Gerechtshof Amsterdam, 15-11-2022, ECLI:NL:GHAMS:2022:3293, 21/01654 tot en met 21/01657

2.1.

De rechtbank heeft de volgende voor alle jaren geldende feiten vastgesteld:

1. Eiser is geboren in 1961 en zijn fiscale partner is [B] , geboren in 1971. In 2012 hebben eiser en zijn partner hun woning op adres [adres 1] te [Z] verkocht voor € 260.000. Op die woning rustte een hypotheekschuld van € 208.200. In 2012 hebben zij hun nieuwe woning op het adres [adres 2] te [Z] gekocht voor € 192.500. Deze woning is gefinancierd met hypothecaire leningen van in totaal € 217.000. Over deze leningen is in 2013 in totaal € 10.098 rente betaald. Vanaf 31 mei 2012 zijn eiser en zijn partner met hun dochter in de nieuwe woning gaan wonen. (…)

4. De gemachtigde van eiser is werkzaam bij Werkkollektief [Z] (hierna: WKH). Verweerder is in 2015 begonnen aan een onderzoek dat in april 2015 leidde tot de conclusie dat er een verhoogd risico was op onjuistheden in de door WKH ingediende aangiften IB/PVV. Als gevolg hiervan is er een steekproef gedaan en zijn op 30 juni 2015 vragenbrieven gezonden in 173 zaken. Naar aanleiding van de resultaten van deze vragenbrieven is geconcludeerd dat het onderzoek moest worden uitgebreid en is besloten alle digitaal door WKH ingediende aangiften waarbij de aftrekposten boven een bepaald bedrag uitkwamen te onderzoeken.”

2.2.

De rechtbank heeft aanvullend voor het jaar 2013 de volgende feiten vastgesteld:

3. Met dagtekening 17 september 2014 heeft verweerder eiser de (primitieve) aanslag IB voor het jaar 2013 opgelegd. Conform de aangifte is de aanslag berekend naar een biww van € 15.672. (…)

5. In het kader van het in 4 vermelde onderzoek heeft verweerder eiser per brief van 14 maart 2017 gevraagd om informatie over de door hem in aftrek gebrachte eigenwoningrente en de

specifieke zorgkosten. Per brief van 12 juni 2017 heeft eiser daarop gereageerd en met deze brief een groot aantal bijlagen meegestuurd. Per brief van 27 juli 2017 heeft verweerder eiser gevraagd nog nadere informatie te verstrekken. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 29 september 2017 en ook bij deze brief weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

6. Per brief van 19 januari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij voornemens was hem een navorderingsaanslag op te leggen omdat na toepassing van de eigenwoningreserve en de bijleenregeling de hypotheekrente niet geheel als eigenwoningrente in aftrek kon worden toegelaten en eiser aangaande de specifieke zorgkosten onvoldoende informatie had verstrekt. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 1 februari 2018 en daarbij een groot aantal bijlagen meegestuurd.

7. Per brief van 19 februari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij bij zijn voornemen bleef. Met dagtekening 10 maart 2018 heeft hij eiser de onderhavige navorderingsaanslag opgelegd en daarbij de specifieke zorgkosten in het geheel niet en de eigenwoningrente voor € 1.945 niet in aftrek toegelaten. De navorderingsaanslag is derhalve berekend naar een biww van € 18.504 (€ 15.672 + € 887 + € 1.945).

8. Per brief van 9 april 2018 heeft eiser tegen de navorderingsaanslag bezwaar gemaakt en per

Brief van 31 mei 2018 dit bezwaar gemotiveerd. Bij de bestreden uitspraak op bezwaar van 13 januari 2020 heeft verweerder het bezwaar afgewezen.”

2.3.

De rechtbank heeft aanvullend voor het jaar 2014 de volgende feiten vastgesteld:

3. Met dagtekening 18 september 2015 heeft verweerder eiser de (primitieve) aanslag IB voor het jaar 2014 opgelegd. Conform de aangifte is de aanslag berekend naar een biww van € 19.671.

(…)

5. In het kader van het in 4 vermelde onderzoek heeft verweerder eiser per brief van 14 maart 2017 gevraagd om informatie over de door hem in aftrek gebrachte eigenwoningrente en de specifieke zorgkosten. Per brief van 12 juni 2017 heeft eiser daarop gereageerd en met deze brief een groot aantal bijlagen meegestuurd. Per brief van 27 juli 2017 heeft verweerder eiser gevraagd nog nadere informatie te verstrekken. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 29 september 2017 en ook bij deze brief weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

6. Per brief van 19 januari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij voornemens was hem een navorderingsaanslag op te leggen omdat na toepassing van de eigenwoningreserve en de bijleenregeling de hypotheekrente niet geheel als eigenwoningrente in aftrek kon worden toegelaten en eiser aangaande de specifieke zorgkosten onvoldoende informatie had verstrekt. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 1 februari 2018 en daarbij een groot aantal bijlagen meegestuurd.

7. Per brief van 19 februari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij bij zijn voornemen bleef. Met dagtekening 10 maart 2018 heeft hij eiser de onderhavige navorderingsaanslag opgelegd en daarbij de specifieke zorgkosten in het geheel niet en de eigenwoningrente voor € 1.935 niet in aftrek toegelaten. De navorderingsaanslag is derhalve berekend naar een biww van € 22.566 (€ 19.671 + € 960 + € 1.935).

