Gerechten zijn niet verplicht om te beslissen in overeenstemming met eigen richtlijn proceskosten WOZ-taxaties

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen een WOZ-beschiking. Daarbij heeft belanghebbende een taxatierapport overgelegd. Het bezwaar is gegrond verklaard en de WOZ-waarde is verminderd. De heffingsambtenaar heeft geen vergoeding voor de kosten van het taxatierapport toegekend. De rechtbank kent alsnog een vergoeding toe van € 32,05, zijnde 0,5 uur maal het uurtarief van € 53 als bedoeld in de Richtlijn belastingkamers gerechtshoven inzake vergoeding van proceskosten bij WOZ-taxaties, vermeerderd met 21% omzetbelasting. In hoger beroep heeft de enkelvoudige kamer van het hof de vergoeding voor het taxatierapport vastgesteld op € 10,69, zijnde 1/6 uur (tien minuten) maal € 53 vermeerderd met omzetbelasting. Belanghebbende stelt daartegen cassatieberoep in. De Hoge Raad overweegt dat de richtlijn niet is aan te merken als recht in de zin van art. 79 Wet RO, omdat deze niet is vastgesteld door de gerechtsvergadering van het hof. De Hoge Raad kan daarom niet beoordelen of het hof de richtlijn heeft geschonden. De gerechten zijn om die reden evenmin gehouden om op grond van algemene beginselen van behoorlijke rechtspleging in overeenstemming met de richtlijn te beslissen. Als de gerechten de richtlijn niet toepassen of wanneer zij daarvan afwijken, zijn zij daarom ook niet gehouden te motiveren waarom zij dat doen.

Verder overweegt de Hoge Raad nog dat het aan de meervoudige kamer van het hof is overgelaten of zij een zaak verwijst naar de enkelvoudige kamer. Zij hoeft een dergelijke beslissing niet te motiveren. Evenmin hoeven partijen de gelegenheid te krijgen zich uit te laten over een voorgenomen beslissing hierover.

(Volgt ongegrondverklaring.)