Hoge Raad, 14-11-1990, ECLI:NL:HR:1990:BH8022 ZC4441, 26727

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de Inspecteur in beroep gekomen bij het Hof.

2.2. Het Hof heeft de volgende vaststaande feiten vermeld:

1. In het onderhavige jaar was belanghebbende eigenares van het pand a-straat 1 te Z (hierna: het pand).

Zij woont en woonde ook in 1984 op de eerste etage van het pand. De tweede etage wordt en werd bewoond door B. Zij betaalde een huur van f 150 per maand.

2. In het pand bevinden zich voorts nog twee kamers, een in het souterrain en een op de bel-etage, die aan prostituees worden verhuurd.

3. Tot de stukken behoort een exploitatie-overeenkomst door belanghebbende en C gesloten op 23 november 1982 waarin, voor zover hier van belang, is overeengekomen dat C in exploitatie neemt 'het kamerverhuurbedrijf' gevestigd in het perceel a-straat 1 (souterrain en bel-etage);

dat de overeenkomst voor de tijd van een jaar wordt aangegaan ingaande op 1 januari 1983 en eindigende op 31 december 1983; dat C een optie heeft om na ommekomst van deze overeenkomst opnieuw een overeenkomst aan te gaan voor vier jaar en dat de exploitatieprijs f 500 per week bedraagt.

4. Eveneens behoort tot de stukken een overeenkomst de dato 9 februari 1987 tussen belanghebbende en D waarin - voor zover hier van belang - is overeengekomen dat belanghebbende met ingang van 1 maart 1987 voor de tijd van een jaar, derhalve eindigend op 28 februari 1988, aan D in huur geeft 'het onderstuk' gevestigd in het perceel a-straat 1 (souterrain en bel-etage); dat de huurprijs f 600 per week bedraagt; dat D bij beeindiging van de huurovereenkomst het gehele perceel voor f 150.000 koopt en dat belanghebbende en B de bovenwoningen kunnen huren zolang het hun goeddunkt uiterlijk tot het overlijden van de langstlevende van beiden.

Het pand is in maart 1988 voor voormeld bedrag aan D verkocht.

5. Eveneens behoort tot de stukken een verklaring de dato 5 april 1988 van E (adjudant van politie) betreffende zijn genoteerde observaties met betrekking tot het pand met onder meer een aantekening met datum 5 januari 1984 luidende: 'een bekende prostituee' en een aantekening met datum 20 februari 1984 luidende: 'een prostituee die verklaarde f 100 per avond te betalen aan belanghebbende'.

Voormelde verklaring van E houdt voorts in dat nimmer gebleken is dat C als pachtster of verhuurster optrad.

6. In haar aangiftebiljet inkomstenbelasting 1984 gaf belanghebbende een bedrag ad f 26.000 aan huur van de onder 2 vermelde kamers aan, hetgeen neerkomt op een bedrag van f 500 per week voor beide kamers.

7. Bij het vaststellen van de aanslag heeft de inspecteur het aangegeven belastbare inkomen verhoogd met onder meer een bedrag ad f 60.000 omschreven als hogere opbrengst verhuur kamers.

2.3. Het Hof heeft met betrekking tot het geschil en de standpunten van partijen vermeld:

In geschil is de hoogte van de opbrengst van de twee aan prostituees verhuurde kamers.

Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar hetgeen dienaangaande in de gedingstukken en de pleitnota is vermeld.

Ter zitting hebben partijen, zakelijk weergegeven, hieraan nog het volgende toegevoegd:

belanghebbende:

Mevrouw C heeft de exploitatie na afloop van het contract nog twee a vijf maanden voortgezet.

Mevrouw F huurde en huurt het souterrain. De andere kamer wordt steeds aan verschillende dames verhuurd: de een huurt voor drie weken, de ander voor drie maanden. Ik weet niet meer wie dat waren. Allen betalen f 250 per week. Soms gaf ik een kwitantie, soms niet. Dit is tot en met 1986 zo gegaan. In 1987 is er de overeenkomst met D. Nu betaal ik f 250 huur per maand aan D. Ik heb het heel moeilijk gehad in mijn leven. Op een gegeven ogenblik ging ik mijn leven veranderen. Ik wilde alleen nog maar goed doen. Daarom heb ik slechts voor deze prijzen verhuurd. Toen ik in de zeventiger jaren gedurende 3,5 a 4 jaar in P woonde, ging ik in het weekend naar Z om de huur te innen. F of iemand anders ontving de huur voor mij en betaalde dan eens in de week f 500.

Ik kan mij niet meer goed herinneren hoe alles gegaan is, omdat mijn geestelijke gezondheidstoestand reeds jaren niet goed is.

De gemachtigde van belanghebbende:

Mevrouw C wil geen verklaring afleggen. In de latere jaren is de huur gewoon per bank betaald.