8. Per brief van 9 april 2018 heeft eiser tegen de navorderingsaanslag bezwaar gemaakt en per brief van 31 mei 2018 dit bezwaar gemotiveerd. Bij de bestreden uitspraak op bezwaar van 13 januari 2020 heeft verweerder het bezwaar afgewezen.”

2.4.

De rechtbank heeft aanvullend voor het jaar 2015 de volgende feiten vastgesteld:

3. Met dagtekening 3 juni 2016 heeft verweerder eiser de (primitieve) aanslag IB voor het jaar 2015 opgelegd. Conform de aangifte is de aanslag berekend naar een biww van € 16.188. (…)

5. In het kader van het in 4 vermelde onderzoek heeft verweerder eiser per brief van 14 maart 2017 gevraagd om informatie over de door hem in aftrek gebrachte eigenwoningrente. Per brief van 12 juni 2017 heeft eiser daarop gereageerd en met deze brief een groot aantal bijlagen meegestuurd. Per brief van 27 juli 2017 heeft verweerder eiser gevraagd nog nadere informatie te verstrekken. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 29 september 2017 en ook bij deze brief weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

6. Per brief van 19 januari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij voornemens was hem een navorderingsaanslag op te leggen omdat na toepassing van de eigenwoningreserve en de bijleenregeling de hypotheekrente niet geheel als eigenwoningrente in aftrek kon worden toegelaten. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 1 februari 2018 en daarbij weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

7. Per brief van 19 februari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij bij zijn voornemen bleef. Met dagtekening 10 maart 2018 heeft hij eiser de onderhavige navorderingsaanslag opgelegd en daarbij de eigenwoningrente voor € 1.928 niet in aftrek toegelaten. De navorderingsaanslag is derhalve berekend naar een biww van € 18.116 (€ 16.188 + € 1.928).

8. Per brief van 9 april 2018 heeft eiser tegen de navorderingsaanslag bezwaar gemaakt en per brief van 31 mei 2018 dit bezwaar gemotiveerd. Bij de bestreden uitspraak op bezwaar van 13 januari 2020 heeft verweerder het bezwaar afgewezen.”

2.5.

De rechtbank heeft aanvullend voor het jaar 2016 de volgende feiten vastgesteld:

3. Met dagtekening 22 juni 2017 heeft verweerder eiser de (primitieve) aanslag IB voor het jaar 2016 opgelegd. Conform de aangifte is de aanslag berekend naar een biww van € 22.284. (…)

5. In het kader van het in 4 vermelde onderzoek heeft verweerder eiser per brief van 14 maart 2017 gevraagd om informatie over de door hem in aftrek gebrachte eigenwoningrente. Per brief van 12 juni 2017 heeft eiser daarop gereageerd en met deze brief een groot aantal bijlagen meegestuurd. Per brief van 27 juli 2017 heeft verweerder eiser gevraagd nog nadere informatie te verstrekken. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 29 september 2017 en ook bij deze brief weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

6. Per brief van 19 januari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij voornemens was hem een navorderingsaanslag op te leggen omdat na toepassing van de eigenwoningreserve en de bijleenregeling de hypotheekrente niet geheel als eigenwoningrente in aftrek kon worden toegelaten. Eiser heeft daarop gereageerd per brief van 1 februari 2018 en daarbij weer een groot aantal bijlagen meegestuurd.

7. Per brief van 19 februari 2018 heeft verweerder eiser meegedeeld dat hij bij zijn voornemen bleef. Met dagtekening 10 maart 2018 heeft hij eiser de onderhavige navorderingsaanslag opgelegd en daarbij de specifieke zorgkosten niet en de eigenwoningrente voor € 1.928 niet in aftrek toegelaten en de navorderingsaanslag berekend naar een biww van € 24.413.

8. Per brief van 9 april 2018 heeft eiser tegen de navorderingsaanslag bezwaar gemaakt en per brief van 31 mei 2018 dit bezwaar gemotiveerd. Bij de bestreden uitspraak op bezwaar van 13 januari 2020 heeft verweerder het bezwaar afgewezen.”

2.6.

Nu de hiervoor vermelde feiten door partijen op zichzelf niet zijn bestreden zal ook het Hof daarvan uitgaan. Het Hof voegt de volgende feiten aan toe.

2.7.

Tot de stukken van het geding betreffende het jaar 2013 behoort een brief van de inspecteur van 14 maart 2017 aan belanghebbende (bijlage 3 bij het verweerschrift in eerste aanleg). In deze brief is onder ‘Betreft’ opgenomen: “Uw aangifte inkomstenbelasting 2013”. In de brief is voorts (voor zover in hoger beroep van belang) opgenomen:

2.8.

Tot de stukken van het geding betreffende het jaar 2014 behoort een brief van de inspecteur van 14 maart 2017 aan belanghebbende (bijlage 3 bij het verweerschrift in eerste aanleg). In deze brief is onder ‘Betreft’ opgenomen: “Uw aangifte inkomstenbelasting 2014”. In de brief is voorts (voor zover in hoger beroep van belang) opgenomen: