Aflevering 7232

In recente rechtspraak wordt onderscheid gemaakt tussen actief en passief wanpresteren van de faillissementscurator. Auteur betoogt dat dit onderscheid niet beslissend kan zijn in het licht van het arrest Blaauboer/Berlips.

Op 13 november 2018 heeft het Haagse hof een belangrijk arrest gewezen in een procedure tussen een adoptiezoon en zijn juridische ouders. Het betreft hier een illegale adoptie vanuit Brazilië naar Nederland. Het hof moest de vraag beantwoorden of de ouders zijn tekortgeschoten in hun verplichting tot informatieverschaffing met betrekking tot de gang van zaken rondom de adoptie.Hof Den Haag 13 november 2018, ECLI:NL:GHDHA: 2018:3107 (illegale adoptie en schadevergoeding). De uitspraak heeft veel belangstelling vanuit de media getrokken. De meeste dagbladen hebben ongeveer één week nadat het Haagse hof uitspraak had gedaan, hieraan ruimschoots aandacht besteed. De ‘adoptiezoon’ is Patrick Noordoven.Zie over zijn casus en de oplossing hiervan www. brazilbabyaffair.org/cases/solved-cases/casepatrick/. Alleen hier gebruik ik ‘adoptiezoon’ tussen aanhalingstekens, omdat het in dit geval een illegale adoptie betreft. In navolging van het hof gebruik ik hierna adoptiezoon zonder aanhalingstekens. Bij e-mail van 8 januari 2019 heeft Patrick Noordoven mij medegedeeld geen bezwaar te hebben tegen vermelding van zijn volledige naam in deze bijdrage. Hij voegde hieraan toe dat zijn juridische ouders geen beroep in cassatie tegen het arrest van het Haagse hof hebben ingesteld, zodat deze uitspraak op 13 februari 2019 in kracht van gewijsde is gegaan.

De auteur behandelt het baanbrekende arrest van het Haagse hof van 13 november 2018 inzake illegale adoptie en vergoeding van materiële en immateriële schade.

Bij KB de dato 19 februari 2019 is benoemd tot