B

Toen belanghebbende was opgenomen, ontving ik de huur van F en van een andere dame - haar naam weet ik niet meer -. Ik kreeg twee maal f 250 per week. Ik heb nooit een kwitantie gegeven. Het geld heb ik later aan belanghebbende gegeven. In die periode zat op de bel-etage steeds dezelfde dame.

de inspecteur:

In het licht van de omstandigheid dat verhuur op deze wijze niet gebruikelijk is in deze branche, gaat het om de geloofwaardigheid van de verklaringen van C (weergegeven in de bij de pleitnota overgelegde verklaring van G, F (overgelegd bij de pleitnota) en B (afgelegd ter zitting). Waarom zijn die van F en B niet eerder ingezonden?

Er wordt niet aangetoond dat de verhuur aan C in 1984 is doorgegaan. C is niet beschreven. Met ingang van 1985 is zij nabeschreven hetgeen resulteerde in een aangifte van alleen een uitkering van de Gemeentelijke Sociale Dienst. De vraag is verder hoe die huur dan steeds ontvangen is.

Ik ben er nog niet van overtuigd dat continu sprake is geweest van verhuur zoals belanghebbende die voorstelt. Met name verwijs ik hierbij naar de verklaring van E.

De verklaring van B is in tegenspraak met die van belanghebbende. Volgens belanghebbende was de tweede dame steeds een andere en volgens B was zij steeds dezelfde.

De verklaring van G is ondeugdelijk. Er zitten zoveel tegenstrijdigheden in dat belanghebbende er niet in is geslaagd aan te tonen dat in haar geval van het gebruikelijke patroon is afgeweken.

2.4. Het Hof heeft vervolgens omtrent het geschil overwogen:

1. Op grond van enerzijds de verklaring van belanghebbende omtrent de omstandigheid dat een van de kamers reeds jaren voor f 250 per week aan dezelfde prostituee - F - werd verhuurd en dat de andere kamer steeds voor kortere of langere periodes door verschillende prostituees werd gehuurd en anderzijds de verklaring van E met betrekking tot het pand van belanghebbende dat op 5 januari 1984 een bekende prostituee aanwezig was en dat op 20 februari 1984 een prostituee aanwezig was die verklaarde f 100 per avond aan belanghebbende te betalen, is het Hof van oordeel dat aannemelijk is dat in het pand een vaste prostituee aanwezig was die voor een vast bedrag per week de kamer in het souterrain huurde, maar dat eveneens aannemelijk is dat de kamer op de bel-etage door belanghebbende voor kortere perioden en ook wel per dagdeel werd verhuurd.

2. De onder 1 vermelde conclusie wordt gesteund door de verklaring van Mevrouw B die stelt steeds van F de huur te hebben ontvangen. De verklaring van belanghebbende omtrent de kamer op de bel-etage houdt in dat deze kamer aan verschillende dames werd verhuurd. Daarmee is niet onverenigbaar dat Mevrouw B heeft verklaard dat in de periode van de ziekte van belanghebbende op de bel-etage steeds dezelfde dame woonde.

3. Het Hof verwerpt de stelling van belanghebbende dat ook in 1984, althans een deel van dat jaar, het souterrain en de bel-etage aan C in exploitatie waren gegeven als vermeld onder 3 van de vastgestelde feiten. Uit de door belanghebbende bij de pleitnota overgelegde verklaring van G blijkt dat C al tussentijds op ontbinding van de overeenkomst had aangedrongen, hetgeen belanghebbende had geweigerd.

4. Op grond van het vorenoverwogene acht het Hof aannemelijk dat het souterrain het gehele jaar 1984 voor f 250 per week verhuurd was aan F en dat de huuropbrengst van de bel-etage, mede gelet op de verklaring van E veel hoger is geweest. Op dit punt dient te worden geconcludeerd dat belanghebbende met betrekking tot de inkomsten uit de verhuur van de kamer op de bel-etage niet de vereiste aangifte heeft gedaan, zodat ingevolge het bepaalde in artikel 29, lid 2, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen het beroep in zoverre dient te worden afgewezen tenzij blijkt dat en in hoeverre de uitspraak onjuist is. Belanghebbende heeft dit bewijs niet geleverd.

5. Bij de berekening van de geschatte huuropbrengst van een kamer is de inspecteur uitgegaan van een bezetting van 50 procent op zes dagen per week gedurende drie dagdelen a f 100 en van enige weken vakantie. Dienaangaande is het Hof van oordeel dat een huuropbrengst over drie dagdelen eerder uitzondering dan regel zal zijn en dat bij aansluitende dagdelen de huuropbrengst lager kan zijn, zodat het de voorkeur verdient uit te gaan van een bezetting van 50 procent op zes dagen gedurende twee dagdelen a f 100 over 52 weken. Het voorgaande resulteert in een opbrengst van 50% x 52 x 6 x 2 x f 100 = f 31.200. Aangezien door belanghebbende was aangegeven f 13.000 per kamer, dient een bedrag ad f 18.200 ter zake van de huuropbrengst van de kamer op de bel-etage te worden bijgeteld. Het belastbare inkomen dient derhalve op f 57.419 te worden vastgesteld.

2.5. Op deze gronden heeft het Hof de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en de aanslag verminderd tot een naar een belastbaar inkomen van f 57.419.