Aflevering 27

Bij Wet van 21 juli 2007, Stb. 2007, 269Deze wet is op 1 augustus 2007 in werking getreden. heeft de wetgever het regime van de fiscale beleggingsinstelling (bi) als bedoeld in art. 28 Wet VPB 1969 opengesteld voor buitenlandse bi’s. Hiertoe zijn de vestigingseis, de rechtsvormeis en de aandeelhouderseisen aangepast. Het doel daarvan is twijfel over verenigbaarheid met het gemeenschapsrecht weg te nemen.Kamerstukken II, 2005-2006, 30 533, nr. 3, p. 6 en 10: ‘De voorgestelde wetswijziging stelt buiten twijfel dat dit artikel (28 Wet VPB 1969, HV) geen onderscheid maakt op grond van nationaliteit.’ In deze Opinie toets ik of deze wijzigingen het in de MvT gestelde doel hebben bereikt of dat verdere aanpassing gelet op dat doel wenselijk is.

De minister president beantwoordt, mede namens de minister van Financiën, Eerste Kamervragen over de financiële crisis en het aanvullend beleidsakkoord.

De staatssecretaris van Financiën regelt de aanpassing van twee ministeriële regelingen. Deze wijziging is gebaseerd op de inwerkingtreding van hoofdstuk 6, art. 1, onderdeel A, Aanpassingswet vierde tranche Awb. Onderhavige wijzigingsregeling regelt de doorwerking van de in de Aanpassingswet vierde tranche Awb opgenomen wijzigingen naar art. 5 Uitv.reg. Awir en art. 15 Uitv.reg. IW 1990. Deze regeling treedt in werking per 1 juli 2009.

scholingsaftrek, zakelijke belangen

bedrijfsvreemd, belastingbesparing

Belanghebbende, Nederlander, die Nederland in 1983 heeft verlaten, werkte van 1986 tot eind 2003 in dienstbetrekking voor A1 Ltd. In augustus 2001 heeft hij zich met zijn gezin weer in Nederland gevestigd. Hij beschikte op dat moment over een specifieke deskundigheid die schaars was op de Nederlandse arbeidsmarkt. Hof Den Haag heeft de aanspraak van belanghebbende op toepassing van de 30%-regeling afgewezen, omdat belanghebbende niet als een ingekomen werknemer is aan te merken. Hiertegen komt belanghebbende vergeefs in cassatie. Nu ervan moet worden uitgegaan dat de plaats van de werkzaamheden van de belanghebbende door de verhuizing niet wezenlijk is gewijzigd en belanghebbende puur om privéredenen naar Nederland is verhuisd, is volgens de Hoge Raad namelijk geen sprake van een (naar een inhoudingsplichtige) ‘gezonden’ werknemer. De weigering om hier de 30%-regeling toe te passen levert geen schending op van het EG-Verdrag, aldus de cassatierechter.

