Aflevering 1

Art. 1:88 BW is een gezinsbeschermende[NOOT: HR 28 maart 2008, ECLI:NL:HR:2008:BC2837 (Dexia) en ECLI:NL:PHR:2008:BC 2837.] bepaling waarmee inbreuk wordt gemaakt op de handelingsbevoegdheid van een echtgenoot, ongeacht het tussen die echtgenoten van toepassing zijnde huwelijksvermogensregime. Art. 1:88 BW staat immers in titel 6 van Boek 1 BW. De in dit artikel genoemde categorieën van rechtshandelingen zijn onderworpen aan de toestemming van de andere echtgenoot. Ontbreekt die en heeft de rechter geen vervangende toestemming gegeven op de voet van art. 1:88 lid 6 BW, dan kan de andere echtgenoot een vernietigingsverklaring uitbrengen op grond van art. 1:89 BW, tenzij de in dat artikel genoemde uitzonderingen van toepassing zijn.

Recent is civielrechtelijke jurisprudentie gewezen over de vraag of een schenking door een in gemeenschap van goederen gehuwde schenker moet worden toegerekend aan beide echtgenoten.[NOOT: Hof Arnhem-Leeuwarden 21 oktober 2014, nr. 200.137.319, ECLI:NL:GHARL:2014:8057, Rb. Midden-Nederland 5 augustus 2015, nr. C/16/360547/HA 14-42, ECLI:NL:RBMNE:2015:5764 en Rb. Den Haag 14 oktober 2015, nr. C/09/436363/HA ZA 13-131, ECLI:NL:RBDHA:2015:11889.] In de desbetreffende drie zaken ging het om de vraag of de giften die de eerststervende ouder (vader) had gedaan, moeten worden meegenomen in de inbrengregeling van art. 4:229 BW en de berekening van de legitieme portie in de nalatenschap van de langstlevende ouder (moeder). Het antwoord op deze vraag is echter niet alleen civielrechtelijk, maar ook fiscaalrechtelijk relevant.

In de eerste helft van 2015 heeft de Hoge Raad zich drie keer gebogen over civielrechtelijke kwesties aangaande de personenvennootschap. Daarbij heeft hij niet alleen een al sinds 1838 bestaande twistvraag beslecht, maar is ook op een aantal punten nieuwe wegen ingeslagen. Daarmee is het van belang van deze arresten kennis te nemen.[NOOT: Delen van dit artikel zijn ontleend aan de annotaties die de auteur heeft geschreven bij de besproken arresten in Ondernemingsrecht 2015/41, 2015/50 en 2015/77.]

Onder meer bij emigratie van een aanmerkelijkbelanghouder (hierna: ab-houder) uit Nederland wordt een conserverende aanslag opgelegd, waarvoor in beginsel uitstel van betaling kan worden verkregen. Door het Belastingplan 2016 is de regeling voor het uitstel van betaling van de conserverende aanslag echter gewijzigd. In deze bijdrage gaan wij in op de gevolgen van deze wetswijziging voor de emigrerende ab-houder. Daartoe bespreken wij eerst de oude regeling en vervolgens beschrijven wij de wijzigingen, om af te sluiten met een conclusie.

Op 19 november 2015 werd via de nieuwsbrief van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie een brief van het ABP onder de aandacht van het notariaat gebracht. In de brief van het ABP wordt aandacht gevraagd voor de juiste redactie van afspraken over afstand van bijzonder partner­pensioen. Over deze ingewikkelde problematiek wordt buiten de pensioenwereld maar weinig geschreven. Daarom lijkt het mij goed in deze rubriek daar een keer aandacht aan besteden.