Gerechtshof Den Haag, 22-05-2024, ECLI:NL:GHDHA:2024:2791, BK-23/300 tot en met BK-23/302
Gerechtshof Den Haag, 22-05-2024, ECLI:NL:GHDHA:2024:2791, BK-23/300 tot en met BK-23/302
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Den Haag
- Datum uitspraak
- 22 mei 2024
- Datum publicatie
- 8 juli 2025
- Formele relaties
- Eerste aanleg: ECLI:NL:RBDHA:2023:2760, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan
- Zaaknummer
- BK-23/300 tot en met BK-23/302
- Relevante informatie
- Art. 8:75 Awb, Art. 3 BPB
Inhoudsindicatie
Wettelijke rente, ondanks verzoek daartoe, ten onrechte niet toegekend door de rechtbank. De rechtbank had ook een proceskostenvergoeding moeten toekennen in de zaak waarin de invorderingsambtenaar tegemoetkomt.
Uitspraak
Team Belastingrecht
meervoudige kamer
nummers BK-23/300 tot en met BK-23/302
in het geding tussen:
(gemachtigde: N.G.A. Voorbach)
en
de invorderingsambtenaar van de gemeente Den Haag, de Invorderingsambtenaar,
(vertegenwoordiger: […] )
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de Rechtbank Den Haag (de Rechtbank) van 2 maart 2023, nummers SGR 21/8305, SGR 21/8308 en SGR 22/385.
Procesverloop
BK-23/300 en BK-23/301 (SGR 21/8305 en SGR 21/8308)
De Heffingsambtenaar heeft aan belanghebbende met dagtekening 19 april 2021 een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd (biljetnummer […] ; naheffingsaanslag 1).
De Heffingsambtenaar heeft aan belanghebbende met dagtekening 27 april 2021 een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd (biljetnummer […] ; naheffingsaanslag 2).
Belanghebbende heeft op 28 juni 2021 online bezwaar gemaakt tegen de naheffingsaanslagen 1 en 2.
Op 24 augustus 2021 heeft belanghebbende de Heffingsambtenaar in gebreke gesteld wegens het niet tijdig doen van uitspraak op het bezwaar tegen de naheffingsaanslagen 1 en 2 (ingebrekestelling 1 en ingebrekestelling 2).
Bij beschikkingen van 25 augustus 2021 heeft de Heffingsambtenaar ingebrekestelling 1 en ingebrekestelling 2 aangemerkt als prematuur en besloten geen vergoeding (dwangsom) toe te kennen (afwijzing ingebrekestelling 1 en afwijzing ingebrekestelling 2).
Bij brieven van 27 september 2021 heeft belanghebbende bezwaar gemaakt tegen de afwijzing van ingebrekestelling 1 en ingebrekestelling 2 (bezwaar ingebrekestelling 1 en bezwaar ingebrekestelling 2) en verzocht dwangsommen toe te kennen.
Bij uitspraken op bezwaar van 22 november 2021 heeft de Heffingsambtenaar het bezwaar ingebrekestelling 1, het bezwaar ingebrekestelling 2 en de verzoeken om een dwangsom afgewezen.
BK-23/302 (SGR 22/385)
Met dagtekening 29 mei 2021 heeft de Invorderingsambtenaar voor de betaling van naheffingsaanslag 1 en naheffingsaanslag 2 aanmaningen verstuurd. Ter zake van elk van de aanmaningen is € 8 kosten in rekening gebracht (beschikking aanmaningskosten 1 en beschikking aanmaningskosten 2).
Belanghebbende heeft tegen de beschikking aanmaningskosten 1 en de beschikking aanmaningskosten 2 op 28 juni 2021 bezwaar gemaakt (bezwaar aanmaningskosten 1 en bezwaar aanmaningskosten 2).
Bij brieven van 21 november 2021 heeft belanghebbende de Invorderingsambtenaar in gebreke gesteld wegens het niet tijdig doen van uitspraak op het bezwaar aanmaningskosten 1 en het bezwaar aanmaningskosten 2.
Bij uitspraken op bezwaar van 3 december 2021 heeft de Invorderingsambtenaar het bezwaar aanmaningskosten 1 en het bezwaar aanmaningskosten 2 afgewezen.
Alle zaken
Belanghebbende heeft beroepen ingesteld bij de Rechtbank tegen de in 1.6 vermelde uitspraken op bezwaar en tegen de uitspraak op het bezwaar aanmaningskosten 2. Ter zake van de beroepen is één keer een griffierecht van € 49 geheven.
De Rechtbank heeft geoordeeld, waarbij belanghebbende is aangeduid als eiser en de Heffingsambtenaar als verweerder:
“De rechtbank:
- verklaart de beroepen met zaaknummers SGR 21/8305 en SGR 21/8308 gegrond;
- verklaart het beroep met zaaknummer SGR 22/385 niet-ontvankelijk;
- vernietigt de uitspraken op bezwaar in de zaken SGR 21/8305 en SGR 21/8308;
- wijst de zaken SGR 21/8305 en SGR 21/8308 terug naar verweerder om opnieuw op de bezwaren te beslissen met inachtneming van deze uitspraak;
- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiser tot een bedrag van € 714,50;
- draagt verweerder op het betaalde griffierecht van € 49 aan eiser te vergoeden.”
