Aflevering 45

Het is rustig in fiscaal Europa. De laatste maanden is er betrekkelijk weinig gebeurd. Het HvJ heeft rondom zijn gebruikelijke zomervakantie een paar fiscale arresten gewezen, maar die waren vooral interessant vanwege het grote bedrag aan terug te vorderen staatssteun1 of vanwege de Nederlandse hype onder fiscalisten voorafgaand aan het arrest waarin onze winstdrainageregeling als mogelijk onverenigbaar met EU-recht werd bestempeld omdat ‘at arm’s length-rente altijd aftrekbaar moet zijn’.2 Inhoudelijk brachten beide arresten niet veel nieuws.

Minister Van Hijum heeft een deel van de vragen beantwoord die zijn gesteld tijdens het vervolg op donderdag 24 oktober 2024 van het wetgevingsoverleg over het pakket Belastingplan 2025.

Staatssecretaris Idsinga stuurt de Tweede Kamer de tweede nota van wijziging bij het Belastingplan 2025.

De 30%-regeling is met ingang van 1 januari 2024 beperkt tot de zogenoemde WNT-norm (art. 31a lid 8 Wet LB). In de praktijk leeft de vraag of het is toegestaan om de, als gevolg van aftopping, maximale 30%-vergoeding optimaal te benutten door middel van een verdeling over de loontijdvakken en/of een eindejaarberekening.

De looptijd van de 30%-regeling is maximaal vijf jaar. Als hoofdregel geldt dat perioden van eerdere tewerkstelling en eerder verblijf in Nederland in de afgelopen vijfentwintig jaar in mindering worden gebracht op de looptijd, zie art. 10ef lid 1 en 2 Uitv besl LB. Het vierde lid van art. 10ef Uitv besl LB regelt wat niet als eerder verblijf in Nederland geldt en luidt als volgt:

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is een internetconsultatie gestart over een regeling met terugwerkende kracht Nederlands verzekerd.

Staatssecretaris Idsinga geeft antwoord op vragen over het einde van het gunstige belastingregime voor private equity in het Verenigd Koninkrijk.

De staatssecretaris van Financiën heeft naar aanleiding van een Woo-verzoek documenten deels openbaar gemaakt van de Kennisgroep dividendbelasting.

De Kennisgroep bijzondere winstbepalingen vpb heeft de vraag beantwoord welke kosten een coöperatie mag toerekenen aan ledenprestaties om te bepalen welk deel van de winst zij fiscaal aftrekbaar kan uitkeren aan haar leden als bedoeld in art. 9 lid 1 onderdeel g Wet Vpb 1969. Het gaat om een coöperatie met kosten die niet direct toerekenbaar zijn aan prestaties jegens leden en derden.

Deze zaak gaat over de vraag of bij kruislings schenken dubbel gebruikgemaakt kan worden van de vrijstelling in de schenkbelasting voor de ‘jubelton’. Bij kruislings schenken doen twee personen elk aan het kind van de ander een schenking. Dit is in het bijzonder verleidelijk in het kader van de tot € 100.000 verruimde eigenwoningvrijstelling. Die eigenwoningvrijstelling mag in principe meermaals worden toegepast, maar er mag wel maar één keer een beroep op worden gedaan in een specifieke relatie schenker-begiftigde. Door schenkingen over en weer aan elkaars kind te doen, is het idee dat de jubelton twee keer belastingvrij kan worden gegeven; één keer door een rechtstreekse schenking aan het eigen kind, en één keer bij de kruislingse schenking.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Koopman 25 oktober 2024, nr. 24/01828, ECLI:NL:PHR:2024:1055.

Het nieuwe convenant tussen de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB) en de Belastingdienst over de Registratiewet 1970 is in de Staatscourant gepubliceerd.

Staatssecretaris Idsinga heeft de Tweede Kamer de nota van wijziging bij de Fiscale Verzamelwet 2025 gestuurd.

Btw, Btw-richtlijn, Recht op aftrek van voorbelasting, Diensten die doorlopend worden verricht, Rechten van de verdediging, Tijdstip verschuldigdheid btw

De Kennisgroep omzetbelasting algemeen heeft een vraag beantwoord over het btw-tarief bij de doorverkoop van tickets.

Kennisgroepstandpunt KG:210:2024:3 is per 11 oktober 2024 vervallen in verband met de opname in een beleidsbesluit door de wijziging van het besluit ‘Omzetbelasting. Toelichting snelle oplossingen btw’ van 21 augustus 2024, nr. 2024-9776.

In deze vijf conclusies, met een gemeenschappelijke bijlage, staat de vraag centraal of een overschrijding van de hoeveelheid of waarde van de goederen in een vergunning voor de regeling bijzondere bestemming tot gevolg heeft dat voor het gedeelte van de overschrijding een douaneschuld ontstaat (hierna ook: de overschrijdingsproblematiek).

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema van 26 juli 2024, nr. 23/02110, ECLI:NL:PHR:2024:795, NTFR 2024/1786.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema van 26 juli 2024, nr. 23/02110, ECLI:NL:PHR:2024:795, NTFR 2024/1786.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema van 26 juli 2024, nr. 23/02110, ECLI:NL:PHR:2024:795, NTFR 2024/1786.

samenstel, fysieke verbondenheid, onmiskenbaar geografisch samenhangend geheel, energiebelasting; opslag duurzame energie- en klimaattransitie

Staatssecretaris Van Marum (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) heeft Kamervragen beantwoord over Groningers die door een immateriëleschadevergoeding buitengesloten worden van kwijtschelding van waterschaps- en gemeentebelasting.