ontslagvergoeding, stamrechtvrijstelling

Belanghebbende is eigenaar van een monumentenpand, waarvan een gedeelte vanaf 8 december 2001 is verhuurd aan haar bv. Vanaf deze datum is de tbs-regeling van toepassing; vóór die datum viel het pand in box 3. In geschil is of op de voet van art. 3.10 Wet IB 2001 in 2001 een aanloopverlies, gedurende de periode dat het pand werd gerenoveerd, in aanmerking mag worden genomen. Hof Den Bosch (NTFR 2008/2231) oordeelde van niet. A-G Niessen meent dat de regeling van art. 3.10 naar haar bedoeling alleen toepassing kan vinden in gevallen waarin sprake is van een ‘groeiproces’ en waarbij de bron voordat zij daadwerkelijk tot stand komt, wel in statu nascendi aanwezig is. Uit de parlementaire geschiedenis blijkt dat de wetgever niet uitdrukkelijk stil heeft gestaan bij de vraag wat art. 3.10 betekent in relatie tot de terbeschikkingstellingsregeling. Het is volgens A-G Niessen aan de rechter om te beslissen in welke gevallen art. 3.10 in relatie tot de deelbron ‘terbeschikkingstelling van vermogensbestanddelen’ toepassing kan vinden. Zijns inziens zal daarbij voorop moeten staan, enerzijds dat art. 3.91 en 3.92 naar hun aard geen substantiële inbreng van arbeid kennen, en anderzijds dat art. 3.10 niet in het algemeen geldt voor de aanloopfase van énige bron doch voor die van ondernemingen en daarmee voor de toepassing van deze bepaling gelijk gestelde bronnen, te weten ‘overige werkzaamheden’. Dit betekent dat moet worden onderzocht in welke gevallen sprake is van negatieve resultaten die vooraf gaan aan de totstandkoming van de terbeschikkingstelling van een vermogensbestanddeel en die verband houden met de start van die bron. In de onderhavige zaak ziet de advocaat-generaal grond, nu sprake is van een renovatie van het pand met de bedoeling om het te verhuren aan een bv, waarvan belanghebbende 50% van de aandelen bezit, om art. 3.10 Wet IB 2001 toe te passen.

Belanghebbende heeft een pand aangekocht met de bedoeling om dat te verhuren aan de vof waarin hij en zijn bv firmant zijn. Na aankoop wordt het pand ingrijpend verbouwd. De aankoop en verbouwing zijn gedaan voor rekening van belanghebbende, de inrichting heeft de vof betaald. In geschil is het tijdstip van aanvang van de terbeschikkingstellingsregeling. Belanghebbende gaat uit van het tijdstip van verkrijgen; de inspecteur van het tijdstip van de feitelijke ingebruikname.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de staatssecretaris van Financiën informeren de Tweede Kamer der Staten-Generaal over de werking van de loonaangifteketen in 2008 op basis van het aan de Kamer verzonden normenkader (zie hiervoor NTFR 2008/899). De bewindslieden doen dit op basis van de ‘Eindrapportage werkende keten maart 2009’.

Belanghebbende heeft de Russische nationaliteit en is in 2001 samen met zijn echtgenote naar Nederland gekomen en houdt sindsdien hier verblijf. Sinds 1 januari 2005 is hij zelfstandig ondernemer. In augustus 2005 heeft belanghebbende kinderbijslag aangevraagd voor zijn in 2001 in Nederland geboren dochter. De aanvraag is afgewezen. De CRvB heeft belanghebbende in het ongelijk gesteld. A-G Van Ballegooijen stelt voorop dat het recht op kinderbijslag toekomt aan de (verzekerde) ouder. Belanghebbende is, als vreemdeling, in beginsel van verzekering uitgesloten. In zijn algemeenheid is hiermee geen sprake van een verboden discriminatie. Voorts geldt dat naar de letter van art. 11 KB 746 belanghebbende, als zelfstandig ondernemer, niet onder de daarin gegeven uitbreiding van de kring der verzekerden valt. Volgens de advocaat-generaal is dat echter ten onrechte. Hij verwijst hiervoor (mede) naar de uitbreiding van de kring der verzekerden in art. 9 KB 746. Op grond van dat artikel worden – kort gezegd – niet-ingezeten zelfstandig ondernemers wél tot de kring der verzekerden gerekend. In de nota van toelichting bij KB 746 wordt voorts gesteld dat het verrichten van arbeid in Nederland doorslaggevend is voor de verzekering ingevolge de AKW en niet de dienstbetrekking of de onderworpenheid aan de loonbelasting. Een zelfstandig ondernemende vreemdeling als belanghebbende verkeert in dat opzicht in eenzelfde positie als de vreemdeling die in loondienst werkzaam is en alhier aan de loonbelasting is onderworpen, terwijl alleen de laatste verzekerd is ingevolge de AKW. Een objectieve en redelijke rechtvaardiging hiervoor ontbreekt, aldus A-G Van Ballegooijen. De conclusie strekt tot gegrondverklaring van het beroep in cassatie, vernietiging van de uitspraken van de CRvB, de rechtbank en de SVB en tot toekenning van kinderbijslag met ingang van het derde kwartaal van 2005.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid beantwoordt Tweede Kamervragen over het korten van de alleenstaande ouderkorting op de WWB-uitkering. De gemeenten korten alleenstaande ouders op de WWB-uitkering als zij kinderen hebben die boven de 18 jaar zijn, inwonend zijn en geen inkomen hebben.

