Aflevering 13

In dit artikel wordt stilgestaan bij de btw-behandeling van crypto-assets en bijbehorende handelingen. De auteurs verdelen crypto-assets onder in vier categorieën, namelijk 1) payment tokens, 2) security tokens, 3) utility tokens en 4) NFT’s, waarna kwalificatie volgt op basis van de specifieke kenmerken van de betreffende crypto-asset. Deze kwalificatie heeft op zijn beurt significante invloed op de btw-gevolgen van de handelingen die met deze tokens worden verricht. Veel blijft echter juridisch onduidelijk, mede door snelle technologische ontwikkelingen die de functionaliteit van en mogelijkheden met deze diverse tokens verder uitbreiden. De huidige wetgeving lijkt daarbij tekort te schieten, terwijl het gezien juridische ontwikkelingen zoals DAC8 en MiCA voor de hand ligt dat handhaving zal toenemen. Een gevaar voor cumulatie van btw of niet-heffing ligt dan ook op de loer. De (Europese) wetgever wordt daarom opgeroepen om verdere geharmoniseerde wetgeving op te stellen en daarmee duidelijkheid en rechtszekerheid te scheppen.

In deze bijdrage wordt aandacht besteed aan de technische kenmerken van cryptovaluta alsmede de fiscale behandeling daarvan in de inkomstenbelasting. Het relatief nieuwe concept van cryptovaluta is voor velen nog wat abstract. Daarom volgt eerst een uiteenzetting van de belangrijkste technische kenmerken van de cryptovaluta en de verschillende soorten in omloop. Daarna zal worden ingegaan op de fiscale behandeling van de cryptovaluta in de inkomstenbelasting, welke door de inwerkingtreding van DAC8 per 2026, aan relevantie wint. Hoewel het in de lijn der verwachting ligt dat bij het gros van de cryptovalutabezitters de belastingheffing volgens box 3 geschied, wordt in deze bijdrage onderzocht of onder omstandigheden ook een fiscale behandeling conform box 1 of box 2 mogelijk is. In deze analyse zal met name aandacht worden besteed aan de vraag of de cryptovaluta tot de heffingsgrondslag van een betreffende box kunnen behoren en niet zozeer aan de heffingswijze.

In dit artikel behandelen de auteurs de door de Ecofin goedgekeurde Europese richtlijn DAC8, waarin onder andere een nieuw regime voor rapportage en automatische inlichtingenuitwisseling over cryptoactiva wordt geïntroduceerd. Na een korte behandeling van de achtergrond, ontwikkeling en laatste toevoegingen aan de DAC, wordt kort de systematiek besproken voor de automatische inlichtingenuitwisseling over cryptoactiva. Daarna wordt de reikwijdte van te rapporteren aanbieders van cryptoactivadiensten behandeld, wordt het begrip ‘cryptoactief’ aangestipt, de identificatie en verzamelprocedures besproken, en uitleg over de te rapporteren informatie gegeven. Ten slotte wordt een toelichting gegeven naar welk land moet worden gerapporteerd en hoe het zit met landen buiten de EU. De auteurs belichten in het artikel een aantal aandachtspunten, waarbij zij zo mogelijk een oplossingsrichting voorstellen en eindigen met een conclusie daarover.