Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 14-09-2016, ECLI:NL:GHARL:2016:7363, 21-000083-16
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 14-09-2016, ECLI:NL:GHARL:2016:7363, 21-000083-16
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
- Datum uitspraak
- 14 september 2016
- Datum publicatie
- 14 september 2016
- ECLI
- ECLI:NL:GHARL:2016:7363
- Formele relaties
- Cassatie: ECLI:NL:HR:2018:324, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan
- Zaaknummer
- 21-000083-16
Inhoudsindicatie
Verdenking terzake van moord en het samen met anderen wegvoeren van het lijk van het slachtoffer.
Na terugwijzing Hoge Raad: ‘Sprake van medeplegen van of medeplichtigheid aan moord' ?
Hof verwerpt de verweren ten aanzien van het opzet en voorbedachte raad en veroordeelt verdachte terzake medeplichtigheid aan moord tot een gevangenisstraf voor de duur van 8 jaar en 3 maanden. Bij de oplegging van deze straf is rekening gehouden met de overschrijding van de redelijke termijn.
Uitspraak
Afdeling strafrecht
Parketnummer: 21-000083-16
Uitspraak d.d.: 14 september 2016
TEGENSPRAAK
gewezen - na terugwijzing door de Hoge Raad der Nederlanden bij arrest van 29 september 2015 en herstelarrest van 17 november 2015 - op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Zwolle-Lelystad van 6 mei 2010 met parketnummer 07-620476-08 in de strafzaak tegen
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1966,
wonende te [woonplaats] , [woonadres] .
Procesgang en omvang van het hoger beroep.
Bij vonnis van de rechtbank Zwolle-Lelystad van 6 mei 2010 is verdachte ter zake van het onder 1 en 2 tenlastegelegde vrijgesproken en voor het onder 3 en 4 tenlastegelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 14 jaren, met aftrek van voorarrest. De benadeelde partijen [benadeelde partij 1] , [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 3] zijn niet-ontvankelijk verklaard in hun vordering.
De verdachte en de officier van justitie hebben tegen het hiervoor genoemde vonnis van de rechtbank Zwolle-Lelystad hoger beroep ingesteld.
Het gerechtshof te Leeuwarden heeft in hoger beroep bij arrest van 26 april 2013 de verdachte - met vernietiging van voornoemd vonnis - vrijgesproken ter zake van het onder
1 en 2 tenlastegelegde en ter zake van het onder 3 en 4 tenlastegelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 9 jaren en 6 maanden en heeft voorts de benadeelde partij [benadeelde partij 2] niet-ontvankelijk verklaard in de vordering en de vorderingen van de benadeelde partijen [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 3] toegewezen.
Tegen dit arrest heeft de verdachte beroep in cassatie ingesteld.
De Hoge Raad der Nederlanden heeft bij arrest van 29 september 2015 het bestreden arrest vernietigd, doch uitsluitend voor wat betreft de beslissingen ter zake van het onder 3 tenlastegelegde en de strafoplegging waaronder begrepen de beslissing omtrent de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] .
Het vorenstaande resulteert hierin dat, naast de strafoplegging en beslissing omtrent de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] , alleen het onder 3 tenlastegelegde door het hof dient te worden beoordeeld.
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is -na verwijzing door de Hoge Raad- gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 17 augustus 2016 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal strekkende tot vrijspraak van het onder 3 primair tenlastegelegde en veroordeling van verdachte ter zake van het onder 3 subsidiair tenlastegelegde tot een gevangenisstraf voor de duur van 9 jaren en 3 maanden met aftrek van voorarrest alsmede niet-ontvankelijk verklaren van de benadeelde partij [benadeelde partij 3] in haar vordering. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.
Het hof heeft voorts kennis genomen van hetgeen door verdachte en haar raadsman,
mr. J. Boksem, naar voren is gebracht.
Het vonnis waarvan beroep
Het hof zal het vonnis - voor zover het de beslissing van het onder feit 3 tenlastegelegde betreft - vernietigen omdat het tot een andere bewijsbeslissing komt en daarom opnieuw rechtdoen.