De minister van VROM heeft een ontwerp van een wijziging Regeling groenprojecten 2005 bij de griffie van de Tweede Kamer gedeponeerd. Op dit ontwerp is de voorhangprocedure van art. 5.14, lid 7, Wet IB 2001, van toepassing.

Belanghebbende, ongehuwd, heeft zich in 2001 laten uitschrijven van haar woonadres. In verband met een stage in Duitsland heeft zij dit adres met toestemming van de toenmalige medebewoner B bij de gemeente opgegeven als briefadres. Voor 2004 heeft belanghebbende verzocht om als fiscale partner te worden aangemerkt van B en om toekenning van de algemene heffingskorting. Volgens Hof Arnhem (NTFR 2008/1318) heeft de inspecteur de algemene heffingskorting terecht geweigerd. De Hoge Raad sluit zich hierbij aan. Op grond van art. 1.2 Wet IB 2001 kan belanghebbende slechts als fiscale partner van B worden aangemerkt indien zij in 2004 gedurende meer dan zes maanden onafgebroken op hetzelfde woonadres als B stond ingeschreven in de basisadministratie persoonsgegevens. Aan dit vereiste is niet voldaan, nu dit adres in die basisadministratie slechts stond vermeld als briefadres van belanghebbende, en dus niet als woonadres.

Belanghebbende, die in januari 2002 65 jaar is geworden, heeft in de loop van 2002 zijn onderneming gestaakt. Hij heeft een middelingsverzoek ingediend over 2002 tot en met 2004. In geschil is of art. 3.154, lid 8, Wet IB 2001 zo uitgelegd moet worden dat ingeval een belastingplichtige in geen van de jaren van het middelingstijdvak AOW-premie verschuldigd is geweest, bij de berekening van het bedrag van de middelingsteruggaaf de geheven en herrekende premie voor de volksverzekeringen voor alle jaren in het middelingstijdvak moet worden gesteld op het bedrag dat zou zijn geheven of herrekend indien de AOW-premie in die jaren wél verschuldigd zou zijn geweest.

Belanghebbende richt in 1998 een buitenlandse dochtervennootschap op. Zij stort € 25.000 kapitaal en verstrekt een lening van € 320.000. Voor de lening zijn geen zekerheden verstrekt. In 2000 staakt de deelneming haar activiteiten en wordt zij geliquideerd. De vereffening wordt in 2001 voltooid. Belanghebbende lijdt uiteindelijk een verlies van € 213.000, bestaande uit € 25.000 op het aandelenkapitaal en € 188.000 op de lening. De rechtbank beslist dat het achterwege laten van zekerheden aangemerkt moet worden als een onzakelijke voorwaarde die terug te voeren is op het bezit van de deelneming, zodat het verlies op die lening in beginsel niet voor aftrek in aanmerking komt. Wel is de rechtbank van oordeel dat het verlies op die lening op basis van een redelijke wetstoepassing tot het opgeofferde bedrag voor de deelneming moet worden gerekend en daardoor in 2001 als liquidatieverlies in aftrek kan komen.

