Aflevering 7265

Een voor de praktijk belangrijk fenomeen. Uitgevonden in 1994 en door de Hoge Raad mogelijk geoordeeld in 2013. Nu de wetgever nog!

De auteur bepleit de invoering van beperkte rechten op eigen registergoed. Een rechtshistorische analyse van vermenging bij erfdienstbaarheden toont aan dat het registerstelsel de verschillende functies van vermenging kan overnemen.

31 mei 1936 – 19 december 2019

Actuele ontwikkelingen in het familierecht 19 maart 2020

Mr. R. Aertsen

Brinkman heeft een uitvoerige reactie geschreven op mijn bijdrage in WPNR 2019/7247 inzake voorwaardelijke huwelijksvermogensregimes en voorwaardelijke in-/uitsluitingsclausules. Hetgeen in deze reactie direct opvalt, is dat Brinkman op geen enkel door mij besproken argument dat pleit tegen de mogelijkheid van voorwaardelijke huwelijksvermogensregimes, en voorwaardelijke in-/uitsluitingsclausules ingaat. Kort samengevat, wordt er in mijn bijdrage in genoemd WPNR 7247 gewezen op het feit dat - anders dan vele auteurs in het recente verleden hebben aangenomen - de Hoge Raad in het arrest Van de Water/Van HemmeZie HR 21 jan 1944, NJ 1944,120. er expliciet op wijst dat niet de toenmalige terugwerkende kracht van de voorwaarde in de weg stond aan de mogelijkheid van voorwaardelijke huwelijksvermogensregimes maar het feit dat deze een onzekere en zwevende rechtstoestand met zich meebrengen.Dit is onder het huidige BW nog steeds het geval blijkens art. 6:21 en art. 6:22 BW. Ook op mijn andere argumenten die pleiten tegen de mogelijkheid van voorwaardelijke huwelijksvermogensregimes zoals het bepaalde in art 6:23 BW, de rol van art. 1:102 BW bij het staande huwelijk invoeren dan wel wijzigen van een bepaald huwelijksvermogensregime en de (praktijk)eis dat ontbindende voorwaarden eenvoudigweg onacceptabel zijn voor derden, zoals bijvoorbeeld hypothecaire financiers,Dit laatste leidt ertoe dat standaard in verkrijgingstitels, zoals met name leveringsakten ten aanzien van registergoederen, verklaard wordt dat alle ontbindende voorwaarden zijn uitgewerkt. wordt door Brinkman niet ingegaan. Zijn reactie is meer een betoog dat zich richt tegen een bijdrage van J.B. Vegter in WPNR 2017/7154 waar hij met name ingaat op verhaal en executie door een schuldeiser ten aanzien van voorwaardelijk verkregen goederen (zie sub 2 alsmede sub 4 en 5 van zijn reactie). Desalniettemin zal ik kort ingaan op enkele stellingen die Brinkman betrekt.

Mr. J.H.A.D.M. Linders, oud-notaris te Breda en oud-redacteur van het WPNR, op 19 december 2019.

Is de voorwaardelijke gemeenschap van goederen mogelijk? Hoewel niet verstoken van praktische problemen, lijken er in het licht van de huidige rechtsontwikkeling geen fundamentele argumenten tegen deze rechtsfiguur te zijn.

Herbestemming van kerkgebouwen is een actuele maatschappelijke ontwikkeling. Om meerdere redenen is van belang of de aanwezige orgels wel of niet als onroerend aangemerkt moeten worden.