Belanghebbende is op 4 juni 2014 ingekeerd ter zake van drie verzwegen Luxemburgse bankrekeningen, waaronder een bankrekening ten name van A Inc. In de periode 29 oktober 2014 tot 16 juni 2016 heeft belanghebbende desgevraagd informatie aan de inspecteur verstrekt. Op 12 september 2016 heeft de behandelend ambtenaar een e-mail aan een collega verzonden over het dossier van belanghebbende. De inspecteur heeft belanghebbende op 24 november 2016 verzocht in te stemmen met verlenging van de navorderingstermijn met betrekking tot de navorderingsaanslagen IB/PVV 2001 t/m 2003. Aan belanghebbende zijn navorderingsaanslagen IB/PVV opgelegd over 2001 t/m 2010, 2012 en 2014. De in geschil zijnde navorderingsaanslagen over 2001 t/m 2008 zijn vastgesteld in de periode van 23 december 2016 t/m 20 februari 2017. Hof Den Bosch (ECLI:NL:GHSHE:2022:4702) oordeelde dat de inspecteur bij het opleggen van deze navorderingsaanslagen heeft voldaan aan het voortvarendheidsvereiste. De Hoge Raad deelt die visie niet. Anders dan waarvan het hof is uitgegaan, mocht de inspecteur niet wachten met het opleggen van de navorderingsaanslagen over 2001 t/m 2008 totdat hij zich in staat achtte alle hiervoor genoemde navorderingsaanslagen op te leggen. Het oordeel van het hof dat de e-mail van 12 september 2016 van belang is, acht de Hoge Raad onbegrijpelijk. Die e-mail gaat uitsluitend over de fiscale kwalificatie van het belang van belanghebbende in A. De rekening ten name van A is in 2009 geopend en belanghebbende is op 14 mei 2009 enig aandeelhouder van A geworden, zodat – nu de inspecteur hiermee bekend was – relevantie voor het vaststellen van de navorderingsaanslagen over 2001 t/m 2008 ontbreekt. Ook het verzoek aan belanghebbende om in te stemmen met verlenging van de navorderingstermijn is in dit verband niet van belang, omdat zo’n verzoek geen handeling is die rechtstreeks is gericht op het voortvarend voorbereiden en vaststellen van de navorderingsaanslagen.

A-G Wattel heeft conclusie genomen in deze BPM-zaak, omdat op 1 januari 2024 de Wet herwaardering proceskostenvergoedingen WOZ en bpm (WHpkv) in werking is getreden. De daarbij nieuw ingevoerde artikelen 19a BPM en 30a Wet WOZ bepalen een aanzienlijk lagere proceskostenvergoeding (pkv) voor beroepsmatige procesvertegenwoordiging in WOZ- en BPM-procedures dan in andere fiscale procedures. Deze zaak is de eerste waarin de Hoge Raad de WHpkv waarschijnlijk zal moeten toepassen. Geen van beide partijen heeft de al geruime tijd en ook in de wetsgeschiedenis rondzingende vraag aan de orde gesteld of het pkv-onderscheid tussen WOZ- en BPM-zaken en andere fiscale zaken verenigbaar is met het discriminatieverbod in mensenrechtenverdragen (art. 14 EVRM jo. art. 1 EP I EVRM, art. 1 Protocol 12 EVRM en art. 26 IVBPR), maar die vraag moet – voor de praktijk liefst zo snel mogelijk – wel beantwoord worden, niet alleen voor de cassatieprocedure, maar ook voor de beroepsfase en de hogerberoepsfase.

A-G Wattel concludeert vandaag ook in de BPM-zaak met nr. 24/00575. Deze WOZ-zaak is daarnaast geselecteerd omdat (i) de gemachtigde niet alleen de houdbaarheid van de verlaging van de proceskostenvergoeding (pkv) in WOZ- en BPM-zaken bestrijdt, maar ook de uitbetaalregel (uitsluitend aan de belastingplichtige) en het verbod op cessie en verpanding van de voorwaardelijke pkv-vordering en omdat (ii) de belastingplichtige in deze cassatieprocedure niet de eiser maar de verweerder is, zodat diens gemachtigde niet verweten kan worden (al heeft hij dat niet aangevoerd) dat hij materieel zinloos en alleen voor de pkv of de ISV cassatieberoep heeft ingesteld, en ten slotte omdat (iii) het goed is om naast een BPM-zaak ook een WOZ-zaak te hebben, onder meer omdat in WOZ-zaken ook onderzoek van de Waarderingskamer voorhanden is en de WOZ-procesmarkt (nog) niet helemáál beheerst wordt door no-cure-no-pay-gemachtigden (80,6% van de beroepen; 79% van de hoger beroepen) zoals wel de BPM-procesmarkt (97% van de beroepen; 73% van de hoger beroepen).

Deze gemeenschappelijke bijlage wordt besproken in conclusie A-G Wattel 25 oktober 2024, nr. 24/00575, ECLI:NL:PHR:2024:1140, NTFR 2024/1793 en nr. 24/01942, ECLI:NL:PHR:2024:1118, NTFR 2024/1794.

overgangsrecht, tarief

keuzeherziening, wettelijke grondslag

staatssteun;, taxrulings, selectieve fiscale voordelen, zakelijkheidsbeginsel, Toerekening van winsten die zijn gerealiseerd met licenties voor intellectuele eigendom aan vestigingen van niet-ingezeten vennootschappen

De Europese Commissie heeft het richtlijnvoorstel DAC9 (Richtlijn 2011/16/EU) gepubliceerd.

Art. 42 Zvw

Art. 225 Gemw

Art. 2.17 Wet IB 2001

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema van 26 juli 2024, nr. 23/02110, ECLI:NL:PHR:2024:795, NTFR 2024/1786.