Aflevering 11

Het register verwijst naar het nummer bij het bericht.

Directe aanleiding voor dit artikel is een recente uitspraak van de Rechtbank Noord-Holland van 19 december 2018 (ECLI:NL:RBNHO:2018:11507), waarin de rechtbank bij een nalatenschap met internationale aspecten de nietigheid van een testamentaire rechtskeuze voor Engels erfrecht uitspreekt. Dit leidt ertoe dat de laatste wens van de erflater om enkele van zijn kinderen geheel te onterven niet uitgevoerd kan worden.

In deze bijdrage staat de uitspraak van de Kamer voor het notariaat Arnhem-Leeuwarden van 10 oktober 2018 centraal. Daaruit blijkt dat de onafhankelijkheid van de notaris ook eisen stelt aan zijn nevenbetrekkingen. Voor de praktijk is het van belang om na te gaan of de werkzaamheden die de notaris in het kader van zijn nevenbetrekking verricht, verenigbaar zijn met zijn onafhankelijkheid.

De eigen verantwoordelijkheid van de opvolgend notaris

Bij samenwoners die een woning in eigendom verkrijgen, komt het regelmatig voor dat de ene partner meer bijdraagt in de financiering van de woning dan de andere partner. De meeste samenlevingsovereenkomsten bevatten voor die situatie een clausule waardoor vergoedingsrechten ontstaan. Mijn ervaring met deze clausules is dat zij vaak uitsluitend gericht zijn op de situatie dat bij de aanschaf van een woning meer eigen middelen door één van de partners wordt ingebracht dan overeenkomt met zijn eigenaarsaandeel. Er kunnen in een later stadium echter ook investeringen worden gedaan, die door bijvoorbeeld één partij kunnen worden gefinancierd. Het is van belang om hiervoor een regeling (in een samenlevingscontract) op te nemen. Daarnaast adviseer ik – ter bewustwording van partijen – om in het samenlevingscontract een bepaling op te nemen over de gevolgen van vergoedingsrechten voor het geval dat de samenwoners trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan.

In deze rubriek wordt opgenomen hetgeen op civielrechtelijk gebied door Notafax is bericht, maar (nog) niet in JBN is besproken.