lening, valuta

overbedelingsvordering

ATV, nadeelberekening, toevoeging aan dossier

Het bezwaar van belanghebbende tegen de haar opgelegde naheffingsaanslag omzetbelasting is door de inspecteur niet-ontvankelijk verklaard. Hof Den Bosch (NTFR 2005/1413) vond de niet-ontvankelijkverklaring onterecht, en heeft vervolgens de naheffingsaanslag verminderd. Onder verwijzing naar zijn arrest van 9 juni 2006, NTFR 2006/844, overweegt de Hoge Raad dat de belastingrechter in een dergelijk geval de inspecteur moet opdragen opnieuw op het bezwaar te beslissen, tenzij partijen willen dat de rechter zelf in de zaak voorziet of duidelijk is dat belanghebbende door rechterlijke afdoening niet wordt benadeeld. Het hof heeft deze regel miskend. Belanghebbende heeft weliswaar ter zitting afstand gedaan van haar voorbehoud om nadere gronden in te dienen zodra zij kennis zou nemen van de op de zaak betrekking hebbende stukken, maar de Hoge Raad ziet daarin geen grond om van de regel af te wijken.

Belanghebbende, een medewerker van de afdeling belastingen van een gemeente, is voor de jaren 2001 tot en met 2004 aangeslagen in de OZB naar het tarief voor niet-woningen. In de bezwaarprocedure voor het jaar 2004 wordt erkend dat belanghebbende moet worden aangeslagen naar het lagere tarief voor woningen. Ambtshalve wordt de aanslag OZB 2001 verminderd tot het juiste bedrag. De aanslagen OZB 2002 en 2003 worden ambtshalve – abusievelijk – verminderd tot nihil. Ter correctie legt de gemeente direct nieuwe aanslagen op. Volgens het hof is de gemeente echter niet bevoegd opnieuw een primitieve aanslag op te leggen. De aanslagen kunnen echter wel door het leven als een navorderingsaanslag, mits is voldaan aan de daarvoor geldende eisen. Volgens het hof is dat hier het geval. Volgens het hof is namelijk sprake van een met een schrijf- of tikfout gelijk te stellen vergissing, welke vergissing voor belanghebbende direct kenbaar was.

Belanghebbende heeft in 2001 als commanditair vennoot deelgenomen in een zogenoemde film-cv (CV 9). Uit dien hoofde heeft hij filminvesteringsaftrek en willekeurige afschrijving geclaimd en heeft hij algemene ondernemingskosten in aftrek gebracht. Bij het vaststellen van de primitieve aanslag is de aangifte gevolgd. Nadien heeft de inspecteur deze faciliteiten en aftrek via een navorderingsaanslag teruggenomen. Rechtbank Arnhem heeft belanghebbende in het gelijk gesteld. Ook in appel heeft de inspecteur geen succes. De inspecteur heeft namelijk de primitieve aanslag aan belanghebbende opgelegd, terwijl een onderzoek naar CV 9 gaande was. Door de resultaten van dit onderzoek niet af te wachten, heeft de inspecteur zijn navorderingsbevoegdheid verspeeld, aldus het hof.

Belanghebbende heeft in 2000 als commanditair vennoot deelgenomen in een zogenoemde film-cv. Uit dien hoofde heeft hij filminvesteringsaftrek en willekeurige afschrijving geclaimd en heeft hij algemene ondernemingskosten in aftrek gebracht. Bij het vaststellen van de primitieve aanslag is de aangifte gevolgd. Nadien heeft de inspecteur deze faciliteiten en aftrek via een navorderingsaanslag teruggenomen. Rechtbank Arnhem heeft de inspecteur in het gelijk gesteld. Ook in appel heeft belanghebbende geen succes. Volgens het hof heeft de cv nimmer voor haar rekening en risico een onderneming gedreven, waarin een film werd geëxploiteerd, zodat belanghebbende niet medegerechtigd was tot het vermogen van een onderneming. Voorts beschikt de inspecteur volgens het hof over een tweede nieuw feit, zodat hij gerechtigd is na te vorderen. Anders dan belanghebbende bepleit, heeft de inspecteur volgens het hof niet de algemene beginselen van behoorlijk bestuur geschonden.

