Gerechtshof Leeuwarden, 29-06-2007, BA8645, BK 74/06 WOZ

GERECHTSHOF LEEUWARDEN

Sector Belasting

Kenmerk: 06/74

Uitspraakdatum: 29 juni 2007

uitspraak van de eerste enkelvoudig belastingkamer

op het hoger beroep van

X,

wonende te Z, belanghebbende

de heffingsambtenaar van de gemeente Tynaarlo,

de heffingsambtenaar

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1 Ingevolge de Wet waardering onroerende zaken (hierna: de WOZ) heeft de heffingsambtenaar bij beschikking van 25 februari 2005 de waarde van de onroerende zaak gelegen aan de a-weg 20 te Z (hierna: de onroerende zaak/ de woning) vastgesteld op € 133.000,--. De beschikking geldt voor het tijdvak 1 januari 2005 tot en met 31 december 2006. De waardepeildatum is 1 januari 2003.

1.2 Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar bij uitspraak gedagtekend 25 november 2005, de vastgestelde waarde gehandhaafd.

1.3 Bij uitspraak van 8 juni 2006 heeft de rechtbank Assen (hierna: de rechtbank) het daartegen door belanghebbende ingestelde beroep ongegrond geoordeeld.

1.4 Aldaar is geprocedeerd zoals weergegeven in voormelde uitspraak van de rechtbank.

Tegen deze uitspraak heeft de belanghebbende hoger beroep ingesteld bij beroepschrift (met bijlage) van 27 juni 2006, bij het hof ingekomen op 28 juni 2006.

1.5 De heffingsambtenaar heeft op 27 juli 2006 een verweerschrift in hoger beroep ingediend.

1.6 De eerste enkelvoudige kamer van het hof heeft de zaak behandeld ter zitting van 11 juni 2007.

Aldaar zijn verschenen belanghebbende en namens de heffingsambtenaar mevrouw A, specialist WOZ/heffingen en de heer B, taxateur WOZ.

Belanghebbende is niet ter zitting verschenen. Belanghebbende is voor de zitting van 11 juni 2007 per aangetekende brief met handtekening retour d.d. 11 mei 2007, aan het adres a-weg 20, 0000 YY te Z, onder vermelding van plaats, dag en uur van de mondelinge behandeling, uitgenodigd te verschijnen.

Ter zake van de uitnodiging is de "Handtekening Retourkaart" door het hof ontvangen.

2. Feiten

2.1 Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende vast.

2.2 Belanghebbende is eigenaar en gebruiker van de onroerende zaak. De onroerende zaak betreft een in 1972 gebouwde tussenwoning, met een inhoud van 390 m3 en een kaveloppervlakte van circa 270 m2.

3. Het geschil en de standpunten van partijen

3.1 In geschil is het antwoord op de vraag of de waarde van de onroerende zaak per peildatum 1 januari 2003 op een te hoog bedrag is vastgesteld.

3.2 Belanghebbende beantwoordt de in het geschil zijnde vraag bevestigend. Hij bepleit een waarde van € 90.000,--. Belanghebbende stelt hiertoe onder meer dat de raamkozijnen zijn verrot, dat de ramen niet zijn geïsoleerd, dat er sprake is van vochtproblemen en dat de bijkeuken moet worden voorzien van een betonnen vloer. In de beroepsfase heeft belanghebbende hieraan toegevoegd dat hij problemen ondervindt met de riolering.

3.3 De heffingsambtenaar is van mening dat de waarde juist is vastgesteld.

3.4 Voor een meer uitvoerige motivering van de standpunten van de partijen verwijst het hof naar de gedingstukken.

4. De overwegingen omtrent het geschil

4.1 Zoals blijkt uit het bepaalde in de artikelen 17 en 18, eerste lid, van de WOZ wordt de waarde bepaald op de waarde die per 1 januari 2003 aan de onderwerpelijke onroerende zaak dient te worden toegekend, indien de volle en onbezwaarde eigendom daarvan zou kunnen worden overgedragen en de verkrijger de zaak in de staat waarin die zich bevindt, onmiddellijk en in volle omvang in gebruik zou kunnen nemen (hierna: de waarde in het economische verkeer).

4.2 Ingevolge artikel 4, eerste lid, onderdeel a, van de Uitvoeringsregeling instructie waardebepaling Wet waardering onroerende zaken, kan de in artikel 17, tweede lid, van de WOZ bedoelde waarde voor woningen onder meer worden bepaald door middel van een methode van systematische vergelijking met woningen waarvan marktgegevens beschikbaar zijn.

4.3 Bij betwisting van de vastgestelde waarde rust op de heffingsambtenaar de last aannemelijk te maken dat de waarde per 1 januari 2003 - met inachtneming van de WOZ - niet hoger is vastgesteld dan de waarde in het economische verkeer per genoemde datum.

4.4 Ter onderbouwing van de door hem vastgestelde waarde verwijst de heffingsambtenaar onder meer naar een geveltaxatie van de onroerende zaak door de heer C, van D taxaties te L, waarvan op 28 januari 2006 een taxatieverslag is opgemaakt dat in deze procedure is overgelegd.

De taxateur concludeert in het rapport tot een waarde op de peildatum van € 135.000,--. Blijkens het taxatierapport heeft de taxateur bij de waardering onder meer rekening gehouden met de verkoopgegevens van zes referentieobjecten die eveneens aan de a-weg te Z zijn gelegen. Deze woningen zijn in de periode van 2 mei 2002 tot 16 augustus 2005 verkocht voor bedragen uiteenlopend van € 116.000,-- tot € 160.000,--.

In het rapport wordt de staat van onderhoud van de woning als voldoende omschreven met daarbij de toevoeging dat de kozijnen aandacht behoeven.

4.5 Het hof acht, gelet op het goed onderbouwde taxatieverslag, de heffingsambtenaar in de op hem rustende bewijslast van de waarde, geslaagd.

4.6 Omtrent de door belanghebbende gestelde gebreken van de woning overweegt het hof dat belanghebbende omtrent de aard en de ernst hiervan niets ter onderbouwing van zijn stellingen heeft aangevoerd. Daarnaast heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat de door hem gestelde gebreken exclusief zijn woning betreffen. Immers als onweersproken staat vast dat de referentie-objecten woningen betreffen die soortgelijk zijn aan de onderhavige. Het hof gaat er mitsdien vanuit dat de gerealiseerde verkoopsommen van de referentieobjecten een goed beeld geven van de waarde van de onroerende zaak.

4.6 Nu belanghebbende ook overigens geen feiten of omstandigheden in het geding heeft gebracht die de waardevaststelling krachteloos maken en ook anderszins niet aannemelijk is geworden dat de waarde per de peildatum 1 januari 2003 op een te hoog bedrag is vastgesteld, ziet het hof ook anderszins geen reden tot verlaging van deze waarde.

4.7 Op grond van het vorenstaande dient het hoger beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

Het hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

6. De beslissing

Het gerechtshof

bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Op 4 juli 2007 afschrift

aangetekend verzonden aan beide partijen.

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd

2. Het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. de gronden van het beroep in cassatie.