij de ondernemers die de door belanghebbende overgelegde facturen zouden hebben uitgeschreven. Met betrekking tot de jaren 2011 en 2012 heeft belanghebbende in het geheel geen facturen overgelegd en heeft belanghebbende, na daartoe te zijn verzocht door de inspecteur, geen inzicht gegeven in de administratie waarvan de facturen onderdeel zouden moeten uitmaken. Door bij de aangiften ten onrechte de voorbelasting in aftrek te nemen wist belanghebbende dat daardoor de aanmerkelijke kans bestond dat te weinig belasting zou worden voldaan en door de aangiften op die wijze te doen heeft hij deze kans op de koop toe genomen. De inspecteur heeft de vergrijpboetes dan ook terecht opgelegd.

2.19.

Vervolgens is het de vraag of de opgelegde boetes passend en geboden zijn. De inspecteur heeft vergrijpboetes opgelegd van 100% in verband met (voorwaardelijke) opzet. Wegens samenloop van de inkomstenbelasting en de omzetbelasting heeft de inspecteur de boetes verminderd. Naar het oordeel van de rechtbank zijn geen andere omstandigheden gesteld of gebleken die tot een matiging van de boetes zouden moeten leiden. De opgelegde boetes zijn dan ook passend en geboden.

2.20.

De rechtbank ziet wel aanleiding de boetes ambtshalve te matigen wegens overschrijding van de redelijke termijn.⁴ De in aanmerking te nemen termijn is aangevangen met de toezending van de aankondiging van de boetes van 17 november 2016 en eindigt met deze uitspraak. Dat betekent dat (naar boven) afgerond vijf jaar en drie maanden zijn verstreken. De redelijke termijn is als uitgangspunt twee jaar, waardoor de redelijke termijn is overschreden met drie jaar en drie maanden. De boetes worden daarom gematigd met 20%.⁵ Dit betekent een vermindering van de vergrijpboete opgelegd bij de naheffingsaanslag OB over het jaar 2011 tot € 7.147, over het jaar 2012 tot € 7.489, over het jaar 2013 tot € 7.624 en over het jaar 2014 tot € 5.739. De enkele ambtshalve constatering dat de redelijke termijn is overschreden, leidt er niet toe dat de beroepen gegrond zijn en dat belanghebbende in aanmerking komt voor vergoeding van de proceskosten en het griffierecht.⁶

2.21.

Gelet op wat hiervoor is overwogen zijn de beroepen ongegrond verklaard.

2.22.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;