Deze zaak betreft de verwijzingsprocedure van HR 6 juni 2008, nr. 43.178, NTFR 2008/1138. Belanghebbende hield zich bezig met administratieve en fiscale dienstverlening. In haar balans had zij een omzetbelastingschuld opgenomen die niet was voldaan. De inspecteur heeft die belasting nageheven met een verhoging van 50%.

bijzondere omstandigheden, machtsmisbruik, schadevergoeding

fiscaal adviseur, suppletieaangiften

inlichtingenverplichting, microfiches, omkering bewijslast

Volgens een bericht van de Europese Commissie zijn er nieuwe richtlijnen uitgebracht over het onder het tonnageregime brengen van bepaalde managementactiviteiten van scheepvaartondernemingen zonder dat sprake is van verboden staatssteun. Het management wordt normaal gesproken uitgeoefend door de eigenaar van het schip. Volgens de nieuwe regels mogen de managementactiviteiten ook onder het tonnageregime worden gebracht als het management apart is uitbesteed. Onder managementactiviteiten wordt verstaan onderhoud en veiligheidstoezicht, aannemen, trainen en administreren van personeel en de verkoop van vervoerscapaciteit.

Volgens een nieuwsbericht van het Ministerie van Financiën hebben Nederland en Zwitserland overeenstemming bereikt over het uitwisselen van fiscale zaken en bankeninformatie. Zwitserland beroept zich niet langer op het bankgeheim. De regeling over fiscale informatie-uitwisseling maakt onderdeel uit van een herzien belastingverdrag tussen Nederland en Zwitserland. Dit document zal, na goedkeuring van de ministerraad, waarschijnlijk in het najaar officieel worden ondertekend. Het – summiere – nieuwsbericht geeft geen andere informatie over het nieuwe verdrag. Zodra meer bekend wordt, komen we hier uiteraard op terug.

Nederland en België hebben op 23 juni 2009 een protocol bij het belastingverdrag getekend. In dit protocol staan afspraken over de uitwisseling van informatie in belastingzaken. Volgens het nieuwsbericht beroept België zich niet langer op het bankgeheim. In het protocol is vastgelegd dat automatische uitwisseling van bankgegevens mogelijk is per 1 januari 2010 en dat uitwisseling van bankgegevens op verzoek reeds mogelijk is met terugwerkende kracht tot en met 1 januari 2008. De tekst van het nieuwsbericht is als brondocument opgenomen. Zodra meer bekend wordt over de precieze inhoud van het protocol komen we hier op terug. Recentelijk werden al overeenkomsten inzake gegevensuitwisseling over onder meer spaartegoeden met Luxemburg gesloten (NTFR 2009/1248) en Bermuda (NTFR 2009/1381).

DG Taxud van de Europese Commissie heeft met behulp van Eurostat een overzicht gepubliceerd van de ontwikkelingen in de belastingtarieven in de EU-lidstaten. Over het geheel genomen nemen de belastingtarieven geleidelijk af. Aan de hand van het overzicht kunnen de belastingtarieven van de EU-lidstaten onderling worden vergeleken. De hoogste toptarieven in de inkomstenbelasting komen voor in Denemarken (59%), Zweden (56,4%) en België (53,7%). De hoogste tarieven in de vennootschapsbelasting komen voor in Malta (35%), Frankrijk (34,4%) en België (34%). De laagste tarieven hebben Bulgarije en Cyprus (10%) en Ierland (12,5%). De op een na hoogste verlaging vond plaats in Duitsland (van 51,6% in 2000 tot 29,8% in 2009). De 'overall tax ratio', dat is de belasting en socialezekerheidspremies afgezet tegen het BNP, is in de EU 39,8 in 2007. Dat is nog steeds ongeveer 12 procentpunten hoger dan in Japan en de VS.