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof. Ter zake van het hoger beroep is een griffierecht geheven van € 136. De Heffingsambtenaar en de Invorderingsambtenaar hebben geen inhoudelijk verweer gevoerd.
Een onderzoek ter zitting van de zaken heeft niet plaatsgehad. De Heffingsambtenaar en de Invorderingsambtenaar hebben telefonisch aan de griffier meegedeeld geen behoefte te hebben aan een onderzoek ter zitting. De griffier heeft belanghebbende bij per aangetekende post verzonden brief, gericht aan de gemachtigde van belanghebbende, van 5 januari 2024 bericht dat het Hof voornemens is een zitting achterwege te laten, tenzij belanghebbende uiterlijk binnen twee weken na de dagtekening van de brief het Hof heeft laten weten dat zij ter zitting wil worden gehoord. Belanghebbende heeft de brief op 9 januari 2024 afgehaald bij een PostNL-punt en het Hof daarna niet bericht gebruik te willen maken van het recht ter zitting te worden gehoord. Het Hof heeft vervolgens het onderzoek gesloten.
Feiten
Het beroepschrift in de zaken met de nummers SGR 21/8305 en SGR 21/8308 luidt, voor zover van belang voor het onderhavige geschil, als volgt:
“Alles overwegende verzoekt belanghebbende uw rechtbank:
- de uitspraak op bezwaar te vernietigen;
- te bepalen dat de heffingsambtenaar het door belanghebbende betaalde griffierecht vergoedt;
- de heffingsambtenaar te veroordelen in de kosten die in deze procedure redelijkerwijs zijn gemaakt, waaronder door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand;
- te bepalen dat de heffingsambtenaar over het griffierecht en de proceskosten wettelijke rente is verschuldigd, zulks nadat vier weken zijn verstreken na de openbaarmaking van uw uitspraak, tot aan de dag van algehele voldoening.”
In de zaak met nummer SGR 22/385 luidt het beroepschrift van 7 januari 2022, voor zover van belang voor het onderhavige geschil, als volgt:
“Alles overwegende verzoekt belanghebbende uw rechtbank:
- de uitspraak op bezwaar te vernietigen;
- de kosten te vernietigen;
- te bepalen dat de heffingsambtenaar het door belanghebbende betaalde griffierecht vergoedt;
- de heffingsambtenaar te veroordelen in de kosten die in deze procedure redelijkerwijs zijn gemaakt, waaronder door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand;
- te bepalen dat de heffingsambtenaar over het griffierecht en de proceskosten wettelijke rente is verschuldigd, zulks nadat vier weken zijn verstreken na de openbaarmaking van uw uitspraak, tot aan de dag van algehele voldoening.”
In de zaak met nummer SGR 22/385 heeft de Invorderingsambtenaar op 2 februari 2023 het volgende geschreven aan de Rechtbank:
“Hierbij deel ik mee dat ik alsnog volledig tegemoet kom in deze zaak. De reden is dat in
bezwaar niet de juiste verzendadministratie naar gemachtigde van eiser is verzonden. De
juiste verzendadministratie is door het tijdsverloop ook niet meer beschikbaar.
Het voorgaande betekent dat ook een kostenvergoeding in deze zaak aan gemachtigde cab
eiser dient te worden toegekend.”
Oordeel van de Rechtbank
3. De Rechtbank heeft geoordeeld, waarbij belanghebbende is aangeduid als eiser en de Heffingsambtenaar dan wel de Invorderingsambtenaar als verweerder:
“7. (…) Voorts is in geschil of er terecht aanmaningskosten aan eiser in rekening zijn gebracht.
8. (…) Daarnaast stelt eiser dat hij de naheffingsaanslagen niet heeft ontvangen, derhalve zijn de aanmaningskosten volgens eiser ten onrechte aan hem in rekening gebracht.
9. (…) Ten aanzien van SGR 22/385 heeft verweerder aangegeven volledig aan eiser tegemoet te komen.
10. Gebleken is dat verweerder tijdens de bezwaarbehandeling in de zaak SGR 22/385 niet de juiste verzendadministratie heeft verzonden aan gemachtigde van eiser. Aangezien de juiste verzendadministratie door tijdsverloop niet meer beschikbaar is, heeft verweerder aanleiding gezien om in deze zaak volledig aan eiser tegemoet te komen en de aanmaningskosten te verminderen naar nihil. Eiser heeft daarom geen belang meer bij zijn beroep tegen de aanmaningskosten, omdat dit hem niet in een betere positie kan brengen. De rechtbank verklaard het beroep met zaaknummer SGR 22/385 derhalve niet-ontvankelijk.
(…)
14. Gelet op wat hiervoor is overwogen zijn de beroepen met zaaknummer
SGR 21/8305 en SGR 21/8308 gegrond verklaard. Het beroep met zaaknummer SGR 22/385 is
niet-ontvankelijk verklaard.
15. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiser gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 714,50 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 296, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, met een waarde per punt van € 837 en een wegingsfactor 0,5).
[1] Vgl. HR 8 februari 2002, ECLI:NL:HR:2002:AD9084 en HR 16 februari 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ8572.”