Onvoldoende rechtsherstel geboden omdat werkelijk box 3-rendement nihil is

Belanghebbende woont in Zweden. Hij heeft een woning in Nederland. Deze woning is in de onderhavige jaren zijn enige vermogen in box 3. De inspecteur heeft voor de jaren 2019 en 2020 de heffing in box 3 vastgesteld op respectievelijk € 907 en € 846. In geschil is of de box 3-heffing te hoog is. De rechtbank oordeelt dat volgens het Kerstarrest de forfaitaire rendementsheffing een relatieve ongelijke behandeling creëert die betrokkenen niet zelf in de hand hebben. De Hoge Raad oordeelde dat het forfaitaire stelsel de uit art. 1 EP EVRM voortvloeiende proportionaliteitstoets niet kan doorstaan. Voor diegene die door het forfait wordt geconfronteerd met een heffing hoger dan het werkelijke rendement is derhalve sprake van schending van de in art. 1 EP EVRM en 14 EVRM gewaarborgde rechten. Er dient volgens de Hoge Raad een op rechtsherstel gerichte compensatie te komen. De rechtbank oordeelt vervolgens dat de Wet rechtsherstel niet leidt tot een vermindering omdat toepassing van die wet zou leiden tot een hogere heffing dan zonder toepassing van die wet. Dit betekent dat de onderhavige heffing nog altijd is gebaseerd op een forfaitaire heffing die sinds 2017 in strijd is met art. 1 EP EVRM en 14 EVRM. Er is geen rechtsherstel verleend en de rechtbank verleent alsnog rechtsherstel. De rechtbank beslist conform een uitspraak van hof Den Bosch (NTFR 2023/820) dat niet meer kan worden belast dan feitelijk genoten rente dividend, huur, royalty’s en mogelijk andere vormen van directe, gerealiseerde vermogensopbrengst. Nu belanghebbende de woning zelf gebruikt is het werkelijke rendement nihil. De rechtbank stelt het rendement daarom voor beide jaren op nihil.

(Beroepen gegrond.)