De Europese Commissie heeft bekend gemaakt dat zij niet instemt met een voorgestelde wijziging in het Deense tonnageregime. De Deense autoriteiten hadden een wijziging in het regime voorgesteld waardoor maritieme ondernemingen die gebruik maken van het Deense tonnageregime geen financiële informatie hoeven te verstrekken over hun transacties met buitenlandse concernonderdelen. De EC is van mening dat nagegaan moet kunnen worden dat het tonnageregime niet ruimer wordt toegepast, dan is toegestaan. Bovendien konden de Deense autoriteiten geen rechtvaardiging geven voor het onderscheid dat wordt gemaakt in de verplichting om informatie te verstrekken over activiteiten met Deense concernonderdelen en met buitenlandse concernonderdelen ('ringfencing').

De Europese Commissie heeft bekend gemaakt dat zij instemt met wijzigingen in het Ierse belastingstelsel waarbij bepaalde verzekerden een belastingkorting ontvangen die wordt uitbetaald aan de zorgverzekeraar. De belastingfaciliteit heeft tot doel om de solidariteit in het Ierse gezondheidsstelsel te waarborgen door zorgverzekeraars die verzekerden hebben met een gemiddeld hoger risico (ziekte, leeftijd) te compenseren. De faciliteit wordt gefinancierd door een heffing over alle zorgverzekeraars. De steun is toegestaan omdat het gerechtvaardigd en proportioneel is in het kader van de verstrekking van publieke voorzieningen.

De Europese Commissie heeft besloten Luxemburg voor het Hof van Justitie EG te dagen. Volgens de Commissie past Luxemburg bepaalde regels uit de spaarrenterichtlijn onjuist toe. Het gaat om rentebetalingen aan uiteindelijk gerechtigden die profiteren van hun zogenoemde non-residentstatus in hun woonland. Luxemburg weigert bij deze uiteindelijk gerechtigden de spaarrenterichtlijn toe te passen. Als gevolg daarvan houden Luxemburgse uitbetalende instanties geen bronheffing in op rentebetalingen aan deze uiteindelijk gerechtigden.

Eurocommissaris 352pidla heeft antwoord gegeven op vragen van Europarlementariër Oomen-Ruijten van het CDA over de mogelijke strijd met het EU-recht van de Nederlandse afdrachtvermindering bij de heffing LB/PVV. Dat is volgens de Eurocommissaris het geval als de afdrachtvermindering alleen wordt toegestaan voor werknemers die in Nederland een bepaalde beroepsopleiding hebben gevolgd, en niet voor werknemers die een vergelijkbare opleiding hebben gevolgd in een andere EU/EER-lidstaat.

De Europese Commissie heeft Spanje verzocht om aanpassing van de fiscale regels met betrekking tot de belastingheffing over vermogenswinst die vrijvalt bij een aandelenruil. De Commissie meent dat sommige van deze regels onverenigbaar zijn met de Fusierichtlijn (Richtlijn 90/434/EEC van de Raad) en met de vrijheid van vestiging en het vrije verkeer van kapitaal zoals die in art. 43 en 56 EEG-Verdrag en de overeenkomstige artikelen van de EEA-overeenkomst worden gegarandeerd. Het verzoek betreft de tweede stap van de infractieprocedure van art. 226 EG-Verdrag.

De Europese Commissie heeft België verzocht om de wetgeving op grond waarvan rente verschillend wordt belast naar gelang van de plaats van vestiging van de bank die deze uitkeert, te wijzigen. De Belgische wetgeving voorziet in een belastingvrijstelling tot € 1.660 voor rente uitgekeerd door Belgische banken aan particulieren, terwijl rente uitgekeerd door buitenlandse banken niet voor die vrijstelling in aanmerking komt. Het verzoek betreft de tweede stap van de infractieprocedure van art. 226 EG-Verdrag.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

autokosten, in beslag genomen, loonlijst

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

negatieve voorlopige aanslag, standpuntbepaling

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.